Peesontsteking in de pols: symptomen, oorzaken en behandelingen
Een peesontsteking in de pols wordt veroorzaakt door een inflammatoir, chronisch en degeneratief proces van de vezelstructuur (pees) die de spier met het bot verbindt. De pols bestaat uit meerdere pezen, en er kunnen er meerdere tegelijk aangetast zijn.
De blessure treedt meestal op wanneer de pees een andere of over een benige uitsteeksel kruist. Het uit zich met pijn en gevoeligheid rond de pols die langdurig kan zijn.
De anatomie van de pols
Het gebied tussen de onderarm en de hand staat bekend als de pols. Qua botten bevat het het distale deel van de botten van de onderarm (spaakbeen en ellepijp) en het eerste deel van de handwortelbeentjes die daarmee verbonden zijn.
Tussen de botten in dit gebied bestaan veel gewrichten. Ondertussen zijn nog meer ligamenten verantwoordelijk voor het verbinden van de botten met de spieren, waardoor de pols stabiliteit en mobiliteit krijgt.
Bij de pols verbinden pezen de onderarmspieren met de botten van de hand en de vingers. Deze pezen vallen uiteen in twee categorieën: buigers en strekkers.
Bovendien worden deze pezen omgeven door een schede die bekleed is met synoviaal weefsel. De schede en de pees bevatten synoviale vloeistof, waardoor de pezen kunnen glijden. Pathologische ontsteking treedt niet alleen direct in de pees op, maar ook in dit gebied.
Wat is peesontsteking in de pols?
Een peesontsteking in de pols wordt beschouwd als een chronische en degeneratieve aandoening, omdat de symptomen vaak pas na een aanzienlijke periode zichtbaar worden. Meestal komen ze vaker voor in de rechterhand, omdat dat bij de meeste mensen de dominante of vaardige hand is. De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose wordt gesteld ligt tussen het vijfde en zesde levensdecennium (50-60 jaar).
Er zijn verschillende varianten van peesontsteking in de pols. Deze omvatten de tenosynovitis van De Quervain, het intersectiesyndroom en het zesde compartimentsyndroom.
De tenosynovitis van De Quervain is de meest gediagnosticeerde vorm van peesontsteking. Deze variant van peesontsteking in de pols is een stenoserende (d.w.z. vernauwende) tenosynovitis van de peesscheden van de duimstrekkers aan de laterale zijde van de pols. Het uit zich in pijn en functionele beperking van de grote teen.
Tendonitis, tenosynovitis, of peritendinitis?
Per definitie is tendonitis het ontstekings- en degeneratieproces van de pees, terwijl tenosynovitis verwijst naar de ontsteking van de synoviale schede die de pezen bedekt. Ondertussen is peritendinitis het ontstekingsproces dat optreedt precies op het kruispunt tussen de spier en de pees.
Misschien vind je dit artikel ook leuk:
Tips om de symptomen van een peesontsteking te verlichten
De oorzaken van een peesontsteking in de pols hangen samen met overbelasting van het gewricht
Er zijn veel verschillende oorzaken van peesontsteking in de pols, maar de meeste zijn gebaseerd op het verlies van peeselasticiteit door veroudering (en het daaruit voortvloeiende verlies van collageen) en overbelasting van de gewrichten, in combinatie met mechanische belasting.
Hier verwijst “mechanische belasting” naar de combinatie van zwaar gebruik met herhaalde bewegingen en de kracht en stand van de pols. In principe kan elke handeling die herhaalde en langdurige spanning op spieren en pezen genereert deze aandoening veroorzaken.
peesontsteking in de pols maakt deel uit van veelvoorkomende beroepsgeneeskundige aandoeningen. Specialisten denken zelfs dat de prevalentie van hand- en polsaandoeningen bij handarbeiders tot 45% bedraagt (Engelse link).
Op de werkplek wordt peesontsteking in de pols veroorzaakt door herhaalde handmatige bewegingen. Bijvoorbeeld bewegingen het gebruik van een toetsenbord of de muis van een computer of een mobiele telefoon. Ook het gebruik van apparatuur waarbij kracht tussen duim en wijsvinger wordt uitgeoefend veroorzaakt de aandoening.
