Vicair geweld: wat is het en hoe kun je het bestrijden?
Er zijn verschillende manieren om iemand schade toe te brengen en te “straffen”. Binnen de categorie van gendergeweld is er een vorm van misbruik die bekend staat als vicair geweld, of plaatsvervangend geweld, dat meestal door een man – partner of ex-partner – wordt gedaan als hij niet kan krijgen wat hij wil.
Met andere woorden, de dader probeert het gedrag van zijn partner te veranderen en zoekt andere “fronten” om haar aan te vallen. In het bijzonder zijn het meestal de kinderen of geliefden van de vrouw die nevenschade lijden. Laten we eens nader bekijken waar het hier om gaat.
Wat is plaatsvervangend geweld?
Plaatsvervangend geweld is een vorm van druk uitoefenen op een ander door zijn of haar zwakke punten aan te vallen (Engelse link). Dit misbruik wordt niet op een “directe” manier uitgeoefend op de betrokkene, maar op mensen in zijn omgeving.
Dit is misschien wel een van de pijnlijkste vormen van misbruik en de laagste klap die iemand kan geven als hij een ander wil kwetsen. Men beschouwt het als een vorm van gendergeweld, omdat het een veel voorkomend motief is in die gevallen waarin een man een vrouw wil kwetsen en domineren.
Daartoe gebruikt hij meestal zijn zonen of dochters als instrumenten. Hoewel het gebruik van hen het meest voorkomt, kan het ook tegen hun ouders, broers en zussen, of een geliefde zijn.
Soms zijn er voorafgaande tekenen, variërend van bedreigingen met schade aan kinderen tot andere soortgelijke bedreigingen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als ze met beschadigde spullen terugkeren naar het huis van de moeder.
We denken dat je misschien ook geïnteresseerd bent om dit artikel te lezen:
5 mogelijke tekenen van geweld bij tienerstellen
Hoe herken je het?
Vicair geweld is een vorm van gendergerelateerd geweld. Aandacht besteden aan de tekenen ervan is uiterst belangrijk om fatale gevolgen te voorkomen.
Enkele kenmerken die het mogelijk maken het te herkennen zijn de volgende:
- Het doel is de vrouw kwaad te doen. Als de vader bijvoorbeeld bij zijn kinderen is, heeft hij geen interesse in het delen van quality time met hen, maar richt hij zich op het bekritiseren en beledigen van de moeder.
- Dit is gebaseerd op patriarchaal geweld, omdat hij door zijn handelingen een boodschap wil geven om te laten zien wie de macht heeft en wat er gebeurt als zij niet voldoet of hem niet geeft wat hij wil.
- De zonen en dochters zijn gijzelaars of objecten – zij zijn het middel waarmee hij de vrouw kwaad zal doen. Hij gebruikt ze ook om informatie over hun moeder te krijgen, zoals waar ze is of wat ze doet.
De gevolgen voor kinderen
Zonder twijfel zijn de gevolgen voor kinderen ernstig. De extreme gevallen van geweld culmineren in doodslag, maar er zijn ook andere tussenliggende en niet minder ernstige gevolgen.
Daaronder vinden we de “hersenspoeling” over wat hun moeder is en hoe ze zich gedraagt, manipulatie, en de situatie (niet altijd expliciet) dat ze moeten kiezen tussen de ene en de andere ouder.
Zo ontstaat een instrumentalisering van deze kinderen, die van alle rechten worden beroofd, en worden ze betrokken in een giftige conflictueuze context die eigenlijk tussen volwassenen zou moeten worden opgelost.
Zo wordt het gevoel van veiligheid en bescherming dat zou moeten geven om bij de ouder te blijven, een marteling en een permanent ongemak. Als gevolg daarvan begint de lichamelijke en psychische gezondheid van de kinderen te lijden.
