'Nee' zeggen maakt je geen slechte ouder

'Nee' zeggen tegen je kinderen maakt je geen slechte ouder. Integendeel!
'Nee' zeggen maakt je geen slechte ouder

Laatste update: 27 februari, 2019

Hoe kunnen we een goede ouder zijn? Een vraag die ongetwijfeld vaak in je gedachten opkomt. Natuurlijk doe je elke dag je best voor je kinderen.

  • Lekkere maaltijden op tafel zetten.
  • Ze leren lopen en lezen.
  • Leuke spulletjes voor ze uitzoeken.
  • Ze helpen hun dromen na te jagen.
  • Je kinderen ook troosten tijdens nachtmerries.
  • Je kinderen leren vallen en opstaan.

Hoe ben je er dan zeker van dat elke beslissing die je neemt wel de juiste is? Tijdens de opvoeding van je kinderen is het niet realistisch om te proberen altijd de perfecte mama of papa te zijn.

Eigenlijk kan ons doel veel eenvoudiger zijn dan perfectie na te jagen: proberen om aanwezig te zijn tijdens elke fase van hun jonge leventje. Ze ondersteunen op hun pad naar volwassenheid, ze leren zelfstandig beslissingen te nemen en natuurlijk ze helpen om geluk en voldoening te vinden in alles wat ze ondernemen.

Dit betekent echter helemaal niet dat je ze alles moet toestaan wat hun hartje verlangt. Het betekent dat ze je geeft wat ze op een bepaald moment en tijdens een bepaalde fase nodig hebben.

Dan zal je natuurlijk merken dat ‘nee’ zeggen regelmatig nodig zal zijn en dat je grenzen zal moeten stellen en limieten aan hetgeen je kleine deugniet of weerbarstige tiener voor ogen heeft. Bedenk echter dat onder geen enkele van deze omstandigheden ‘nee’ zeggen een slechte ouder van je maakt.

Laten we hieronder in detail bekijken wanneer nee zeggen nodig kan zijn.

1. Besteed geen aandacht aan een woedeaanval of vervelende bui

Je kind bereikt de leeftijd waarop het ontdekt dat hij of zij alles aan papa of mama kan vragen. Je schat wil graag spelen met je mobieltje, nog een tweede toetje na het eten, hetzelfde speeltje als de buurjongen… en jij zegt ‘nee’. Nu even uitproberen of kwaad worden helpt of een woedeuitbarsting met gillen en schreeuwen de oplossing kan brengen…

Denk niet dat je een slechte moeder bent als je ervoor kiest dit gedrag te negeren. Dit is namelijk de beste houding die je tegenover dit gedrag kan aannemen.

Toegeven aan een woedebui zorgt er enkel voor dat je het ongewenste gedrag gaat belonen en dat dezelfde strategie opnieuw gebruikt zal worden in de toekomst om alles te krijgen wat het hartje begeert.

Negeer altijd een woedeaanval, hoe heftig die ook is. Ze zijn namelijk van geen enkel nut. Je kind zal enkel leren hoe je te chanteren, iets wat je in geen geval mag toestaan.

2. Laat ze zelf eenvoudige taakjes uitvoeren

Huiswerk

Leer je kinderen van kleins af aan kleine, eenvoudige taken zelf uit te voeren. Op deze manier zullen het zelfstandige jongvolwassenen worden die in staat zullen zijn zelf beslissingen te nemen en voor zichzelf te zorgen.

Alles snel even zelf willen doen omdat het soms handiger is, zal op de lange termijn geen leuke resultaten opleveren.

‘Nee’ zeggen tegen veters knopen of gauw die rekensommen oplossen, maakt je helemaal geen slechte ouder. Integendeel, het zal je kroost leren om zelf verantwoordelijkheid te nemen. De eerste reactie zal vaak ontzetting zijn en een poging om je proberen te overtuigen dat ze dit helemaal niet kunnen of dat het te moeilijk is.

Nu is het belangrijk om door te bijten en ze te laten zien dat ze slim en handig genoeg zijn om kleine taken en klusjes zelf op te lossen.

