Pulpotomie en pulpectomie bij kinderen: wanneer zijn ze nodig?
Pulpotomie en pulpectomie zijn vrij regelmatige tandheelkundige behandelingen bij kinderen. In dit artikel vertellen we je in detail wat deze procedures zijn en wanneer ze worden aanbevolen.
Wanneer de zenuw van de tand is aangetast door aanzienlijk verval of trauma, ontstaan hinderlijke symptomen in het gebit. Bovendien kunnen problemen met de pulpa leiden tot ernstiger complicaties.
In deze gevallen moet een klinische en radiografische diagnose worden gesteld om te beoordelen hoeveel van de zenuw is aangetast. Aan de hand van deze informatie kan de tandarts de beste aanpak kiezen. Pulpotomie en pulpectomie zijn de meest gebruikelijke therapieën om de pulpa in kindertanden te behandelen. Lees meer.
Tandpulp en kindertanden
Tandpulpa is wat men in de volksmond de zenuw van de tand noemt. Het is een zacht weefsel dat de tanden irrigeert en gevoeligheid geeft. Het bevindt zich in het binnenste van de tanden.
Het is de pulpa die de tanden in leven houdt. In het geval van pas doorgebroken tanden is het ook verantwoordelijk voor het stimuleren van de vorming en sluiting van de wortels.
Daarom is het gezond houden van de pulpa tijdens de kindertijd essentieel voor een goede ontwikkeling van de tanden. Als dit weefsel beschadigd is, zullen bepaalde therapieën nodig zijn, zoals pulpotomie en pulpectomie, die helpen de integriteit en gezondheid van het gebit bij kinderen te behouden.
Om deze behandelingen beter te begrijpen, is het nodig te verduidelijken dat er tijdens de kindertijd twee soorten tanden zijn: de tijdelijke of melktanden en babytanden; en de definitieve (blijvende) tanden. Melktanden hebben een veel grotere pulpakamer dan blijvende tanden. Daardoor wordt het zachte weefsel, waar zich de bloedvaten en zenuwen bevinden, bij kinderen sneller aangetast.
Jonge blijvende tanden, die net zijn doorgebroken, hebben ook een groter aandeel pulpa dan volwassen tanden. Bovendien, hoewel ze in de mond zitten, zijn hun wortels nog niet klaar met vormen. Het duurt ongeveer 3 jaar na de uitbarsting om de wortelontwikkeling te voltooien.
Met al deze kenmerken wordt rekening gehouden bij het uitvoeren van tandzenuwbehandelingen bij kinderen, zoals pulpotomie of pulpectomie. Pulstherapieën bij kinderen zijn anders dan die bij volwassen tanden.
Ontdek hier meer:
Macro- en microdontie: veranderingen in tandgrootte
Pulpbehandelingen bij kinderen: wat zijn het en wanneer worden ze uitgevoerd?
In de tandheelkunde, endodontie de naam voor behandelingen van het binnenste gedeelte van de tanden, d.w.z. de pulpa. Verschillende procedures worden gebruikt om de diepe toestand van de gebitselementen op te lossen, om ze in de mond te houden en zo te voorkomen dat ze worden geëxtraheerd.
Bij kinderen worden pulpabehandelingen gebruikt om problemen van ontsteking, necrose of infecties in de pulpa op te lossen, zowel in melktanden als in blijvende tanden. Deze schade wordt meestal veroorzaakt door vergevorderd en zeer diep tandbederf, of als gevolg van tandheelkundig trauma.
Hier volgen enkele karakteristieke symptomen die wijzen op de noodzaak van pulpabehandeling.
- Kiespijn of gevoeligheid. Er is ongemak in de tanden bij koude, warme of zoete prikkels, of bij het bijten. Er kan ook spontane, constante of incidentele pijn zijn van verschillende intensiteit.
- Enkele gebroken, gebarsten of holle tanden veroorzaakt door tandbederf.
- Pus die uit de tand of door een fistel in het tandvlees komt.