De symptomen van een peesontsteking in de pols
Het belangrijkste symptoom van een peesontsteking in de pols is intense pijn rond het gebied bij het uitvoeren van bewegingen of het vasthouden van voorwerpen. Ondertussen, als de oorzakelijke factor na verloop van tijd aanhoudt, vorderen de symptomen tot aanhoudende pijn, zelfs bij rust.
In het algemeen kun je ook de volgende symptomen opmerken als je een peesontsteking in de pols hebt.
- Gevoeligheid
- Zwelling
- Roodheid
- Plaatselijke warmte
- Tintelingen
In het begin kunnen de symptomen afnemen of verbeteren met het staken van herhaalde bewegingen of tijdens rust. Op lange termijn wordt de pijn echter vaak hardnekkig.
Een peesontsteking in de pols vereist medische evaluatie
Alle symptomen van een peesontsteking in de pols moeten worden doorverwezen naar een arts die gespecialiseerd is in het bewegingsapparaat. Dat wil zeggen een traumatoloog of een orthopeed. De deskundige zal de diagnose stellen door je te ondervragen en een lichamelijk onderzoek uit te voeren.
Op het moment van het consult is er meestal sprake van gewrichtsstijfheid, zwelling en pijn bij het bewegen van de pols.
De diagnose is klinisch. In sommige gevallen vraagt de arts echter een echografie van de weke delen of een MRI aan om de aangetaste pees en de omvang van de ontsteking nauwkeuriger te kunnen beoordelen. Een röntgenfoto van de pols kan ook trauma en botletsel uitsluiten.
We denken dat je dit artikel leuk zult vinden om te lezen:
Advies over slapen met tendinitis in je schouder
De behandeling van een peesontsteking in de pols
De behandeling van een peesontsteking in de pols hangt af van de ernst ervan. Het begint echter altijd met een conservatieve, niet-invasieve medische behandeling.
Doorgaans bestaat deze aanpak uit het volgende.
- Het gewricht laten rusten.
- Het gewricht drie weken lang immobiliseren.
- Een voorschrift van niet-steroïde ontstekingsremmers.
- Fysieke revalidatie-oefeningen.
In zeer pijnlijke gevallen kunnen artsen cortisone-injecties of verdovingen overwegen. Als de conservatieve aanpak niet helpt om de symptomen op te lossen, kunnen artsen zich ook wenden tot een chirurgische behandeling.
Immobilisatie van de pols kan worden aanbevolen voor maximaal drie weken als onderdeel van de behandeling.
Enkele laatste tips
Om herval bij een peesontsteking in de pols te voorkomen, is de belangrijkste aanbeveling om de activiteit die de bron van het probleem lijkt te zijn, aan te passen . Als je je handen nog steeds dagelijks uitgebreid moet gebruiken, is het een goed idee om de rustpositie van je pols te veranderen of een polsbrace te gebruiken.
Daarnaast moeten oefeningen om de spieren en pezen te rekken en op te warmen worden uitgevoerd vóór elke fysieke inspanning. IJs om de ontsteking te verminderen kan ook helpen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Castel A. Tendinitis y Tenosinovitis de Muñeca y Mano. Revista Iberoamericana de Cirugía de la Mano 2010;2(38).
- Medina C, Benet M, Marco F. El complejo articular de la muñeca: aspectos anatofisiológicos y biomecánicos, características, clasificación y tratamiento de la fractura distal del radio. Med Sur 2016;4(14). Disponible en http://medisur.sld.cu/index.php/medisur/article/view/3361.
- Thomsen J, Mikkelsen S, Andersen J, Fallentin N, Loft I, Frost P, et al. Risk factors for hand-wrist disorders in repetitive work. Occup Environ Med 2007; 64:527–533. Disponible en https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17387137/.
- Zepeda J, Carranza A. Determinación de factores causantes de Tendinitis de Muñeca. Rev. Fac. Med 2017;1(23).
