Wat is septoplastiek en wat houdt het in?
Septoplastiek is een chirurgische ingreep om de neusholtes te herstellen en de ademhaling te vergemakkelijken. Het is een operatie die meestal bij patiënten met een afwijkend neusschot, terugkerende neusverkoudheid of sinusproblemen wordt uitgevoerd.
Septoplastiek is ook bekend als septumreconstructie. Het is belangrijk om duidelijk te maken dat dit geen esthetische ingreep is. Hoewel het een verandering in de vorm van de neus veroorzaakt, is het doel van de interventie niet om het uiterlijk te verbeteren, maar om gezondheidsproblemen te voorkomen.
Wat is septoplastiek?
Septoplastiek is een corrigerende chirurgische ingreep om afwijkend neusschot recht te trekken (Spaanse link). Het neusschot moet in het midden van de neus zitten. Als het niet correct is uitgelijnd, dan is het risico dat een van de neusgaten smaller wordt. Dit verhindert op zijn beurt een normale luchtstroom en veroorzaakt ademhalingsmoeilijkheden.
De aanwezigheid van een afwijkend neustussenschot staat bekend als septumdysmorfie. Het is een verandering waarvan de oorsprong aangeboren of verworven kan zijn.
In het eerste geval is het het resultaat van intra-uteriene compressies, geboortetrauma of veranderingen in craniofaciale ontwikkeling (Spaanse link). In de tweede is het aan trauma of verandering in evenwichtige groei te wijten.
Een neusafwijking kan obstructie veroorzaken, voornamelijk orale ademhaling, aanleg voor slaapapneu en een droge mond. Het is een probleem dat vaak het gevolg van allergieën of nauwe neusholtes is.
Wat houdt deze interventie in?
In de meeste gevallen omvat septoplastiek algehele anesthesie. Het is een poliklinische operatie, dat wil zeggen dat er geen langdurige ziekenhuisopname voor nodig is. De patiënt die deze ingreep zal ondergaan, ligt op zijn rug op een brancard. Hun hoofd moet boven de romp worden gelegd, op ongeveer 30 graden.
De procedure begint met vasoconstrictieve en anesthetische infiltraties in het septummucosa. Dit zorgt voor de juiste dissectie tussen het kraakbeen en het bot. Vervolgens verplaatsen chirurgen het slijmvlies aan de binnenkant van de neus. Op deze manier leggen ze het weefsel bloot dat opnieuw moet worden gemodelleerd.
Bij enkele gevallen is het nodig om kleine stukjes bot en kraakbeen te verwijderen. De volgende stap is om het slijmvlies weer op zijn plaats te zetten en met hechtingen te sluiten. De chirurg zal gewoonlijk een neusplug 48 uur plaatsen, zodat er geen blauwe plekken of bloedingen optreden.
Verschillen tussen septoplastiek en neuscorrectie
In algemene termen verwijst een neuscorrectie naar elke neusoperatie (Spaanse link). Septoplastiek en een neuscorrectie zijn echter niet hetzelfde. Enerzijds beoogt septoplastiek een dysmorfe septum en neuswand te corrigeren. Anderzijds is een neuscorrectie bedoeld om de vorm van de neus te wijzigen.
Een neuscorrectie is een operatie waarbij de externe nasale structuur wordt gewijzigd, waardoor het esthetische uiterlijk wordt verbeterd (Spaanse link). Hoewel het in sommige gevallen bij het correct functioneren van de neus kan helpen, is dit niet het specifieke doel van de operatie.
Concluderend, het belangrijkste verschil is dus dat septoplastiek een medische oorsprong heeft en een neuscorrectie heeft een esthetische en geen medische oorsprong.
Voor en na de operatie: waar moet je op letten?
Om een septoplastiek te ondergaan, moet je met je arts overleggen hoe je je kunt voorbereiden en welke risico’s dit met zich mee kan brengen. Je moet je medische geschiedenis bij de hand hebben om dan eventuele vragen van de arts over je medische geschiedenis te beantwoorden.
