Verworven immuniteit: beschrijving en kenmerken
Het immuunsysteem, zowel aangeboren als verworven, is essentieel voor een optimale gezondheid. Maar waar bestaat verworven immuniteit uit? Hoe wordt het na verloop van tijd sterker? Het oplossen van deze twijfels is essentieel om te genieten van een ziektevrij leven. Lees verder om hier meer over te weten te komen.
Symptomen zoals aanhoudende verkoudheid, terugkerende koorts en herhaalde bacteriële infecties kunnen wijzen op een verzwakt immuunsysteem.
Volgens de American Academy of Allergy, Asthma and Immunology (Spaanse link) duiden meer dan drie episodes van bacteriële sinusitis of meer dan twee antibioticabehandelingen per jaar op immuunproblemen.
Biologische barrières
Het menselijk lichaam vertoont beperkende barrières buiten het immuunsysteem. Er zijn drie soorten:
- Primaire barrières. Volgens verschillende onderzoeken (Engelse link) is de huid de eerste barrière tegen mogelijke ziekteverwekkers. Lipiden en keratine zijn elementen in hun samenstelling die de opperhuid tot een echte tegenhoudende muur maken tegen virussen en bacteriën.
- Secundaire barrières. Zodra de primaire mechanismen falen, zijn neutrofielen en macrofagen (witte bloedcellen) verantwoordelijk voor het omhullen en vernietigen van pathogenen (Engelse link). We kennen dit als fagocytose en het is een duidelijk voorbeeld van een secundaire barrière.
- Tertiaire barrières. T- en B-lymfocyten herkennen veel door pathogenen geproduceerde structuren en deactiveren of vernietigen deze effectief.
Dit onderscheid van biologische barrières is essentieel. Dit komt omdat het ons in staat stelt te begrijpen dat, wanneer we het hebben over het verworven immuunsysteem, we te maken hebben met een tertiaire biologische barrière.
Wat is verworven immuniteit?
Zoals je kunt zien definieert men het verworven immuniteitssysteem als een reeks zeer gespecialiseerde cellen en systemische processen die pathogene bedreigingen elimineren of vermijden. Dit systeem is uniek voor gewervelde dieren, volgens deze gespecialiseerde uitgave over immunologie (Engelse link).
De functie ervan is om ziektekiemen op een specifieke manier te herkennen om ze sneller en effectiever te kunnen bestrijden. Hoewel het misschien verrassend lijkt, kan men zeggen dat deze biologische barrière een geheugen heeft, aangezien de reactie op dezelfde ziekteverwekker steeds krachtiger wordt.
De elementen van verworven immuniteit
De effectoren van dit beschermingssysteem zijn T-lymfocyten en B-lymfocyten (bloedleukocyten). Deze worden respectievelijk in de thymus en het beenmerg geproduceerd.
Het verworven immuunsysteem kan niet worden begrepen zonder het aangeboren immuunsysteem. Zoals verschillende bronnen aangeven, zijn het de cellen van het aangeboren immuunsysteem die de antigenen (stoffen van virussen en bacteriën) verwerken en aan de lymfocyten presenteren. Het gebeurt allemaal zodat ze dienovereenkomstig handelen.
Om de zaken niet ingewikkelder te maken, beperken we het belang van lymfocyten tot het volgende:
- Elk type lymfocyt heeft een receptor voor elk antigeen dat door de ziekteverwekker wordt gepresenteerd.
- Deze informatie repliceert zich in elke nieuwe generatie van deze cellen en genereert zo een nog effectiever afweersysteem tegen elke infectiegolf.
Symptomen van een verzwakt immuunsysteem
Zoals in het begin werd verwacht, zijn er verschillende tekenen die verdenking oproepen wanneer het verworven immuunsysteem niet werkt zoals het zou moeten. Sommige ervan zijn:
- Meer dan twee antibiotische behandelingen per jaar.
- Jaarlijks meer dan vier oorontstekingen.
- De ontwikkeling van twee gevallen van longontsteking in korte perioden.
- Drie of meer episoden van chronische sinusitis per jaar.