- Bloedingen in de tand of het tandvlees.
- Moeite met bijten en kauwen.
- Zwelling in het tandvlees, gezicht of hals.
Als kinderen dit soort laesies en ongemak ervaren, is het zeer waarschijnlijk dat een pulpotomie of pulpectomie nodig is. Daarom is het raadzaam om zo snel mogelijk naar een (kinder)tandarts te gaan om te voorkomen dat de schade zich verder ontwikkelt en om tijdig een oplossing te zoeken.
Het belang van wortelkanalen bij kinderen
Als de beschadigde tanden de tijdelijke, of melktanden zijn, vinden sommige ouders het niet nodig om ze te behandelen. Zij redeneren dat als de tand er toch uit gaat vallen, er geen reden is om hem langer in de mond te houden.
Maar tenzij de tand op het punt staat er vanzelf uit te vallen, is het altijd beter om de tand in de mond te houden, zelfs als het melktanden zijn. Als kinderen hun melktanden kunnen behouden tot de blijvende tanden doorkomen, zijn er veel voordelen.
Met tijdelijke tanden kunnen kinderen hun mondfuncties normaal ontwikkelen, zoals eten, spreken en glimlachen. Bovendien houden de melktanden de plaats voor de blijvende tanden en helpen ze die te begeleiden. Ze helpen ook bij de groei van de kaken, en voorkomen zo verkeerde standen in de toekomst.
Aan de andere kant kunnen kinderen door deze behandeling van permanente tanden en kiezen de tanden houden die hen de rest van hun leven zullen vergezellen. Bovendien helpen ze de wortels van de tanden om hun vorming te voltooien.
De procedures en materialen die gebruikt worden om de pulpabehandeling bij kinderen uit te voeren zijn anders dan bij volwassenen. Ze veranderen zelfs of ze worden uitgevoerd op de tijdelijke of permanente tanden.
Als de nieuwe tanden doorkomen, ondergaan de primaire tanden een fysiologisch resorptieproces in hun wortels. Daarom moeten de materialen die gebruikt worden bij pulpatherapie bij melktanden resorbeerbaar zijn. Dit zorgt voor een normale eruptie van de blijvende elementen.
Soorten endodontie bij kinderen
Pulpotomie en pulpectomie zijn twee endodontische procedures die men bij kinderen uitvoert. Maar voordat we gedetailleerd uitleggen waar ze elk uit bestaan, moet je weten dat er verschillende therapeutische alternatieven zijn als het gaat om de behandeling van de binnenkant van de tanden.
De kindertandarts zal factoren in overweging nemen die hem in staat stellen om voor elk klinisch geval de beste ingreep te kiezen.
- Doorkomende tandjes – of de beschadigde tand baby- of blijvende tand is.
- Hoe lang de tand nog in de mond zit als het een melktand is, dat wil zeggen, hoe lang het duurt voordat hij er vanzelf uitvalt.
- De mate van wortelvorming bij blijvende tanden.
- Het type laesie, de omvang ervan en de ernst van de schade. Heel vaak tast het probleem ook andere naburige gebieden aan.
- Of het kind medische problemen heeft of medicijnen gebruikt.
- De medewerking van het kind in de tandkliniek.
Op basis van deze gegevens kan de tandarts kiezen tussen verschillende opties.
- Pulpabescherming. Dit is een therapie die wordt uitgevoerd op het pulpaweefsel als het enigszins bloot komt te liggen bij het schoonmaken van een tand en als er geen symptomen van schade zijn. Het bestaat uit het plaatsen van speciale materialen die de pulpa beschermen voordat de tandarts een vulling plaatst.
- Apicoforming. Men gebruikt dit bij blijvende tanden die hun wortelvorming nog niet hebben voltooid. Er wordt een speciaal materiaal (Engelse link) in de tand geplaatst om de sluiting van de apices te bevorderen en een correcte ontwikkeling van het gebit te garanderen.
- Pulpotomie.
- Pulpectomie.