Advocaat Peral López stelt voor om plaatsvervangend geweld nog complexer te maken (Spaanse link), door het op te vatten als drievoudig geweld. In die zin is het niet alleen dat de kinderen gebruikt worden om kwaad te veroorzaken, maar dat ze zelf hoofdrolspelers en slachtoffers van het kwaad zijn. Ze ervaren het zelf intens en zijn ook getuigen van de mishandeling van hun moeder.
Vind je dit artikel leuk? Misschien vind je het ook leuk om dit artikel te lezen:
Wat te doen als je partner je verbaal mishandelt?
Vicair geweld: waarop moet je op letten en wat kun je doen?
Vicair geweld is een van de vele vormen van geweld die een vrouw in een vijandige en agressieve relatie ervaart. Het topje van de ijsberg, in dit geval fysieke mishandeling en zelfs zelfmoord, is slechts een van de zichtbare gezichten van dit complexe verschijnsel.
Een vrouw die slachtoffer is van gendergerelateerd geweld moet ondersteuning en begeleiding krijgen, op een systematische manier en via meerdere actoren en instellingen. Als haar kinderen de “werktuigen” van een mishandelende vader zijn geworden, hebben meerdere alarmsignalen en maatregelen die rechten hadden moeten garanderen, gefaald.
Dus, wat zijn de tekenen die onze aandacht moeten trekken? Bijvoorbeeld, wanneer een vader die nooit voor zijn kinderen heeft gezorgd plotseling aandringt op een bezoekregeling, is dat iets om voor op te passen.
Natuurlijk zal kun je er tegenin brengen dat dit een recht is, maar het is heel belangrijk om niet uit het oog te verliezen dat we het hebben over een unieke context en een geval waar hij nooit eerder belangstelling voor had getoond. In dit geval moeten de risico’s en het gevaar overwogen worden.
In die zin zijn de verlangens en de intuïtie van de kinderen een cruciaal teken waar we rekening mee moeten houden, wat ze voelen, in welke staat ze vertrekken en in welke staat ze terugkeren uit het ouderlijk huis. Kinderen hebben rechten, en het is uiterst belangrijk om te kiezen en hen hun mening te gunnen.
Laten we niet wachten tot er weer een geval wordt geteld of tot er jaren voorbij zijn gegaan voordat er actie wordt ondernomen. Als samenleving hebben we de collectieve plicht om ons in te zetten voor de uitroeiing van geweld in al zijn vormen.
Tot slot
Verandering is de som van individuele wil en acties. Daarom begint onze strijd misschien met het niet lachen om grappen die vrouwen objectiveren of het niet normaliseren van de partners die eisen de berichten te lezen die we op onze mobieltjes ontvangen.
De sleutel is dat we ergens beginnen, want het zal de inspanningen van ons allemaal vergen om een einde te maken aan het geweld tegen vrouwen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Pacheco E, Bártolo A, Pereira A, Duarte JC, Silva CF. The role of fear in the relationship between vicarious violence at work and work ability in nurses: A cross-sectional study. Nurs Health Sci. 2022 Mar;24(1):132-139. doi: 10.1111/nhs.12904. Epub 2022 Jan 3. PMID: 34783132.
- Bárbara; LÓPEZ-ANGULO, Yaranay. Violencia vicaria en el contexto de la violencia de género: un estudio descriptivo en Iberoamérica. CienciAmérica, [S.l.], v. 11, n. 1, p. 11-42, ene. 2022. ISSN 1390-9592. Disponible en: <http://cienciamerica.uti.edu.ec/openjournal/index.php/uti/article/view/381>. Fecha de acceso: 19 abr. 2022 doi: http://dx.doi.org/10.33210/ca.v11i1.381.
- López, M. D. C. P. (2020). Responsabilidad pública en materia de violencia de género (Especial referencia a las hijas e hijos de madres maltratadas). FEMERIS: Revista Multidisciplinar de Estudios de Género, 5(2), 166-182.