Wat is parafimose? Signalen en symptomen
Parafimose is een aandoening waarbij de voorhuid van de penis een abnormale anatomische positie aanneemt. De voorhuid is een plooi in de huid die zich over de top van de penis beweegt, ook bekend als de eikel. De voorhuid bedekt de eikel.
Wanneer een patiënt parafimose heeft, dan zit de voorhuid vast achter de eikel en kan het niet naar zijn oorspronkelijke positie terugkeren. Het is een medisch spoedgeval. Het bloed in de penis kan dan niet meer doorstromen naar de achterliggende weefsels.
Het is ook belangrijk dat je parafimose niet verwart met fimosis. De laatste aandoening verwijst naar overtollige huid die een volledige terugtrekking voorkomt. Fimosis is bij zuigelingen fysiologisch. Normaal verdwijnt het echter na verloop van tijd en is er sprake van een normale terugtrekking.
Parafimose
Waarom treedt het op?
Parafimose treedt op wanneer de voorhuid voor een verminderde bloedstroom naar de penis zorgt. Meerdere dingen kunnen dit veroorzaken:
- een onvolledige ontwikkeling (zoals het geval is bij baby’s).
- gedwongen terugtrekking van de voorhuid die een vezelig litteken vormt.
- een strakke voorhuid
- een onvolledige besnijdenis.
- penistrauma.
- een infectie als gevolg van een slechte hygiëne of van een vreemd voorwerp (een piercing bijvoorbeeld).
Lees ook dit artikel:
7 tekenen dat je baby naar de dokter moet
Wat zijn de signalen en symptomen van parafimose?
Het fundamentele signaal is uiteraard het onvermogen om de voorhuid terug te trekken. De patiënt ervaart pijn en een zwelling telkens wanneer hij dit te doen. Als deze aandoening gedurende enkele uren blijft bestaan, dan verzamelt het bloed zich. De huid wordt blauw als gevolg van een belemmerende bloeddoorstroming.
Aangezien het een heel duidelijk probleem is, kunnen artsen het echter vaak op tijd behandelen. Het gebeurt zelden dat een patiënt met gevorderde gangreen naar de spoeddienst moet omdat deze aandoening uitermate pijnlijk is.
De diagnose is heel eenvoudig. Een lichamelijk onderzoek van de penis zal immers voldoende zijn. Een andere test is niet vereist. Dat betekent dus dan ze de behandeling onmiddellijk kunnen opstarten. Een lichamelijk onderzoek geeft een betrouwbare diagnose.
Ook dit is een interessant artikel:
Is grootte belangrijk? De anatomische beginselen van penetratie
De behandeling van parafimose
De behandeling zal afhangen van de ernst van de aandoening. Als het vroeg vastgesteld wordt, dan zal manuele manipulatie van het gezwollen weefsel van de voorhuid waarschijnlijk volstaan.
Om het proces te vergemakkelijken dienen artsen pijnstillers toe. Je kan ook ijs op de gezwollen plek aanbrengen. Als de zwelling niet afneemt, dan kan een specialist met een fijne naald het bloed eruit trekken. Hij kan ook een geleidelijke wijziging van de druk toebrengen zodat de afvoer van het bloed makkelijker wordt.
Bovendien kunnen artsen ook een kleine gleuf in de voorhuid maken om deze vrij te maken. Deze procedure is bekend als een ‘dorsale gleuf’. Het maakt de voorhuid vrij en laat het naar zijn oorspronkelijke positie terugkeren.
Als de parafimose echter ernstiger is, dan kan de patiënt een chirurgische ingreep nodig hebben. Besnijdenis is een chirurgische techniek met als doel de voorhuid te verwijderen.
Door de huid die de eikel bedekt te verwijderen kan parafimose niet opnieuw optreden. Ze moeten er echter wel voor zorgen dat de voorhuid volledig weggenomen is. Dat is nodig om te voorkomen dat er zich na de chirurgische ingreep littekens vormen.
Als de patiënt een infectie heeft, kunnen ze bovendien ervoor kiezen om zo vlug mogelijk antibiotica toe te dienen. Als de infectie in het ergste geval algemeen verspreid is, dan zal de etter afgevoerd moeten worden. De patiënt zal ook een antibiotische zalf moeten aanbrengen.
Besluit
Wanneer de aandoening op tijd vastgesteld wordt, dan is de prognose uitstekend. Als je last hebt van enig ongemak, dan bevelen we je aan om naar de spoeddienst te gaan. Laat je zo vlug mogelijk onderzoeken. Tijd is in het geval van deze aandoening van essentieel belang.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Hayashi, Y., Kojima, Y., Mizuno, K., & Kohri, K. (2011). Prepuce: Phimosis, Paraphimosis, and Circumcision. The Scientific World JOURNAL. https://doi.org/10.1100/tsw.2011.31
- Simonis, K., & Rink, M. (2014). Paraphimosis. In Urology at a Glance. https://doi.org/10.1007/978-3-642-54859-8_65
- Phimosis and paraphimosis. (2017). In Congenital Anomalies of the Penis. https://doi.org/10.1007/978-3-319-43310-3_38
- Manual MSD. (2019) Fimosis y parafimosis. https://www.msdmanuals.com/es-ar/hogar/salud-masculina/trastornos-del-pene-y-de-los-test%C3%ADculos/fimosis-y-parafimosis
- Revista Chilena de Pediatría. (1987). Evolución Natural del prepucio. https://scielo.conicyt.cl/pdf/rcp/v58n2/art10.pdf
- Rev Cubana Med Gen Integr vol.28 no.1 Ciudad de La Habana ene.-mar. 2012. Un método práctico de reducción manual sin dolor para la parafimosis de larga evolución (2009- 2011). http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0864-21252012000100007
- Arch. Esp. Urol. vol.61 no.6 jun./ago. 2008. Necesidad de circuncisión o dilatación del prepucio. Estudio de 1.200 niños. http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=s0004-06142008000600006