De laatste twee zullen we nu nader uit gaan leggen.
Wat is pulpotomie?
Pulpotomie is een vorm van endodontie die men heel vaak toepast bij kinderen. Kenmerkend voor deze behandeling is dat men dit doet op tanden waarvan de pulpa nog leeft.
Het is een ideale optie voor laesies met oppervlakkige schade en waarbij het wortelgedeelte intact en gezond is. De tandarts kan hiervoor kiezen bij tanden met pulpa-ontsteking, of voor tanden waarvan de zenuwen door trauma zijn blootgelegd. Ze moeten echter een gezond parodontium hebben en geen symptomen van infectie of abcessen.
Omdat de zenuw op de tand leeft, is het nodig om lokale verdoving te gebruiken. Zo verdooft de tandarts het gebied en kan hij de ingreep uitvoeren zonder dat het kind pijn voelt.
De procedure bestaat uit het verwijderen van de pulpa in de kroon, zonder het weefsel in de kanalen aan te raken, dat zich ter hoogte van de wortels van de tand bevindt. De ruimte die overblijft door het ontbreken van de zenuw vult men vervolgens op met een beschermend materiaal. De tand zal men reconstrueren met een vulling of een kroon.
Na de ingreep kan het kind een licht ongemak hebben dat na een paar dagen verdwijnt, wanneer de weefsels zich herstellen. Het is gebruikelijk dat de kindertandarts ontstekingsremmers voorschrijft om postoperatieve pijn te voorkomen. Het is belangrijk het proces in de gaten te houden om complicaties uit te sluiten.
Pulpotomie past men vooral toe bij melktanden. Men kan dit ook uitvoeren bij blijvende tanden, waarvan de wortelvorming nog niet is voltooid.
In deze gevallen is het meestal een tijdelijke oplossing totdat de wortelvorming is voltooid en hun apices zijn gesloten. Op dat moment rondt de tandarts de behandeling af met een conventioneel wortelkanaal voor volwassenen.
Deze behandeling verlicht onmiddellijk het ongemak van het kind. Bovendien wordt de ontwikkeling of eruptie van de blijvende tand niet verstoord.
Wellicht vind je dit artikel ook interessant:
Waar zijn tanden van gemaakt?
Wat is een pulpectomie?
Een pulpectomie is een soortgelijke behandelmethode als een pulpotomie bij kinderen. Het verschil is dat de tandarts het volledige pulpaweefsel verwijdert, zowel in het coronaire als in het wortelgebied. De tandarts voert dit uit in gevallen waarin de zenuwlaesie uitgebreid en onomkeerbaar is, met frequente infecties, fistels en abcessen.
Het pulpaweefsel wordt volledig verwijderd, ook binnenin de kroon en het wortelgebied. Vervolgens zal de tandarts de binnenkant van de tand reinigen en vullen met speciale pasta’s.
De gebruikte materialen hebben de bijzonderheid dat ze de kanalen afsluiten en voorkomen dat bacteriën binnendringen en zich verspreiden. Bovendien kan het met dezelfde snelheid als de wortel weer door de definitieve tand worden opgenomen.
Net als bij pulpotomie moet de tandarts aan het eind van de behandeling de rest van de tand reconstrueren met een vulling of een kroon.
Kinderen voorbereiden op pulpotomie en pulpectomie
Zowel pulpotomie als pulpectomie bij kinderen zijn eenvoudigere en snellere procedures dan endodontie bij volwassenen. Het zal echter nodig zijn om röntgenfoto’s te maken, verdoving te gebruiken, en het kind zal zijn of haar mond lang open moeten houden.
Het is belangrijk om deze situaties vóór de ingreep aan het kind mee te delen. Zo zal het kind, als het zover is, weten wat het kan verwachten en beter voorbereid zijn.
Begrijpen wat er gaat gebeuren zal helpen om spanning en nervositeit bij het kind te voorkomen. Dit zal leiden tot een grotere acceptatie van de procedure en een betere algemene ervaring met tandheelkundige zorg.
