De verschillende behandelingen voor dysfagie

Dysfagie is een ziekte die om verschillende redenen kan optreden. Er is daarom niet een enkele behandeling. In feite is het noodzakelijk om een nauwkeurige diagnose te stellen om een geschikte aanpak te kiezen. Ontdek in dit artikel de behandelingen voor dysfagie.

Behandelingen voor dysfagie zijn afhankelijk van het type waaraan de patiënt lijdt. In dit artikel leer je alles over de verschillende soorten en hoe ze behandeld kunnen worden.

De meeste gevallen vereisen strikte medische therapieën en zelfs een operatie. Een arts moet echter een nauwkeurige diagnose stellen voordat hij over een behandeling beslist. Een aantal dysfagieën is tijdelijk, terwijl andere een ernstig, zelfs oncologisch probleem vormen.

Dysfagie en zijn typen

Dysfagie is het hebben van problemen met slikken. Met andere woorden, de patiënt voelt pijn als er iets door de keel gaat. Als het probleem de keel zelf is, dan kunnen we met een infectieuze of inflammatoire odynofagie te maken hebben. Dysfagie is wanneer iemand moeite heeft om voedsel of speeksel uit de mondholte naar de maag door te slikken.

Zoals je kunt zien, spelen meerdere organen een rol bij deze aandoening, waardoor het complexer wordt. Het kan bovendien een probleem zijn om vloeistoffen of vaste stoffen door te slikken. Die kleine symptomen zijn in grote mate leidend bij de diagnose. Dit zijn de soorten klinische presentaties:

• Mond-keelholte. Deze dysfagie is het klassieke probleem om vloeistoffen en voedsel op een hoog niveau door te slikken. Het zit in de keel. De meestvoorkomende oorzaken van dit type zijn neurologisch. Patiënten met een beroerte hebben er last van, waardoor ze moeilijk kunnen eten. Dit kan tot andere complicaties leiden, zoals uitdroging en gewichtsverlies.
• Slokdarm. Zoals de naam al aangeeft, bevindt deze dysfagie zich in de slokdarm, lager dan de vorige. Het gebeurt bij zowel vloeistoffen als vaste stoffen. De slokdarm is een hol en buisvormig orgaan dat obstructie in neoplastische processen bevordert (Engelse link). De meest ernstige oorzaak is natuurlijk kanker.

Behandelingen voor orofaryngeale dysfagie

Ten eerste, om orofaryngeale dysfagie te behandelen, moet de medische professional eerst de aandoening diagnosticeren. De eerste oorzaken waarnaar ze op zoek zijn, zijn diegene die door aanpassingen van gewoontes gecorrigeerd kunnen worden.

Een van de eerste dingen die medische professionals suggereren, zijn veranderingen in het voedingspatroon (Engelse link), zoals het aanpassen van de texturen en hoeveelheden voedsel. Het doel is om de patiënt te helpen om voedsel door te slikken en te verteren.

De houding is een bepalende factor bij patiënten die als gevolg van primaire pathologieën of nawerkingen aan neurologische aandoeningen lijden (Engelse link). Voor velen is alleen het veranderen van hun nekpositie als ze eten voldoende om dysfagie te corrigeren.

Ook bij deze belangrijke dagelijkse bezigheid worden revalidatieprocessen toegepast. We leren om te eten als we jong zijn. Patiënten die bijvoorbeeld een beroerte krijgen, moeten echter helemaal opnieuw leren om het te doen. Zowel voedingsdeskundigen als fysiotherapeuten leren patiënten om weer te eten.

In complexe gevallen kunnen artsen voedingsondersteuning of adaptieve voedingsapparaten voorschrijven (Spaanse link). Als de patiënt ondanks de aanpassingen niet eet of gewicht verliest en uitgedroogd raakt, dan zal zijn arts een van deze oplossingen voorschrijven.

• De meestvoorkomende zijn nasogastrische buizen of een sonde.
• Hoewel de chirurgische variant minder vaak voorkomt, is het nog steeds een optie wanneer uithongering een risico is.

Behandelingen voor dysfagie: oesofageale dysfagie

Slokdarmkanker is niet de enige oorzaak van dit type dysfagie. Een juiste behandeling hangt dus van de juiste diagnose af. Misschien lijdt de patiënt aan oesofagitis, een ontsteking van de slokdarm. Ze kunnen ook achalasie hebben, wat betekent dat de onderste slokdarmspier (sfincter) niet goed ontspant om voedsel in de maag te laten komen.

Als een arts voor de chirurgische route kiest, dan zullen ze waarschijnlijk hun toevlucht tot een endoscopie nemen. Om dit te doen, brengen ze een flexibele vezelbuis in die door het bovenste maag-darmkanaal loopt, op zoek naar obstructies.

Het apparaat heeft een camera en hulpmiddelen waarmee de chirurg kan werken. Als ze een vreemd voorwerp vinden, dan moeten ze dit verwijderen. Chirurgen kunnen bovendien ook biopsieën nemen.

De endoscoop kan ook dilataties uitvoeren (Spaanse link) om elementen in de slokdarm te laten bewegen bij patiënten met ernstige obstructies als gevolg van een afname van het slokdarmlumen. Enkele van de medicijnen die het probleem zonder operatie kunnen aanpakken, zijn de volgende:

• Calciumblokkers. Deze medicijnen (Spaanse link) beweren de samentrekkingen van gladde spieren in de slokdarm te reguleren. Hun effectiviteit wordt echter door klinische onderzoeken betwist.
• Protonpompremmers. Meer gebruikt als adjuvantia. Ze verminderen de productie van zoutzuur in de maag, waardoor de reflux wordt verminderd (Engelse link). Dit veroorzaakt slokdarmirritatie.
• Botulinetoxine. Deskundigen hebben een paar keer met het injecteren van deze stof geëxperimenteerd (Spaanse link), maar de resultaten waren niet helemaal veelbelovend. Ten eerste moet de stof om de 6 maanden worden aangebracht om het effect te behouden. De patiënten die er baat bij hadden, ondergingen ook een operatie.

Behandelingen voor dysfagie zijn complex

Behandelingen voor dysfagie variëren afhankelijk van de oorzaak. Soms zijn dieetveranderingen al voldoende. Andere gevallen vereisen echter medicijnen of een operatie.

Zoals je in dit artikel hebt gezien, is het voor artsen niet gemakkelijk om dysfagie aan te pakken en te behandelen. Ernstige onderliggende oorzaken, zoals kanker, vereisen een nauwkeurige diagnose die niets aan het toeval overlaat.

Om deze reden is het belangrijk dat patiënten zo snel mogelijk hun arts bezoeken en hun indicaties opvolgen. Deze aandoening kan tot ondervoeding en uitdroging leiden.