7 manieren om een elektrocardiogram (ecg) te interpreteren
Een elektrocardiogram, of ECG, is een van de meest gebruikte tests, vooral op de spoedeisende hulp en de interne geneeskunde. De juiste interpretatie ervan is in veel gevallen doorslaggevend. Ook al is het een veel voorkomende test, de interpretatie ervan is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt.
De elektrische signalen van het hart worden geregistreerd door het elektrocardiogram. Elke hartslag zendt een elektrisch signaal uit dat door het ECG wordt geregistreerd. Daarom stelt de test artsen in staat om de hartactiviteit te visualiseren en mogelijke veranderingen te detecteren.
Op zich is een elektrocardiogram slechts een lineaire weergave. Het toont een grafiek die een cardioloog moet interpreteren. Om dit te doen, moet hij of zij een reeks stappen volgen die we hieronder zullen beschrijven.
Waar moet je aan denken als je een elektrocardiogram analyseert?
1. Ga de betrouwbaarheid na
Het eerste wat we moeten doen is controleren of het elektrocardiogram juist is. Het ECG moet een snelheid van 25 mm/s hebben en een amplitude van 1 mV per 10 mm. Als men een fout vermoedt, dan moet de test herhaalt worden.
Als alles in orde is, gaat men verder met de volgende stap om de gegevens en waarden die men in het resultaat af kan lezen op de juiste manier te interpreteren.
2. Bereken de gegevens van het hart van de betreffende persoon
De hartslag is een van de belangrijkste gegevens bij de diagnose van gezondheidsproblemen en is het belangrijkste gegeven dat je uit een elektrocardiogram moet halen. Sommige ECG’s berekenen het automatisch. Zo niet, dan zijn er enkele handmatige methoden om dit te doen.
In wezen is de hartslag het aantal keren dat een hart zich samentrekt om bloed naar de rest van het lichaam te pompen. Dit kan bepalen of er sprake is van tachycardie of bradycardie, wat belangrijke voorwaarden zijn om mogelijke afwijkingen en problemen op te sporen.
3. De evaluatie van de hartslag
De hartslag is de opeenvolging van systoles en diastoles in de spiermassa van het hart. Als het orgaan normaal functioneert moet het ongeveer 70 tot 75 samentrekkingen per minuut hebben. In een elektrocardiogram wordt dit weergegeven in de QRS-complexen.
Dit is een van de makkelijkste gegevens om waar te nemen. Het stelt artsen ook in staat om te bepalen of de hartslag regelmatig of onregelmatig is.
4. Vaststelling van de elektrische hart-as
Men kan ziekten zoals hartritmestoornissen beoordelen door de elektrische hart-as te observeren. Dit is een van de moeilijkste stappen in de interpretatie van een elektrocardiogram.
De elektrische hart-as komt overeen met de richting die de elektrische stimulans volgt, wanneer deze door de hartkamers gaat. Deze gegevens geven informatie over mogelijke stoornissen in de intraventriculaire geleiding.
5. De beoordeling van het ST-segment van een elektrocardiogram
Het QRS-complex is de som van de elektrische ontladingen van alle cellen van de kamers. De T-golf vertegenwoordigt dan de repolarisatie of het elektrisch herstel van de hartkamers. De afstand tussen het QRS-complex en de T-golf is wat men het ST-segment noemt.
Soms gaat het ST-segment omhoog of omlaag, maar als deze waarden niet significant zijn, dan is het zeer waarschijnlijk normaal. Als de waarden echter het minimumbereik overschrijden, dan is de aanwezigheid van een ischemische hartaandoening zeer waarschijnlijk.
Misschien ook interessant:
Een hartaanval herkennen kan op deze vijf manieren
6. De beoordeling van golven en intervallen
De intervallen tussen de golven zijn van groot belang bij de diagnose van elk type hart- en vaatziekte. Ook is het belangrijk om een analyse uit te voeren van elk van de golven en intervallen die niet zijn beoordeeld.
Vooral het PR-interval en het QT-interval zijn van belang. Wanneer het PR-interval kort is, betekent dit dat er een versnelde atrioventriculaire geleiding is. Wanneer het echter lang is, betekent dit dat het is vertraagd.
Het QT-interval staat voor de duur van de ventriculaire elektrische systole. Bovendien omvat het ook het ST-gedeelte en de T-golf. Het is ook nauw verwant aan de hartslag. Om deze reden, wanneer de hartslag snel is, nemen de intervallen af, en omgekeerd.
7. Schematische synthese
Tot slot zijn dit de stappen die gevolgd moeten worden wanneer een arts een elektrocardiogram schematisch interpreteert:
- bepaal eerst de hartslag van de patiënt.
- stel vervolgens het hartritme in.
- definieer dan de hart-as.
- identificeer het sinusritme (aanwezigheid van Q-golven voor elk QRS-complex).
- onderzoek vervolgens het PR-interval.
- daarna moet je de QT-interval beoordelen.
- evalueer ook de QSR-complexen.
- analyseer vervolgens het ST-gedeelte.
- evalueer ten slotte de T-golven.
Zodra al deze stappen zijn uitgevoerd, kan een ECG de meeste problemen identificeren. Vervolgens kunnen artsen van daaruit de te volgen koers bepalen en welke beslissingen een persoon moet nemen met betrekking tot de behandeling.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Hamm, C. W., & Willems, S. (2010). El electrocardiograma: su interpretación práctica; 32 cuadros. Ed. Médica Panamericana.
- Picarzo, J. P. L. (2011). Taller de lectura sistemática del electrocardiograma pediátrico o “cómo interpretar un electrocardiograma y no perecer en el intento.” Pediatria de Atencion Primaria, 13(SUPPL.20), 225–233.
- Sociedad Española de Imagen Cardíaca. Complejo QRS.
- ZÚÑIGA, A. K., GUARDIOLA, G. T., POSADA, M. R., & DEL MAR CASTRO, M. (2018). EL ELECTROCARDIOGRAMA NORMAL. In Electrocardiografía clínica. Modelo de aprendizaje. (pp. 31–47). Editorial Unimagdalena.