In de dagen na de pulpotomie of pulpectomie kunnen kinderen lichte pijn ervaren die geleidelijk verdwijnt. De tandarts zal de nodige medicatie en verzorging voorschrijven om de postoperatieve periode beter te beheersen.
Als het kind ernstige pijn of zwelling in het behandelde gebied heeft, moet men de tandarts onmiddellijk raadplegen. Deze symptomen kunnen erop wijzen dat er iets mis is met de uitgevoerde behandeling en het kan nodig zijn deze opnieuw uit te voeren.
Latere controles zullen ook nodig zijn. Dit is om de procedure op te volgen en er zeker van te zijn dat alles goed gaat.
Pulpotomie en pulpectomie bij kinderen: behandeling voor behoud van het gebit
Door alle tanden en kiezen in de mond te houden totdat ze uit zichzelf opkomen , kunnen kinderen hun mondfuncties normaal ontwikkelen. Zowel pulpotomie als pulpectomie zijn behandelingen waarmee kinderen hun beschadigde tanden kunnen behandelen zonder ze uit hun mond te verwijderen.
Met deze procedures zal eten, spreken en glimlachen geen probleem zijn. Het zorgt er ook voor dat er geen onzekerheidscomplexen of stoornissen in het gevoel van eigenwaarde ontstaan door ontbrekende tanden.
In het geval van melktanden bevordert hun aanwezigheid een correcte groei van de kaak, en begeleidt het de doorkomende blijvende tanden. Het behoud van alle tanden helpt bij het voorkomen van beetproblemen en tanden die op posities groeien waar ze niet horen te staan.
Als de kindertandarts een pulpotomie of pulpectomie bij kinderen aanbeveelt, willen we je graag verzekeren dat het een van de beste opties is om de mondgezondheid van een kind te herstellen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Oliveira-del Rio, J. A., Mendoza-Castro, A. M., & Alvarado-Solórzano, A. M. (2017). Endodoncia en dientes temporales. Pulpotomía. Polo del Conocimiento, 2(6), 1288-1297.
- Yoshpe, M., Kaufman, A. Y., Lin, S., & Ashkenazi, M. (2021). Regenerative endodontics: a promising tool to promote periapical healing and root maturation of necrotic immature permanent molars with apical periodontitis using platelet-rich fibrin (PRF). European Archives of Paediatric Dentistry, 22(3), 527-534.
- Popoola, B. O., Ayebameru, O. E., & Olanloye, O. M. (2018). Endodontic treatment in children: a five-year retrospective study of cases seen at the University College Hospital, Ibadan, Nigeria. Annals of Ibadan postgraduate medicine, 16(2), 136-141.
- Goyal, V. (2022). Pediatric Endodontics. International Journal of Clinical Pediatric Dentistry, 15(Suppl 1), S1.
- Valverde Moya, E. (2022). Biopulpectomia en niños de 9 años de edad.
- Santana-Sandoval, L. A., Pérez-Pérez, M., & Herrera-Camacho, J. (2019). 36. PULPECTOMIA ROTATORIA CONTRA MANUAL. Revista de la Academia Mexicana de Odontología Pediátrica, 31(S1), 19-20.
- Luzuriaga Romero, A. L. (2018). Tratamiento de pulpectomía en dientes temporarios con técnica rotatoria instrumentada y técnica no instrumentada (Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil. Facultad Piloto de Odontología).
- Centeno, J. E. O., & Hernández, D. G. (2020). Pulpotomia o Pulpectomia: Éxito clínico y radiográfico en dientes temporales. Revista de Salud Pública, 24(3), 8-17.
- Calderon Arellano, K. L. (2021). Éxito y fracaso de tratamientos de pulpotomía (Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil. Facultad Piloto de Odontología).
- Garza, N. P. R., Menéndez, A. M. L., & Llop, M. R. (2022). Pulpotomía en dentición primaria: un análisis bibliométrico de 57 años. Revista de Odontopediatría Latinoamericana, 12(1).
