Waarom jij je zoontje niet zou moeten laten besnijden
Als je een jongetje ter wereld brengt, zijn er veel verschillende meningen over een cruciale kwestie: moet je hem laten besnijden of niet?
Kinderartsen zijn het er niet altijd over eens. Zo zijn er mensen die denken dat het nodig is om de voorhuid met één enkele medische ingreep te besnijden. Er zijn echter ook mensen die vinden dat je het beter gewoon kunt laten zitten.
Voor moeders is dit een moeilijke kwestie. Zij kunnen ervoor kiezen om het bij de geboorte op te lossen met een besnijdenis of ze kunnen besluiten om te wachten tot het op natuurlijke wijze gebeurt.
Dit is echter een onderwerp dat veel zorgen baart vanwege de vele meningsverschillen tussen moeders en artsen. In dit artikel gaan we hier nader op in.
De penis van een baby
De eikel van de penis wordt beschermd door de voorhuid. Bij een pasgeborene zit hij vast aan de eikel en is hij niet te verwijderen. Dit wordt meestal een preputiale verkleving genoemd. Naarmate de baby groeit, scheidt de voorhuid zich en komt de eikel bloot te liggen.
Tussen de huid van de voorhuid en het slijmvlies van de eikel ontstaan preputiale verklevingen. Ze voorkomen dat de huid zakt. Dit zijn een afweermechanisme van het lichaam om de penis te beschermen tegen infecties. Na verloop van tijd zullen ze rond de leeftijd van drie of vier jaar verdwijnen.
Moet ik mijn zoontje laten besnijden?
Tot voor kort raadden sommige kinderartsen in bepaalde landen aan om de voorhuid snel en in één keer te verwijderen, als een baby ongeveer drie tot vier maanden oud is. Anderen zouden kinderen door kunnen verwijzen naar een uroloog om deze procedure uit te voeren.
Met een beetje plaatselijke verdoving verwijdert de arts de voorhuid. Dit kan nog steeds pijnlijk zijn voor de baby en flinke bloedingen veroorzaken. Daarnaast kan een abrupte verwijdering van de voorhuid ook problemen met de genezing veroorzaken.
Vandaag de dag raden meer kinderartsen echter aan om de huid van de penis geleidelijk aan naar beneden te duwen, zeer voorzichtig en tijdens het baden. Er zijn slechts enkele gevallen van jongetjes die drie jaar oud worden en nog steeds de oorspronkelijke verklevingen in tact hebben.
In deze gevallen zal een kinderarts of een uroloog ouders leren hoe ze de huid voorzichtig kunnen laten zakken met behulp van een zalf of corticosteroïde crème. Het kan echter ook nodig zijn om de huid te laten besnijden als deze techniek niet werkt.
Respecteer de ontwikkeling van je zoontje
Het is normaal dat de voorhuid bij de geboorte aan de eikel vastzit. In zeer zeldzame gevallen kan de penis bij de geboorte worden teruggetrokken.
Preputiale verklevingen verdwijnen normaal gesproken tussen de drie en vier jaar oud, hoewel het bij sommige jongetjes wel tot het vijfde jaar blijft zitten.
Een baby is meestal zindelijk rond de leeftijd van twee jaar. Dan zal een kind beginnen met het verkennen van zijn eigen lichaam. Ze kunnen zelf beginnen met het naar beneden duwen van de voorhuid, die dunner en flexibeler wordt naarmate ze groeien.
Als je kinderarts adviseert dat je de voorhuid laat besnijden zodra de baby oud genoeg is, moet je er rekening mee houden dat dit een pijnlijke procedure is voor de baby en alleen in bepaalde gevallen voordelen heeft.
Misschien ook interessant:
12 zelfgemaakte remedies voor obstipatie bij kinderen
Laatste overwegingen
Het is makkelijk om je mee te laten slepen op basis van de mening van deskundigen, vooral voor nieuwe ouders. De mening van een arts is waardevol en heeft veel voordelen. Je moet echter zelf ook goed geïnformeerd zijn over deze procedures, zodat je de natuurlijke veranderingen van de baby kunt respecteren.
De diagnose van fimosis kan pas worden gesteld als het kind drie jaar oud is. Neem de tijd om de beoordeling van je arts als het gaat om eventuele verklevingen te overwegen.
Wees niet bang om met een andere specialist te praten als dat nodig is. Als de voorhuid niet is gedaald als het kind de leeftijd van vijf of zes jaar is, kan het nodig zijn dat je een operatie moet overwegen.
Afhankelijk van de ernst van de situatie, kun je zelfs wachten met de besnijdenis tot het kind ouder is. Neem geen drastische beslissingen om een besnijdenis uit te voeren als het eigenlijk helemaal niet nodig is.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Gracia Romero J, González Ruiz Y. (2017). El pediatra ante los procesos más frecuentes de Urología pediátrica. En: AEPap (ed.). Curso de Actualización Pediatría 2017. Madrid: Lúa Ediciones 3.0; 2017. p. 183-94. [En línea] Disponible en: https://www.aepap.org/sites/default/files/183-194_urologia_pediatrica.pdf
- Bermúdez, Á. M. T. (2016). El prepucio en pediatría. Revista Cubana de Urología, 5(2). https://www.medigraphic.com/pdfs/revcuburol/rcu-2016/rcu162e.pdf
- Varela, B. (2001). ¿ Cuál debe ser el manejo del niño con estrechez prepucial?. Revista chilena de pediatría, 72(4), 354-355. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0370-41062001000400012&script=sci_arttext&tlng=e
- Ginarte, G. M., Domínguez, E. G., & Pérez, J. J. M. (2009). FÍMOSIS. REVISIÓN BIBLIOGRÁFICA. 2008. MULTIMED, 13(2). http://www.revmultimed.sld.cu/index.php/mtm/article/view/1703/1804