- Een behoefte aan preventieve antibiotica om het risico op infecties te verkleinen.
- Tot slot de ontwikkeling van ernstige infecties door veel voorkomende bacteriële pathologieën.
Als iemand aan deze eisen voldoet, dan moet er een onmiddellijke medische controle plaatsvinden. De immunoloog zal vervolgens de resultaten bekijken, die de onderliggende reden voor de immunosuppressie zal diagnosticeren.
Hoe krijg je verworven immuniteit?
Zoals je hebt gezien, is de meest effectieve manier om deze tertiaire barrière te versterken niets anders dan blootstelling aan ziekteverwekkers. Dit betekent niet dat je ziek wilt worden, daar zijn de vaccins voor.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO – Engelse link) zijn vaccins preparaten met verzwakte of dode vormen van schadelijke micro-organismen die de stimulatie van antilichamen (receptoren voor de bovengenoemde lymfocyten) bevorderen wanneer ze in het menselijk lichaam worden gebracht.
Het verworven immuunsysteem reageert op deze stimuli terwijl ze de mogelijke bedreigingen van vaccins vernietigen en onthouden. Deze veroorzaken echter geen echte schade aan de patiënt. Dus als de feitelijke ziekteverwekker aanwezig is, zullen de lymfocyten deze herkennen onmiddellijk voordat de infectie begint.
Ook interessant om te lezen:
Wereld Meningitis Dag: een ziekte met een vaccin
Dingen om te onthouden over verworven immuniteit
Verworven immuniteit is een uiterst belangrijke tertiaire biologische barrière. Dit komt omdat het mensen herhaaldelijk beschermt tegen talloze ziekteverwekkers. Het is dus essentieel om bekend te zijn met de vaccinatieschema’s in elk land en elke regio en deze dienovereenkomstig te volgen.
Tot slot, vaccins beschermen ons niet alleen door de specialisatie van ons verworven immuunsysteem aan te moedigen. Ze genereren ook het soort groepsimmuniteit dat de zwaksten en de zieksten beschermen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- La recurrencia de infecciones puede indicar inmunodeficiencias, AAA. Recogido a 2 de julio en https://www.aaaai.org/conditions-and-treatments/library/immune-deficiencies-library/sp-recurrent-infections-immunodeficiencies.
- Wertz, P. W., & van den Bergh, B. (1998). The physical, chemical and functional properties of lipids in the skin and other biological barriers. Chemistry and physics of lipids, 91(2), 85.
- Barreras biológicas, wikipedia. Recogido a 2 de julio en https://es.wikipedia.org/wiki/Barreras_biol%C3%B3gicas#Barreras_primarias.
- Prame Kumar K, Nicholls AJ, Wong CHY. Partners in crime: neutrophils and monocytes/macrophages in inflammation and disease. Cell Tissue Res. 2018;371(3):551-565. doi:10.1007/s00441-017-2753-2
- Janeway Jr, C. A., Travers, P., Walport, M., & Shlomchik, M. J. (2001). The complement system and innate immunity. In Immunobiology: The Immune System in Health and Disease. 5th edition. Garland Science.
- Alberts B, Johnson A, Lewis J, et al. Molecular Biology of the Cell. 4th edition. New York: Garland Science; 2002. Chapter 24, The Adaptive Immune System. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK21070/
- Lozano Soto, F., Engel, P., Rodríguez de Córdoba, S., Jaraquemada, D., & Gallart Gallart, M. T. (2012). Introducción al sistema inmunológico, sus principales elementos y la respuesta inmunitaria. Farreras; Rozman. Medicina Interna 17ª ed. Elsevier, 15, 2453-2488.
- Luckheeram, R. V., Zhou, R., Verma, A. D., & Xia, B. (2012). CD4+ T cells: differentiation and functions. Clinical and developmental immunology, 2012.
- Cano RLE, Lopera HDE. Introduction to T and B lymphocytes. In: Anaya JM, Shoenfeld Y, Rojas-Villarraga A, et al., editors. Autoimmunity: From Bench to Bedside [Internet]. Bogota (Colombia): El Rosario University Press; 2013 Jul 18. Chapter 5. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459471/