Histamine: synthese, afgifte en functies

Histamine is een endogene stof die wordt opgeslagen in cellen die mestcellen worden genoemd. Hij neemt deel aan tal van fysiologische processen die we hieronder zullen uitleggen.

Beoordeeld en goedgekeurd door de biotechnoloog Alejandro Duarte.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 22 december, 2022

Histamine is een idazoïsche amine dat betrokken is bij de lokale reacties van het immuunsysteem. Deze molecuul reguleert ook de normale functies in de maag en werkt als neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel (CZS). Buiten het CZS fungeert hij als een bemiddelaar van talrijke fysiologische processen.

Sinds de jaren vijftig weten wetenschappers dat deze molecuul in de hersenen bestaat, maar tot voor kort wisten ze niet wat hij deed. We zullen later in dit artikel de rol ervan in de hersenen uitleggen.

In het lichaam wordt histamine voornamelijk opgeslagen in de mestcellen van het bindweefsel en in de basofiele cellen van het bloed. In feite zijn deze cellen extreem afscheidend en vormen ze een systeem dat reageert op een breed scala aan endogene en exogene stimuli via meerdere cellulaire mechanismen.

Onder normale omstandigheden wordt histamine uit mestcellen opgeslagen in afscheidende  korrels die een matrix van heparine en verschillende eiwitten bevatten. Samen met de verschillende hydrolasen is het voor het grootste deel verbonden met de matrix door ionische bindingen, maar een kleine hoeveelheid kan loszitten.

Vrijgavemechanismen

Om ervoor te zorgen dat histamine vrijkomt, moet het de granulaire en celmembranen passeren. De afgifte kan cytotoxisch zijn, na het breken van beide membranen, of exocytotisch, door fusie van de membranen zonder cellulaire achteruitgang.

Je lichaam geeft histamine af tijdens fysiologische processen zoals bij de afscheiding van maagsap. Het staat echter veel beter bekend om zijn deelname aan pathologische processen, waarbij het op een min of meer explosieve manier wordt vrijgegeven, zoals bij ontstekingsreacties en bij onmiddellijke overgevoeligheidsreacties.

In deze gevallen is histamine vaak een van de verschillende mediatoren die het lichaam tegelijkertijd afgeeft. Er zijn meerdere fysische en chemische agentia die de afgifte van histamine veroorzaken. Onder de fysieke gaat het om:

• Warmte
• Straling
• Koude
• Trauma

Wat de chemische agentia betreft, is er een buitengewoon aantal en een grote verscheidenheid aan. Ze moeten receptormoleculen vinden in het membraan waarmee ze een interactie aangaan.

Afhankelijk van het type interactie, zullen een reeks verschillende stappen worden geactiveerd die uiteindelijk de intracellulaire calciumconcentratie verhogen. Onder deze stimuli kunnen we de volgende vinden:

• Antigenen
• Cytotoxische middelen
• Enzymen

Algemene reactie van histamine in het menselijk lichaam

Wanneer histamine in de algemene bloedsomloop wordt geïnjecteerd, kan het ervoor zorgen dat de huid rood wordt en het kan tachycardie, kloppende hoofdpijn en hypotensie veroorzaken. Deze effecten zijn rechtstreeks afhankelijk van de dosis. Dit betekent dat als je de toegediende dosis histamine verhoogt, dit ook de effecten verhoogt.

Lokaal produceert het oedeem, pruritus (jeuk), urticaria (netelroos) en bronchoconstrictie. Daarnaast draagt histamine, samen met andere mediatoren, bij aan anafylactische shock.

Aan de andere kant speelt het een duidelijke rol bij de immuunrespons, bij ontstekingen, afscheiding van maagsappen en regulering van de bloedsomloop, naast andere functies die we hieronder zullen zien.

Functies van histamine in het lichaam

Er zijn veel rollen die histamine in ons lichaam speelt. Hieronder zullen we er 5 beschrijven.

Allergische processen

Histamine is een modulator van zowel de humorale als cellulaire immuunresponsen, evenals een belangrijke mediator van overgevoeligheidsreacties. Als het in grote doses wordt aangebracht, of vrijkomt tijdens anafylaxie, veroorzaakt het een extreme verlaging van de bloeddruk.

Neurotransmissie

Histamine kan werken als een neuromodulator en de reacties op andere neurotransmitters reguleren. Het heeft een wisselwerking zoals acetylcholine, opiaten, GABA, enzovoort. Verder verhoogt het de prikkelbaarheid van CZS-neuronen, reguleert het de hypothalamische functies, de slaap-waak relatie, de eetlust en de vegetatieve functies.

Cardiovasculaire regulatie door histamine

Het werkt als een vasodilatator door in wisselwerking te treden met histaminereceptoren. Het vrijkomen van histamine leidt tot een toename van de capillaire permeabiliteit als gevolg van effecten op kleine bloedvaten door de uitstroom van plasma-eiwitten en vloeistoffen uit de cellen.

Effect op extravasculaire gladde spieren

Histamine veroorzaakt samentrekking van de gladde spieren. De respons varieert echter sterk, zelfs bij dezelfde persoon. Kleine doses van het molecuul veroorzaken ook bronchoconstrictie bij mensen met bronchiale astma, zoals we eerder vermeldden.

Afscheiding van maagsap

Deze molecuul bevordert ook de afscheiding van sappen in de maag en triggert de uitscheiding van zuur uit pariëtale cellen. Bovendien verhoogt hij de productie van pepsinogeen en intrinsieke factor aanzienlijk. Daarom is het de belangrijkste bemiddelaar van zuursecretie uit de maag, door H2-receptoren te stimuleren.