Weet jij waarom baby’s staren naar wat ze zien?

Baby’s staren naar iets om het te begrijpen. Hun geheugen is bezig om later informatie in hun hersenen te internaliseren. Lees meer in dit artikel.

De wereld is geheel nieuw voor pasgeborenen. Ze ontdekken deze wereld via hun zintuigen. Baby’s staren naar een persoon of object omdat het beweegt, omdat het danst, omdat het helder is of omdat het voor hun ogen verandert.

Ze achtervolgen het met hun ogen totdat een nieuw raadselachtig object voor hen verschijnt. Objecten die voor volwassenen gewoon zijn, zijn fascinerend voor baby’s.

Wanneer een schaduw of een licht hun ijverige blik kruist, gaan ze er naar staren. Volwassenen hebben die sensaties al in hun repertoire opgenomen, wat betekent dat weinig dingen ons meer lijken te verrassen. Alles is vertrouwd en gewoon voor ons. Maar voor baby’s is de kleurrijke mobiel boven hun wieg bijvoorbeeld een heel universum.

Baby’s zijn als sponzen. Ze absorberen als het ware de werkelijkheid en leggen verbanden. Ontelbare sensaties vormen de emotionele, lichamelijke en motorische reacties die ze gebruiken om vanaf de geboorte met anderen om te gaan. De ‘Praktische gids voor Ouders’ van de Spaanse Pediatrische Vereniging kan nuttig zijn in deze fase van intensief leren.

Hoe het zicht van een baby zich ontwikkelt

De hersenen van baby’s zijn erg plastisch. Deskundigen hebben onlangs begrepen dat zenuwcellen zich kunnen aanpassen aan hun omgeving. Door verbinding te maken met andere neuronen, herkennen ze het via hun zintuigen zonder hun toevlucht te nemen tot het gebruik van woorden.

Baby’s worden geboren met een buitengewoon leervermogen. Hun visieontwikkeling gaat hand in hand met motorische en neurologische ontwikkeling. In de eerste drie maanden van hun leven, zoeken, staren en volgen baby’s lichten of objecten die hun gezichtsveld binnenkomen.

Van de derde tot de vijfde maand zien ze hun handen, spelen ze ermee en spelen ze ook met het speelgoed om hen heen. Van de negende tot de twaalfde maand raken ze voorwerpen aan die ze herkennen en spelen ze ermee. Het netvlies rijpt tussen zes en elf maanden. Van drie tot zes jaar wordt het gezichtsvermogen van kinderen volwassen.

De redenen waarom baby’s naar iets of iemand staren

Baby’s staren ergens naar omdat beweging hun aandacht trekt. De neuronale dynamiek van baby’s is alleen vergelijkbaar met de plasticiteit van de wereld die voor hun ogen wordt gepresenteerd.

Bewegende objecten

Bewegende objecten zijn erg interessant voor baby’s. Mobielen behoren tot de belangrijkste accessoires die experts aanbevelen om baby’s te stimuleren.

Zorg ervoor dat de voorwerpen die je voor en dicht bij je baby plaatst in een halve cirkel door de lucht bewegen, maar niet te snel. Het idee is om hun gezichtsvermogen te betrekken door bij te dragen aan oculaire beweeglijkheid, wat essentieel is bij de ontwikkeling van het gezichtsvermogen.

Glanzende voorwerpen of voorwerpen die oplichten

Spotlights en schaduwen zijn ook erg in het oog springend voor baby’s. Ze richten hun blik op voorgevormde vormen en silhouetten, aangezien deze geen visueel ongemak of irritatie veroorzaken.

Baby’s houden van details, die ze met belangstelling bekijken en ook met hun handen en vingers voelen. De baard en snor van een vader bijvoorbeeld kunnen een baby erg nieuwsgierig maken.

Baby’s staren en voelen zich erg aangetrokken tot kleuren

Levendige kleuren en zwart-witcontrasten zijn in het oog springend voor baby’s. Zorg er echter voor dat je je baby niet te veel stimuleert, want dit kan hem uitputten.

