Wat is een geïnduceerde abortus?

Een geïnduceerde abortus is een kwestie die in veel landen momenteel in juridische termen wordt besproken. Vandaag vertellen we je alles over wat geïnduceerde abortus inhoudt.

Over geïnduceerde abortus praten kan voor veel mensen schokkend zijn. Of het nu om ideologie of religieuze overtuiging gaat, het is een onderwerp dat de neiging heeft om onder de hele bevolking veel discussie op gang te brengen. Zelfs binnen hetzelfde land zijn er vaak regio’s met verschillende wetgeving over hetzelfde onderwerp.

De redenen voor het toepassen van dit type abortus lopen sterk uiteen. Ze variëren bijvoorbeeld van persoonlijke beslissingen tot klinische situaties die de gezondheid van een moeder in gevaar brengen. Er zijn ook wettelijke bepalingen om ze op gecontroleerde plekken met voldoende beveiliging uit te voeren.

Wat is een geïnduceerde abortus?

We noemen geïnduceerde abortus de opzettelijke onderbreking van de zwangerschap. Dat wil zeggen, het gaat om de beslissing om een zwangerschap vóór de 20e week te beëindigen (Spaanse link).

De limiet van 20 weken is louter technisch. Bijna alle geaccepteerde definities van abortus (Spaanse link) bepalen de barrière tussen een levensvatbare foetus en een foetus die dat nog niet is. Dit betekent dat bij een vroeggeboorte de overlevingskansen groter zijn als de zwangerschap al halverwege is.

Dit gaat verder dan de wetgeving over het onderwerp. Een aantal staten staan geïnduceerde abortus tot de 20e week toe, andere tot de 12e of 8e week. Hoe dan ook, deze variabiliteit heeft geen invloed op het concept van de procedure.

Als de zwangerschap wordt afgebroken nadat de zwangerschap halverwege is, dan is er geen sprake van een abortus. Meestal doen deze omstandigheden zich voor bij moeders die aan ziekten lijden die het onhaalbaar maken om het proces voort te zetten. Di is bijvoorbeeld in gevallen van pulmonale hypertensie bij de moeder.

Op basis van de lengte van de zwangerschap kan bij een geïnduceerde abortus verschillende soorten technieken betrokken zijn. Dit wordt bepaald om minimale complicaties voor de vrouw te garanderen en het risico van een infectie of bloeding te verkleinen.

Procedures

De goedgekeurde technieken in de landen waar geïnduceerde abortus legaal is, zijn onderverdeeld naar de weken waarin ze van toepassing zijn. Zo hebben we opties voor het eerste trimester en het tweede trimester.

Technieken voor het eerste trimester

Tijdens het eerste trimester van de zwangerschap tot de 14e week van de zwangerschap: zijn de opties een combinatie van misoprostol (Engelse link) en vacuümaspiratie. Zoals we hieronder zullen bespreken, bevelen artsen een aantal methoden boven andere aan.

Misoprostol is een geneesmiddel met al lang tijd bekende abortieve eigenschappen. De verkoop ervan is in bijna alle landen gereguleerd, waardoor het gebruik ervan tot legale kwesties beperkt is. Het effect dat het produceert, is een toename van samentrekkingen van de baarmoeder.

Een manier om de geïnduceerde abortus met het medicijn uit te voeren, is door het met methotrexaat te combineren. Dit medicijn heeft de eigenschap de celreplicatie te remmen. Samen stoppen deze medicijnen de groei van de foetus en stuwen ze de inhoud van de baarmoeder naar buiten.

Om het proces te versnellen combineren professionals in klinieken misoprostol met mifepriston (Engelse link) in plaats van met methotrexaat. De maximale receptduur is echter tot 10 weken zwangerschap.

Over het algemeen vindt de abortus binnen de eerste 6 uur na het innemen van deze medicijnen plaats. Bij een aantal vrouwen duurt het echter langer, tot wel 48 uur.

De derde optie is aspiratie (Engelse link), iets dat experts na de 16e week van de zwangerschap niet aanbevelen. Het bestaat uit het uitzuigen van de foetus en de placenta via de vagina met een speciaal apparaat.

Deze procedure zorgt voor wat pijn en ongemak voor de vrouw. Er treedt ook een bloeding op door het microtrauma van de aspiratie. Het duurt in ieder geval een dag en na een korte observatieperiode kan de vrouw weer naar huis.

Geïnduceerde abortus in het tweede trimester

Aangezien de foetus in het tweede trimester is gegroeid, is de situatie vanuit medisch oogpunt complexer om uit te voeren. Er zijn twee opties: dilatatie en inleiden.

In werkelijkheid omvat dilatatie een combinatie van technieken om de geïnduceerde abortus uit te voeren. Professionals gebruiken instrumenten om de baarmoeder te verwijden, creëren vervolgens een vacuüm met afzuiging (zoals bij aspiratie) en tenslotte schrapen ze het inwendige van het orgaan schoon.

Herstel is meestal onmiddellijk en het is gebruikelijk dat de vrouw dezelfde dag wordt ontslagen om naar huis te gaan. Vanwege het soort benadering moeten vrouwen echter in de maand na de dilatatie bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen.

Wat inleiden betreft, omvat de techniek het stimuleren van een soort bevalling. Om deze reden gebruiken professionals deze techniek dus alleen voor zeer gevorderde gevallen tussen de 15e en 20e week van de zwangerschap.

Specialisten dienen dan medicijnen toe om weeën op te wekken en de pijnen zijn vergelijkbaar met die van een bevalling. Indien nodig, als de procedure in eerste instantie niet lukt, neemt het medisch team zijn toevlucht tot aspiratie of dilatatie (Engelse link). Daarbij zorgen ze ervoor dat er geen resten in de baarmoeder achterblijven die later tot complicaties kunnen leiden.

Geïnduceerde abortus vindt binnen een wettelijk kader plaats

Het is vermeldenswaard dat deze procedures voor geïnduceerde abortus in sommige landen legaal zijn en in andere niet. Er zijn veel verschillen tussen wetten in de ene regio van de wereld en de andere, dus niet alles is in termen van legaliteit in gelijke mate van toepassing.

De uitvoering van elke techniek van dit type moet dus aan medische normen voldoen om het leven van de patiënt niet in gevaar te brengen. Geautoriseerde klinieken moeten hiervoor over de juiste diensten en hulpmiddelen beschikken.