Wees er gerust in dat alles goed komt, zelfs als de bedden eventjes niet opgemaakt zijn of er een foutje in het huiswerk geslopen is. Je zal zien dat ze de volgende keer beter hun best gaan doen en dat na verloop van tijd je kind het leuk zal vinden tijdens de dag zelfstandig een aantal taken op zich te nemen zonder hulp van mama of papa.

3. ‘Nee’ zeggen maakt  je geen slechte ouder

Kinderpsychologen ontdekten dat de drang naar zelfstandigheid bij kinderen start rond de leeftijd van acht jaar. Niet alles wat mama of papa zeggen wordt voor waar aangenomen en stilaan begint je kind je houding en ideeën te betwisten. Het kind begint de concepten van respect, rechtvaardigheid en moraliteit te begrijpen en te onderzoeken.

Op deze leeftijd is vooral je aangepaste reactie belangrijk. Je kinderen hebben nu vooral je liefde, steun  en dagelijkse begeleiding nodig.

Misschien ontdek je nu dat je vaker ‘nee’ zal zeggen tegen je kind dan je leuk vindt, maar dat betekent niet dat je een slechte ouder bent. Je hecht belang aan het stellen van grenzen en leert hen wat kan en niet kan en wat er van hen verwacht wordt.

Wees consequent. Als je vandaag de regel invoert: niet surfen vóór schooltaken afgewerkt zijn, zorg er dan voor dat je deze regel elke dag aanhoudt. Als je morgen toelaat wat vandaag verboden was, dan leren je kinderen nooit wat van hen verwacht wordt.

Wees niet bang om ‘nee’ te zeggen, maar neem de tijd om uit te leggen waarom je iets verbiedt. Je kinderen zullen eventjes tegenstribbelen, maar nadien vast wel begrijpen waarom bepaalde zaken niet kunnen. Voorbeelden genoeg:

  • “Je kan pas buiten spelen als de huistaken af zijn.”
  • “Je bent te jong om ‘s avonds alleen op straat te spelen.”
  • “Een dessert krijg je pas als het avondmaal afgelopen is”.

4. Je bent geen slechte ouder als je niet elk moment van de dag aanwezig bent

Moeder en Dochter

Een afschuwelijke gedachte die elke ouder wel herkent. Natuurlijk wil je graag zo vaak mogelijk bij je kinderen zijn, maar een drukke agenda op het werk maakt het bijvoorbeeld niet altijd mogelijk om ze op te pikken om ze thuis een zelfgemaakte lunch te geven.

Het maakt je echt geen slechte mama als je niet elke seconde van de dag bij je kind kan doorbrengen. Het allerbelangrijkste is de kwaliteit van de momenten die je samen doorbrengt. Omring op deze momenten je kinderen met liefde en zorg.

Als je samen thuis bent, maak dan van hen de absolute prioriteit. Luister naar wat ze te vertellen hebben en neem hun zorgen en vragen serieus. Maak elk moment de moeite waard.

Het leert je kinderen dat iedereen verantwoordelijkheid draagt voor het gezin. De ouders gaan werken en zij gaan elke dag naar school. De hele dag samen doorbrengen gebeurt niet vaak en is ook niet absoluut noodzakelijk om een hechte band met je kroost op te bouwen.

Kinderen leren op deze manier zelfstandig te zijn, maar weten eveneens dat ze op elk moment een beroep op jou kunnen doen. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • JARAMILLO, JORGE MARIO. (2012). La independencia y la interdependencia como valores orientadores de la socialización en la temprana infancia. Avances en Psicología Latinoamericana30(2), 287-303. 2018, de http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1794-47242012000200006&lng=e&tlng=e.
  • Ramírez, MA. PADRES Y DESARROLLO DE LOS HIJOS: PRACTICAS DE CRIANZA. Estudios Pedagógicos [Internet]. 2005;XXXI(2):167-177. Recuperado de: http://www.redalyc.org/articulo.oa?id=173519073011
  • Raznoszczyk de Schejtman, Clara, Duhalde, Constanza, Silver, Rosa, Vernengo, Pía, & Huerin, Vanina. (2013). Juego, simbolización y regulación afectiva en niños preescolares. Anuario de investigaciones20(2), 269-276. Recuperado en 02 de diciembre de 2018, de http://www.scielo.org.ar/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1851-16862013000200033&lng=es&tlng=es.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.