Diagnose van een mola-zwangerschap

Een mola-zwangerschap is een zeldzame zwangerschapscomplicatie. Als het gaat om de diagnose, dan is het gebruik van echografie essentieel.

Beoordeeld en goedgekeurd door de apotheker Sergio Alonso Castrillejo.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 23 november, 2022

Gedurende de zwangerschap kunnen er verschillende problemen optreden die het noodzakelijk maken om onmiddellijk actie te ondernemen. Een van deze complicaties, hoewel het zeldzaam is, is een mola-zwangerschap. Hieronder leggen we deze aandoening uit en de technieken die ze gebruiken om de diagnose te stellen en te behandelen.

Wat is een mola-zwangerschap?

Een mola-zwangerschap is een term die verwijst naar Gestationele trofoblastziekte of GTD. Het gaat om een abnormale verspreiding van het weefsel dat de trofoblast samenstelt (een van de cel-lagen die bij de vorming van het embryo betrokken zijn). Er zijn verschillende categorieën mola-zwangerschappen, afhankelijk van de aard van het probleem.

Aan de ene kant kan er een goedaardige weefselziekte zijn. In dit geval is er geen risico op het ontwikkelen van een kankerachtige pathologie. Dit kan een gedeeltelijke of volledige goedaardige zwangerschapsziekte zijn.

Aan de andere kant kan er ook een reeks ziekten zijn die verband houden met mola-zwangerschap bekend als Gestationele trofoblastziekte. Deze groep omvat kwaadaardige of invasieve hydatidiforme moedervlekken, choriocarcinomen en epitheliale tumoren zijn uitgelicht, die allemaal het weefsel beïnvloeden.

De tekenen en symptomen

Het is belangrijk om te weten dat dit tijdens de eerste paar weken van de zwangerschap onopgemerkt kan blijven. Naarmate de zwangerschap vordert, zal er echter een reeks klinische manifestaties verschijnen die helpen de diagnose te stellen:

• Metrorragie: bij bijna alle vrouwen met een mola-zwangerschap vinden vaginale bloedingen plaats. Dit komt door het feit dat het trofoblastische weefsel een hoge invasieve capaciteit heeft en zich tussen de cel-lagen bevindt. Het verzamelt bloed, omdat het niet goed kan worden afgevoerd. Wanneer het bloedvolume de capaciteit van de holte overschrijdt, dan treedt plotseling bloedverlies op.
• Toxemie: dit is een veel voorkomend teken bij patiënten. Er kunnen echter gevallen zijn waarin het niet verschijnt. Toxemie bestaat uit zwangerschapsgerelateerde hypertensie en is een ernstige aandoening die medische aandacht nodig heeft om problemen te voorkomen.
• Abnormale fundale hoogte: de diepte van de baarmoeder groeit elke maand van de zwangerschap ongeveer vier centimeter. In het verleden gebruikten artsen deze diepte om de zwangerschapsduur te schatten. Tegenwoordig wordt deze techniek niet meer gebruikt dankzij de komst van echografie. Hoe dan ook, een fundamentale hoogte die boven normaal is, is een teken dat vaak met een mola-zwangerschap wordt geassocieerd.
• Hormonale veranderingen: tijdens de zwangerschap worden verschillende analytische controles uitgevoerd om te controleren of alle niveaus correct zijn. Wanneer er een verspreiding van het trofoblastische weefsel is, dan veranderen de niveaus van hormonen als gevolg van een cel-laag met endocriene eigenschappen.

Diagnose van een mola-zwangerschap

Ten eerste moet er een klinisch vermoeden zijn. De hormonale veranderingen in de bloedanalyse zijn een belangrijke test voor een mola-zwangerschap. Dit betekent echter niet dat er een probleem is. Het kan ook een teken van andere complicaties zijn. Dit geldt met name als de patiënt een oudere vrouw is die voor het eerst moeder wordt of als er genetische veranderingen zijn.

Zonder twijfel is de beste techniek voor het diagnosticeren van een mola-zwangerschap een echografie. Dankzij het gebruik van echo’s kunnen we de vruchtzak en cysten, die vaak naast de vruchtzak verschijnen, direct visualiseren. Artsen kunnen bij verdenking ook monsters nemen om te analyseren.

Als er op het moment van diagnose een vermoeden van neoplastische ziekte bestaat, dan is het ook noodzakelijk om een beeldtest uit te voeren, zoals een CT-scan of röntgenfoto, los van een echografie.

Het is essentieel om een volledige verwijdering van de cysten uit te voeren om toekomstige complicaties te voorkomen, vooral in het geval van metastase. Dan is het essentieel om een chirurgische behandeling en chemotherapie te starten.

Als de patiënt niet van plan is om meer kinderen te krijgen of het risico op complicaties zeer hoog is, dan zullen ze voor een agressievere behandeling kiezen. Echter, net als altijd in de geneeskunde, is het bij jonge patiënten het beste om altijd voor een meer conservatieve behandeling te kiezen.

Uiteindelijk zijn er voor een mola-zwangerschap veel diagnoses en behandelingen. De analytische studie en beeldvormingstechnieken helpen echter bij het vaststellen van de prognose.