Postmenopauzale vaginale atrofie
Postmenopauzale vaginale atrofie verschijnt als een reeks symptomen en tekenen die verband houden met een verminderd oestrogeengehalte en andere geslachtshormonen. Het is een chronische en veelvoorkomende aandoening tijdens de menopauze.
Het wordt vaak niet gediagnosticeerd, wat betekent dat het een grote impact kan hebben op de seksuele gezondheid van de patiënt, evenals op haar kwaliteit van leven.
Deskundigen associëren verlaagde niveaus van oestrogenen en andere hormonen bijvoorbeeld met veranderingen in de:
- grote en kleine schaamlippen
- vaginale introïtus
- vaginaal vestibulum
- clitoris
- vagina
- urethra
- blaas
Oestrogeen is nodig om de vaginale structuur en functie te behouden. In dit opzicht associëren experts verlaagde niveaus van dit hormoon met veranderingen in de fysiologie van de vagina, die ten grondslag liggen aan de symptomen die kenmerkend zijn van vaginale atrofie.
De symptomen van postmenopauzale vaginale atrofie
De menopauze is een natuurlijk en fysiologisch proces dat het einde van het reproductieve leven van de vrouw vertegenwoordigt. Dit proces houdt verband met een reeks veranderingen, sommige tijdelijk en andere definitief, in het lichaam van een vrouw.
Postmenopauzale vaginale atrofie is een aandoening waarbij vrouwen een matig tot dringend ziektebeeld kunnen krijgen dat wordt gekenmerkt door de volgende tekenen en symptomen:
- Vaginale droogheid
- Branderig gevoel in de vagina
- Genitale jeuk
- Branderig en verhoogd gevoel bij het plassen
- Pijn tijdens de seks
- Milde bloeding na de seks
- Vaginale vernauwing en verkorting
Hoewel vaginale droogheid vaker voorkomt tijdens de menopauze, kan dit probleem vrouwen in elke fase van hun leven treffen vanwege het gebruik van bijvoorbeeld anticonceptie, door borstvoeding, postpartum of peri- en menopauze. Meer dan de helft van de vrouwen die aan deze aandoening lijden is zelfs jonger dan 50 jaar.
Risicofactoren voor postmenopauzale vaginale atrofie
Bepaalde factoren dragen bij aan de ontwikkeling van vaginale atrofie. Denk bijvoorbeeld aan:
- Roken: het roken van sigaretten beïnvloedt de bloedcirculatie en veroorzaakt zuurstoftekort in de vagina en andere weefsels. Tabak vermindert ook de effecten van het natuurlijke oestrogeen van het lichaam.
- Nooit een natuurlijke bevalling hebben gehad: onderzoekers hebben geconcludeerd dat vrouwen die nooit een vaginale bevalling hebben meegemaakt, meer kans hebben op deze aandoening dan vrouwen die dat wel hebben gehad.
- Gebrek aan seksuele activiteit: seksuele activiteit, met of zonder partner, verhoogt de bloedcirculatie en bevordert de elasticiteit van vaginale weefsels. Daarom is de kans groter dat deze aandoening zich sneller voordoet in dit geval.
Lees ook eens:
Geishaballen: voordelen en toepassingen
Behandeling
Het doel van de behandelingen voor postmenopauzale vaginale atrofie is om de fysiologie van dit lichaamsdeel te herstellen en de symptomen te verlichten.
Als de symptomen mild zijn, omvatten eerstelijnsbehandelingen het gebruik van niet-hormonale vaginale vochtinbrengende crèmes en glijmiddelen tijdens de geslachtsgemeenschap om vaginale droogheid, een branderig of stekend gevoel te verbeteren.
Bovendien verrijken vochtinbrengende crèmes de hydratatie van collageen in de vagina en verlichten ze de symptomen. Ze verbeteren het vaginale epitheel echter niet.
In matige of ernstige gevallen bevelen experts een oestrogeenbehandeling aan. Als de patiënt echter alleen lijdt aan vaginale atrofie, is de voorkeursbehandeling doorgaans de lokale toediening van oestrogeen.
Als het echter optreedt bij vasomotorische symptomen die de kwaliteit van leven van de vrouw beïnvloeden, dan is de voorkeursbehandeling vaak systemische hormoontherapie (Spaanse link).
Hoewel het moeilijk is om postmenopauzale vaginale atrofie te voorkomen, kun je je symptomen zo veel mogelijk verlichten. Je moet beginnen met een gezonde levensstijl aan te nemen en risicofactoren zoals tabak uit te bannen.
Lees ook eens:
6 dingen die slecht zijn voor de gezondheid van je vagina
Andere behandelingen voor postmenopauzale vaginale atrofie
Naast de maatregelen die we hierboven noemden, kunnen ook andere methoden deze toestand verbeteren. Er is bijvoorbeeld een laserbehandeling. Dit is een minimaal invasieve techniek (Spaanse link) waarbij namelijk warmte wordt gebruikt om de productie van collageen in de cellen van het vaginale gebied te stimuleren.
Het vervangt de droogste huidlagen met nieuwe cellen en reorganiseert de componenten van het vaginale slijmvlies in evenwicht. Ook reorganiseert het deze componenten.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Ernesto Pérez Md Ginecólogo Obstetra, L. A., & Rojas Md, I. C. (2011). Menopausia: panorama actual de manejo M. rev. fac. med.
- D. W. Sturdee, & Panay, N. (2010). Recomendaciones para el manejo de la atrofia vaginal postmenopáusica. International Menopause Society.
- Palacios, S., Jesús Cancelo, M., Castelo-Branco, C., González, S., & Olalla, M. Á. (2012). Recomendaciones de la Sociedad Española de Ginecología y Obstetricia sobre la prevención y el tratamiento de la atrofia vaginal. Progresos de Obstetricia y Ginecologia. https://doi.org/10.1016/j.pog.2012.06.001