Pre-implantatie genetische diagnostiek

Pre-implantatie genetische diagnostiek is een procedure die de eicellen en embryo's bestudeert, maar waarom? Ontdek in dit artikel het antwoord op deze vraag.
Pre-implantatie genetische diagnostiek

Geschreven door Raquel Lemos Rodríguez

Laatste update: 24 augustus, 2022

Pre-implantatie genetische diagnostiek (PGD) is een procedure die wordt uitgevoerd vóór kunstmatige voortplanting, wat ook bekend staat als kunstmatige inseminatie. Dit wordt gedaan wanneer een vrouw niet op natuurlijke wijze zwanger kan worden.

In dit artikel leggen we PGD uit. We zullen je ook vertellen hoe het de zwangerschap ten goede komt en de methoden die artsen moeten uitvoeren om succes te garanderen.

Wat is pre-implantatie genetische diagnostiek?

een onderzoek naar eicellen en embryo's

Simpel gezegd bestudeert pre-implantatie genetische diagnostiek de eicellen en embryo’s. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat embryo’s worden geïmplanteerd die tot een miskraam kunnen leiden of een baby die niet helemaal gezond is.

Dit is een voordeel van geassisteerde reproductie. Wanneer een vrouw op natuurlijke wijze zwanger wordt, kan ze niet tussen een gezond of ongezond embryo kiezen. Pre-implantatie genetische diagnostiek voorkomt echter dat de baby bijvoorbeeld met het syndroom van Down of het syndroom van Turner geboren wordt.

Methodiek

Voordat een eicel in de baarmoeder van de vrouw wordt geïmplanteerd, voeren artsen eerst een pre-implantatie genetische diagnostiek uit. Om dit te doen, voeren ze een in-vitrofertilisatie uit en doen ze de bevruchte eicellen in een glazen capsule. Ze wachten daarna drie tot vijf dagen om te analyseren hoe ze zich ontwikkelen.

Na die tijd voeren ze op elk van de embryo’s een biopsie uit om een genetisch probleem te ontdekken. Hierna kiezen de artsen maximaal drie gezonde embryo’s en implanteren deze in de baarmoeder van de vrouw.

Er zijn echter een paar veelgestelde vragen die de meeste mensen hebben:

  • Wat als de vrouw niet zwanger wordt?
  • Moet ze dit proces dan opnieuw doorlopen?

Het antwoord is nee. Hoewel er slechts drie embryo’s zijn gekozen voor implantatie, kunnen er namelijk nog veel andere gezonde zijn. In deze gevallen kunnen de artsen hen de vrijheid geven om de procedure later opnieuw te proberen.

Een nuttige techniek

kunstmatige bevruchting

Deze techniek is vooral nuttig voor koppels met een familiegeschiedenis van ernstige genetische ziekten of die zelf een ziekte hebben.

Hoewel je misschien denkt dat dit alleen kan worden gedaan wanneer een vrouw niet op een natuurlijke wijze zwanger kan worden, is het in gevallen waarin er een ernstige ziekte in de familie is die kan worden geërfd ook een nuttige techniek.

Op deze manier kunnen medische professionals een gezond embryo kiezen dat geen levensveranderende erfelijke aandoening heeft. Natuurlijk is het in deze situaties vaak een aanbevolen techniek.

 

Dit artikel kan je ook interesseren:
Zwangerschapsziektes die elke vrouw moet kennen

De ethiek van pre-implantatie genetische diagnostiek

Deze techniek is echter nog steeds een reden tot debat. Er zijn nog enkele ethische bezwaren met betrekking tot de verwijdering van embryo’s. Dit is ongetwijfeld een heel gezond debat om in gedachten te houden.

In sommige gevallen maken mensen zich zorgen over de persoonlijke waardigheid van het menselijke embryo. Ook het handhaven van de natuurlijke gang van zaken staat ter discussie.

Sommige mensen geloven dat pre-implantatie genetische diagnostiek hier tegenin gaat aangezien het medische professionals in staat stelt om de gezondste embryo’s te kiezen.

Degenen die voor de procedure zijn, hopen echter om gezonde kinderen op te voeden. Tegenwoordig bestaan dit soort methoden, zodat baby’s niet met ziekten worden geboren waardoor ze slechts een beperkte tijd kunnen leven.

De optie is beschikbaar, vooral voor vrouwen die niet zwanger kunnen worden of die bang zijn om kinderen te krijgen, omdat de baby’s een ernstige ziekte kunnen erven. Het is een geldig alternatief om in gedachten te houden.

Als een degeneratieve ziekte in je familie voor zou komen, zou je dan een pre-implantatie genetische diagnostiek ondergaan? Wat vind jij van deze procedure?


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Alvarado Marambio, José Tomás, & Santos Alcántara, Manuel J.. (2018). Ethical Problems with the Preimplantation Genetic Diagnosis of Human Embryos. Acta bioethica, 24(1), 75-83. https://dx.doi.org/10.4067/S1726-569X2018000100075
  • López, Paul W., López, Rosmary, Noriega, Luis G., & Sepúlveda, Soledad. (2013). Diagnóstico genético preimplantacional: análisis de aneuploidías únicas. Anales de la Facultad de Medicina, 74(1), 11-14. Recuperado en 19 de abril de 2019, de http://www.scielo.org.pe/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1025-55832013000100003&lng=es&tlng=es.
  • Moya-González, Marina, & Ramón-Fernández, Francisca. (2018). El diagnóstico genético preimplantacional: aspectos jurídicos en el derecho español. Revista de Derecho Privado, (34), 87-121. https://dx.doi.org/10.18601/01234366.n34.04

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.