Manidipine als behandeling voor hoge bloeddruk

Artsen schrijven manidipine vaak voor als behandeling voor hypertensie. Het is belangrijk dat patiënten zich aan de instructies van hun arts houden. Meestal raden artsen in eerste instantie 10 mg per dag aan. Daarna kan iemand na 2-4 weken de dosis verhogen tot 20 mg eenmaal daags als het gewenste effect niet is bereikt.

Beoordeeld en goedgekeurd door de apotheker Franciele Rohor de Souza.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 23 november, 2022

Manidipine is een behandeling voor hoge bloeddruk. Het behoort tot de groep geneesmiddelen die men calciumantagonisten noemt. Het werkingsmechanisme ervan is om de calciumkanalen te blokkeren om de vasculaire gladde spieren te ontspannen en zo dus de vasculaire weerstand te verminderen.

Op deze manier bevordert manidipine vasodilatatie en dus een verlaging van de essentiële bloeddruk. Dit medicijn wordt aanbevolen voor de behandeling van milde tot matige hypertensie.

Wat is hypertensie?

Hoge bloeddruk is een systolische bloeddruk van 140 mm Hg of hoger en een diastolische bloeddruk van 90 mm Hg of hoger.  Er moet echter ook een onderscheid gemaakt worden tussen essentiële en secundaire hoge bloeddruk. Secundaire hypertensie treedt op als gevolg van organische ziekten, meestal nier- of endocriene aandoeningen.

Arteriële hypertensie is momenteel een van de meestvoorkomende ziekten in de moderne wereld. Velen beschouwen het als een cardiovasculaire risicofactor. Dit komt omdat het een veelvoorkomende oorzaak is van:

• Hartfalen
• Nierziekten
• Hersenziekten
• Oculaire problemen

Voordat je manidipine neemt

Je mag manidipine niet gebruiken als je er allergisch voor bent of als je allergisch bent voor andere calciumantagonisten. Gebruik dit geneesmiddel ook niet als je een ernstige nieraandoening, hartproblemen, onstabiele angina of een leveraandoening hebt. Manidipine is ook niet geschikt voor personen onder de 18 jaar.

Contra-indicaties

Voordat je  met de behandeling met manidipine begint, zal je arts je vragen of je hartproblemen hebt. Je moet je arts ook inlichten als je zwanger bent, of als je zwanger zou kunnen zijn of probeert te worden. Laat het je arts ook weten als je momenteel borstvoeding geeft, aangezien manidipine onder geen van deze omstandigheden geschikt is.

Het is vooral belangrijk voor je arts om te weten of je een van de volgende medicijnen gebruikt:

• Diuretica en bètablokkers. Deze medicijnen kunnen het effect van manidipine namelijk versterken.
• Digoxine, een medicijn dat wordt gebruikt bij de behandeling van hartaandoeningen.
• Andere medicijnen zoals cimetidine, antibiotica zoals claritromycine, antischimmelmedicijnen zoals itraconazol en ketoconazol, en amiodaron en kinidine, beide antiaritmica.

Je arts kan in deze gevallen een ander antihypertensivum voorschrijven of de dosis van zowel manidipine als de andere medicatie aanpassen. Houd er ook rekening mee dat alcoholgebruik het effect van dit medicijn verstert.

Hoe manidipine in te nemen

Je moet de instructies van je arts volgen wanneer deze manidipine voorschrijft. Gewoonlijk is de aanvangsdosis 10 mg per dag en als de gewenste afname na 2-4 weken nog niet is bereikt, kan de dosis worden verhoogd tot 20 mg eenmaal daags. De arts kan ook een lagere dosis voorschrijven, als de patiënt ouder is of een nier- of leveraandoening heeft.

Neem dit medicijn niet ’s ochtends na het ontbijt in, maar neem het wel elke dag op hetzelfde tijdstip in. Neem ook geen dubbele dosis als je een dosis hebt overgeslagen. In plaats daarvan moet je de volgende dosis innemen volgens het recept van je arts.

Mogelijke bijwerkingen van manidipine

Manidipine kan bijwerkingen veroorzaken, maar de meesten zullen hier geen last van hebben of ze zijn mild en tijdelijk.

Er zijn echter enkele ernstige bijwerkingen die medische aandacht vereisen. Men kan ze als volgt classificeren, afhankelijk van hun frequentie:

• Frequente bijwerkingen zoals vochtophoping kan oedeem, opvliegers, duizeligheid, hoofdpijn en hartkloppingen veroorzaken.
• Minder frequente bijwerkingen zoals tintelingen, versnelde hartslag, hypotensie, ademnood, droge mond, misselijkheid, braken, huiduitslag, ontsteking en jeuk. Bovendien kunnen tijdelijke veranderingen optreden bij laboratoriumtests.
• Zeldzame bijwerkingen, onder andere prikkelbaarheid, roodheid van de huid, jeuk, maag- en buikpijn, slaperigheid, pijn op de borst, diarree, verminderde eetlust en abnormale bloedtestresultaten.
• Ongewone bijwerkingen, onder meer een myocardinfarct en er kan een toename zijn in de frequentie, duur of ernst van deze aanvallen bij patiënten met reeds aanwezige angina pectoris.

Conclusie

Op basis van de beschikbare onderzoeken naar manidipine versus andere andere hypertensie-geneesmiddelen, vertoont de eerste een vergelijkbare mate van werkzaamheid zonder significante effecten op de hartslag.