Je arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren waarbij hij de huid aan de binnen- en buitenkant van je neus zal scannen. De professional kan foto’s maken die tijdens de komende operatie als referentie zullen dienen.
Voor deze operatie is het het beste om geen medicijnen zoals ibuprofen of aspirine in te nemen (Spaanse link). Ze kunnen er namelijk voor zorgen dat het bloeden zal verergeren.
Als je rookt, dan zal je arts je vragen om dagen voor de operatie met roken te stoppen. De dag ervoor mag je ook niet te veel eten of alcoholische dranken drinken. Na de operatie moet je met het volgende rekening houden:
- Rust met je hoofd iets hoger.
- Vermijd het een paar weken om je neus te snuiten.
- Draag kleding die aan de voor- of achterkant open en dicht kan om te voorkomen dat je het over je hoofd moet trekken.
- Voer geen zware activiteiten uit, zoals aerobics.
- Vermijd voedsel dat erg heet is en vermijd alcohol.
- Rook niet tijdens de eerste maanden.
Misschien ook interessant om te lezen:
De meestvoorkomende oorzaken van een neusbloeding
Het herstel van septoplastiek
De hersteltijd voor een septoplastiek is variabel, maar het is belangrijk om de aanwijzingen van je arts te volgen om complicaties te verminderen. Het is normaal dat je de eerste dag na de septoplastiek een lichte zwelling in het gezicht, hoofdpijn en neusobstructie voelt.
Het ongemak is meestal mild tijdens herstel en kan gemakkelijk onder met orale pijnstillers controle worden gehouden. Congestie verdwijnt meestal na een week.
Over het algemeen zal je arts je instrueren om de hele dag na de operatie te rusten. Om de zwelling te helpen verlichten, kun je dan koude kompressen op je gezicht leggen zonder je neus te bevochtigen.
Tijdens de eerste 24 uur mag je geen bad of douche nemen. Na het ontslag uit het ziekenhuis, moet je om het gebied schoon te maken de instructies van je arts volgen.
Als je moeite hebt met ademhalen, zware neusbloedingen hebt die niet stoppen, dan moet je je arts bellen of naar het ziekenhuis gaan. Hetzelfde geldt als je pijn ervaart die met pijnstillers niet weggaat, hoge koorts en koude rillingen, desoriëntatie of een stijve nek hebt.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Contreras, V., Carrasco-Labra, A., Andrews, N., Brignardello-Petersen, R., & Pantoja, R. (2012). Estudio transversal de la desviación del tabique nasal en las fisuras unilaterales operadas. Cir Pediatr, 25(2), 75-7.
- Awuapara Flores, S. (2018). Evaluación tomográfica del septum nasal y profundidad del arco palatino posterior en los diferentes patrones faciales verticales de pacientes del Servicio de Ortodoncia de la Clínica Docente UPCH en el periodo 2009 al 2016.
- Arias-Gallo, J., González-Otero, T., Pingarrón-Martín, L., & Palacios-Weiss, E. (2018). Septoplastia extracorpórea para la correción nasal en casos complejos. Resultados en 16 pacientes. Revista Española de Cirugía Oral y Maxilofacial, 40(1), 7-14.
- Gómez, Justino Rodríguez-Alarcón, et al. “La patología neonatal asociada al proceso del parto.” Junta Directiva de la Asociación Española de Pediatría (2002): 161.
- Soria, J. H., et al. “Tratamiento de la desviación nasal inaparente.” Cirugía Plástica Ibero-Latinoamericana 36.3 (2010): 223-230.
- Canto Vidal, Bernardo. “Rinoplastia primaria y secundaria.” MediSur 10.5 (2012): 375-379.
- Arias, Jessica Karina Borja, et al. “Tratamiento antiplaquetario prequirúrgico y postquirúrgico.” RECIMUNDO 3.3 ESP (2019): 906-918.
- Tellez-Galicia, Dania Miriam, and Jaime Vera-Domínguez. “Septoplastia y rinoseptoplastia con anestesia local tumescente vs. anestesia general.” Revista de Sanidad Militar 66.1 (2012): 29-33.
