Onopgeloste dingen blijven zich herhalen in het leven

Als je je problemen niet onder ogen komt, dan zullen ze aanwezig blijven tot je eindelijk in staat bent om het hoofdstuk af te sluiten. Alle dingen die je niet oplost in het leven, zullen keer op keer terug blijven komen.
Onopgeloste dingen blijven zich herhalen in het leven

Geschreven door Raquel Lemos Rodríguez

Laatste update: 24 augustus, 2022

Als mensen zijn we geneigd om om situaties die kwetsend zijn heen te blijven draaien. We keren onze angst de rug toe en vluchten van de dingen waar we het meest bang voor zijn. Alle onopgeloste dingen in het leven zullen echter een manier vinden om weer bij je terug te komen.

Het is niet goed om je kop in het zand te steken en te doen alsof er niets aan de hand is. Juist de gebeurtenissen die ons het meest raken, moeten worden opgelost.

Maar hoe doen we dit? We moeten onze problemen recht in de ogen kijken. Onze angst gebruiken als bron van motivatie om ze te overwinnen. Hieronder zullen we uitleggen waarom onopgeloste dingen altijd terug blijven komen.

Alle onopgeloste dingen in het leven zullen dubbel zo hard terugkomen

Man die zijn kop in het zand steekt om onopgeloste dingen te vermijden

Alles wat je niet oplost, wat je negeert, waar je zo bang voor bent, zal uiteindelijk dubbel of zelfs drie keer zo hard terugkomen. Dit is hoe het leven tegen ons zegt ‘Nee, nee, niet op die manier!’ 

Als je niet goed oplet, als je geen manier vindt om de situatie op te lossen, dan zul je hetzelfde in de toekomst ongetwijfeld nogmaals mee moeten maken. Dan echter nog veel heftiger. Laten we eens naar een paar voorbeelden kijken:

Anna is 37 en tot op heden zijn al haar liefdesrelaties slecht afgelopen. Ze heeft moeten lijden onder ontrouw, mishandeling, gebrek aan toewijding van de andere persoon in de relatie.

Wat is het probleem van Anna? Ze begint elke relatie met de angst om verlaten te worden, maar wat vooral kenmerkend is, is dat ze relaties aangaat die ze eigenlijk helemaal niet wil aangaan. Ze is bang om alleen te zijn en tot ze dus een manier vindt om deze angst te overwinnen, zullen al haar relaties vruchteloos blijven.

Pablo, daarentegen, is 28 en kan maar geen werk vinden. Hij heeft wel een paar baantjes gehad, maar steeds voor een paar maanden of zelfs maar een paar dagen. Wanneer hij op sollicitatiegesprek gaat, wordt hij eigenlijk bijna nooit teruggebeld.

Het probleem van Pablo, is dat hij last heeft van zeer ernstige faalangst. Tot hij dus in staat is om deze angst te overwinnen, zal dit gebrek aan werk, waarmee het leven hem eigenlijk wil laten zien dat hij een probleem heeft dat hij aan moet pakken, zich voor blijven doen.

Onze houding ten opzichte van het leven is zeer belangrijk. Wanneer er sprake is van een angst of trauma dat een blokkade creëert in ons leven, beginnen we moeilijkheden te ervaren.

Wat heeft het voor zin om te vluchten voor onopgeloste dingen?

Ogen dicht houden voor onopgeloste dingen

Nu je dit allemaal weet, kun je jezelf afvragen, wat voor zin heeft het om alsmaar te blijven vluchten? Wegrennen voor de dingen waar je bang voor bent, de dingen die je graag zou vermijden, zal er alleen maar voor zorgen dat je probleem wordt uitgerekt.

Het zal er niet door verdwijnen. Totdat je het probleem onder ogen komt, zal het blijven aanhouden. En hoe meer je het de rug toekeert, hoe intenser het zich zal voordoen in je leven.

Op de vlucht slaan is dus een contraproductieve houding. Je angsten onder ogen moeten komen, is echter ook allesbehalve makkelijk. Wat kun je dan doen?

  • Geef toe dat je bang bent: je blijft ervoor vluchten, je blijft het negeren, maar ontken je het ook? Je angst accepteren, is een zeer belangrijke stap.
  • Onderzoek waar je angst vandaan komt: probeer je te bedenken wanneer deze angst zich voor het eerst voordeed en waar het door werd opgewekt.
  • Wees objectief over je angst: dit is het moment om je angst van buitenaf te bekijken en jezelf af te vragen: “Wat is nu werkelijk het ergste dat er zou kunnen gebeuren?”
  • Geef jezelf bloot aan het avontuur: je grootste angsten onder ogen komen, is op zichzelf al een ervaring, een waar avontuur. Zul je jezelf deze ervaring ontzeggen?

Ben je bereid om hetgeen je niet hebt opgelost anders te bekijken?

Man met ballonnen die van een rots springt

Nu je op de hoogte bent van al deze informatie, is het tijd om niet langer bang te zijn voor iets dat eigenlijk gewoon opgelost kan worden. Het zal ongetwijfeld pijn doen. Voor een lange tijd naar een open wond staren kan namelijk heus wel een beetje prikken.

Het gegeven dat alles alleen maar erger wordt, stelt je in staat om in te zien dat je die barrières die jou tegenhouden en de wond alleen maar groter maken, niet moet negeren. Dit zal je helpen om je te richten op je wond, om er aandacht aan te geven en het te genezen.

Het is belangrijk dat je wond dichtgroeit en een litteken wordt. Je kunt niet voor de rest van je leven iets bij je blijven dragen dat ooit een wond creëerde en nu onnodig aan blijft houden. Angst waarschuwt ons voor dreigend gevaar waar we op moeten reageren.

Ongeacht of dit nu is door te vluchten of door aan te vallen. Wanneer we deze angst echter als een last op onze schouders mee blijven zeulen, wanneer het ons beperkt en onzekerheden veroorzaakt in bepaalde aspecten van ons leven die verbonden zijn aan deze angst, is het noodzakelijk om de angst onder ogen te komen.

Onthoud dat alle onopgeloste dingen in het leven dubbel zo hard terugkomen. Dit is geen pech of een vorm van slecht karma. Het is aan jou om ermee om te gaan. Hoe? Door dapper te zijn en angst recht in de ogen te kijken.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Edo-Gual, M., Tomás-Sábado, J., & Aradilla-Herrero, A. (2011). Miedo a la muerte en estudiantes de enfermería. Enfermeria Clinica. https://doi.org/10.1016/j.enfcli.2011.01.007
  • Gray, Jeffrey Alan. La psicología del miedo y el estrés. Labor, 1993.
  • Obando, O. L., Villalobos, M. E., & Arango, S. L. (2010). Resiliencia en niños con experiencias de abandono. Acta Colombiana de Psicología. https://doi.org/10.1161/ATVBAHA.114.303315

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.