Een teken dat de ogen van je baby moe zijn, is als ze abrupt van blik veranderen. Het afspelen van zachte muziek in de kamer kan de synesthesie van kleuren, texturen en vormen begeleiden.

Wanneer objecten en gezichten harmonieuze kenmerken hebben

Deskundigen zijn van mening dat baby’s naar ‘mooie’ gezichten staren. Houd er echter rekening mee dat ze zich niet bewust zijn van de sociaal aanvaarde schoonheidsnormen. Daarom geloven we dat ze worden aangetrokken door zachte, harmonieuze, ronde en volle vormen.

Bekende gezichten, waarin ze zichzelf herkennen, zorgen ervoor dat ze zich kalm, beschermd en op hun gemak voelen.

Wanneer je je zorgen moet maken

Het probleem is niet zo zeer wanneer baby’s ergens naar staren, maar wanneer ze een lege blik hebben en geen interactie hebben met hun verzorgers. Hoewel elke baby zich met een ander tempo ontwikkelt, moet je op de volgende symptomen letten:

• Als je baby van twee maanden niet kijkt naar de persoon die naar hem kijkt. Studies hebben aangetoond dat dit een vroeg teken van autisme is.
• Als je baby van drie tot vier maanden oud objecten die naast hem bewegen niet visueel volgt en niet lacht naar mensen die hun oogcontact zoeken.
• Tot slot, als je baby van zes maanden niet probeert om voorwerpen binnen zijn bereik te pakken of als hij geen genegenheid toont voor zijn verzorgers.

Deze symptomen zullen zich zeker samen met andere symptomen manifesteren, zoals bijvoorbeeld psychomotorische ontwikkelingsproblemen, taalproblemen of neurologische aandoeningen.

Hoe kun je de visuele ontwikkeling van je baby ondersteunen?

Visuele stimulatie gaat om het benadrukken van wat je wilt dat je baby ziet, voelt en onthoudt. Kleuren, bewegingen en vormen helpen de perceptuele ontwikkeling van baby’s, evenals hun aanpassing aan de omgeving.

Baby’s zijn actief aan het ontdekken. Associatieve mechanismen stellen hen in staat om objecten, sensaties of mensen met verschillende concepten te verbinden. Bijvoorbeeld zorg, eten, bescherming, liefkozingen, rust, comfort en voldoening.

Je moet weten dat spiegelneuronen een fundamenteel neurofysiologisch mechanisme zijn bij de visuele ontwikkeling van baby’s (Spaanse link). Ze zijn essentieel voor actie, begrip en imitatie. Baby’s tonen zelfs ongeveer zeven uur na hun geboorte al interesse in het gezicht van hun moeder en zullen ze kort daarna de gezichtsuitdrukkingen van hun verzorgers gaan imiteren.

Om deze reden, wanneer baby’s staren naar wat iemand voor hen ogen aan het doen is, denken ze dat zij degenen zijn die de actie uitvoeren.

Een ander proces dat we niet over het hoofd kunnen zien, is de ontwikkeling van impliciet geheugen, dat optreedt wanneer baby’s ongeveer anderhalf jaar oud zijn. Hierdoor kunnen ze onbewust informatie vastleggen en opslaan. Ze slaan de beleving van het gedrag en de emoties op die hun verzorgers uiten of uitlokken tijdens een speels moment of in een bepaalde situatie.

Het is zo mooi als je baby’s naar je staren!

Als je baby naar je kijkt, voel je je waarschijnlijk geweldig. Op dat wonderbaarlijke moment ontmoeten jullie blikken elkaar en worden intentie en informatie overgedragen. Jullie communiceren.

Vanaf dat moment ontdekt de verzorger dat ze hun baby veel dingen kunnen laten zien. Dit helpt baby’s om hun persoonlijkheid op te bouwen.