Motiverende gespreksvoering in zorginstellingen

Motiverende gespreksvoering in zorginstellingen wordt vaak aanbevolen als een evidence-based benadering van gedragsverandering. Lees verder om er meer over te weten te komen.

Het kennen van de betekenis van motiverende gespreksvoering in zorginstellingen, evenals de toepassingen en mogelijke voordelen ervan, is belangrijk voor de bevordering van gezonde gewoonten. Het is ook nuttig bij het uitroeien van praktijken die schadelijk voor de gezondheid kunnen zijn.

In dit verband wordt in dit artikel in de RET genoemd (Spaanse link) op welke manier motiverende gespreksvoering belangrijk is om gedragsverandering te bewerkstelligen. Dit komt omdat het interpersoonlijke relaties vergemakkelijkt en ambivalenties op helpt lossen.

Het proces van motiverende gespreksvoering in gezondheidscontexten

Dit is een strategie of hulpmiddel om veranderingen in bepaald gedrag dat schadelijk kan zijn, aan te moedigen en te bevorderen. Het is vooral tijdens de adolescentie relevant, omdat veel van de gezondheidsproblemen in de periode vaak verband houden met hoe ze zich gedragen.

In dit opzicht en in tegenstelling tot wat we misschien aannemen, blijkt uit enig onderzoek, zoals dit gepubliceerd in Journal of Consulting and Clinical Psychology in 2017 (Engelse link), dat het effectiever is bij degenen die niet geneigd of gemotiveerd zijn om te veranderen dan bij degenen die al wel hebben besloten om dat te doen.

Er is dus veel over gezondheidsbevorderende strategieën geschreven om gedragsveranderingen te bewerkstelligen. Het is zelfs zo dat het gebruik van prikkels een van deze voorstellen is.

Is het een strategie of een communicatiestijl?

Volgens een rapport gepubliceerd in Gaceta Medica, “haalden beoefenaars die voor motiverende gespreksvoering kozen een groter gezondheidsvoordeel voor hun patiënten dan degenen die met de gebruikelijke counseling doorgingen.” De definities lopen echter sterk uiteen, inclusief verouderde en onnauwkeurige interpretaties.

Wat is motiverende gespreksvoering dan?

Volgens onderzoek uitgevoerd door Miller en Rollnick in hun boek Motivational Interviewing: Helping People Change (Engelse link), omschrijven ze het volgende over motiverende gespreksvoering:

De kwaliteiten van motiverende gespreksvoering in zorginstellingen omvatten volgens dezelfde auteurs van het hierboven genoemde boek dus het volgende:

• Een begeleidende communicatiestijl die het belang van goed luisteren, informatie verstrekken en aanbevelingen in overweging neemt.
• Het moet mensen in staat stellen om bepaald gedrag aan te passen en veerkrachtiger te worden. Het is ook op een respectvolle manier gebaseerd die de natuurlijke processen van verandering en de ontwikkeling van autonomie faciliteert.
• Het weerspiegelt bovendien het bestaan van een zekere ambivalentie ten aanzien van de mogelijkheid om een verandering aan te brengen die, hoewel gunstig op de middellange termijn, mensen zich niet altijd als haalbaar kunnen voorstellen.

Enkele overwegingen over de techniek

Het is belangrijk voor de professional die het implementeert om open vragen te ontwikkelen. Het soort dat ze bijvoorbeeld ook tijdens een sollicitatiegesprek zouden kunnen vragen. Dit moet op zijn beurt de verkenning van de ervaringen, perspectieven en ideeën van mensen mogelijk maken.

Tegelijkertijd is de basis voor reflecties aandachtig luisteren en proberen te begrijpen wat iemand zegt. Je kunt dit bereiken door te herhalen, herformuleren of een dieper inzicht te bieden in degenen die proberen te communiceren. Dit laatste is een fundamentele vaardigheid van motiverende gespreksvoering. Vooral hoe we empathie uiten, een nogal relevant ingrediënt.

Wat betreft motiverende gespreksvoering in de zorgcontext…

Het is essentieel om de betekenis, de reikwijdte, de logica en de methode van motiverende gespreksvoering te kennen. Of dit het enige of het beste alternatief is, moet elke professional die met jongeren omgaat, identificeren.

Ten slotte is het ook belangrijk dat degenen die het adopteren of willen implementeren hun acties op het beste beschikbare bewijsmateriaal over het onderwerp baseren. Zoals we hierboven beschreven.