4 soorten injecties die je moet kennen
Er zijn vier soorten injecties en we classificeren ze volgens de toedieningsweg. Injecteerbare geneesmiddelen zijn van het parenterale type en zijn in twee soorten glazen verpakkingen verkrijgbaar: ampullen en injectieflacons.
Ampullen zijn een gesloten systeem, hebben een lange hals en een vernauwing aan de basis. Zodra je de opening of de ‘hals’ hebt gebroken, dan kun je het medicijn er gemakkelijk uithalen.
Flesjes zijn een gesloten systeem, hebben een korte hals en een harde plastic stop bekleed met metaal. Je moet een hoeveelheid lucht injecteren die gelijk is aan het volume van de stof die moet worden geëxtraheerd om de inhoud te extraheren.
Het medicijn kan klaar zijn voor toediening zoals het is of er kan een andere stof nodig zijn om ermee te mengen. Hier zijn de vier soorten injecties en de specifieke kenmerken van elk van hen.
4 soorten injecties
1. Infuus
Intraveneuze injecties zijn gebruikelijk in ziekenhuizen. Medische professionals gebruiken de intraveneuze route voor de toediening van geneesmiddelen in de volgende gevallen:
- Noodsituaties
- Serumtherapie
- Verdunde medicijnen
De reden voor deze vorm van injecteren is, omdat dit de snelste route is. De medicatie wordt op deze manier namelijk onmiddellijk door het lichaam opgenomen, waardoor het sneller werkt.
2. Intradermale injecties
Dit is een van de soorten injecties die worden gebruikt voor het uitvoeren van diagnostische tests, huidtesten zoals allergietests en voor het toedienen van lokale anesthetica.
Bij intradermale injecties moeten ze een hoeveelheid medicatie introduceren die gelijk is aan of kleiner is dan 0,3 milliliter. Ze doen het meestal met een spuit van 1 milliliter of met een korte schuine naald, die meestal oranje of helder is. Men kan het op delen van de schouder toepassen, het centrale gebied van de binnenkant van de onderarm of de rug.
Procedure voor intradermale injecties
- De ene hand spant de huid van het te injecteren gebied aan en de andere brengt de naald in, bijna evenwijdig aan de huid en met de schuine kant naar boven.
- Er vormt zich een blaar (Spaanse link).
- Ten slotte wordt de naald verwijderd zonder druk op de blaar uit te oefenen.
Lees ook: Alles over de bof en het belang van vaccineren
3. Subcutane soorten injecties
De subcutane injectie brengt het medicijn in het onderhuidse weefsel van de patiënt in. De meest gebruikte medicijnen die via deze route worden toegediend zijn onder andere de volgende:
- Vaccins
- Heparines
- Insuline
Het toe te dienen volume varieert tussen 1,5 en 2 milliliter met spuiten van 1 of 2 milliliter en een oranje medium schuine naald. Het is bovendien een langzame absorptieroute en de meest gebruikte gebieden zijn de buitenkant van de arm, de voorkant van de dij, evenals de buik en het schoudergebied van de rug.
Procedure
- Na het desinfecteren van het toepassingsgebied neemt de arts een huidplooi.
- Vervolgens wordt de naald geïnjecteerd in een hoek van 45 graden, met de schuine kant van de naald naar boven gericht.
- De zuiger moet gebruikt worden om te controleren of er geen bloedvat is doorboord.
- De hoek verandert echter voor de toediening van heparine.
- Het is dus belangrijk om de patiënt eraan te herinneren de prikplaats niet aan te raken of erop te drukken om blauwe plekken te voorkomen.
4. Intramusculaire injecties
Dit type injectie wordt voor een aantal soorten vaccins gebruikt. Dit type injectie is voor het toedienen van medicatie in de spier. De meestvoorkomende medicijnen voor deze route zijn vaccins en andere medicijnen zoals pijnstillers, ontstekingsremmende medicijnen, corticosteroïden en antibiotica (Spaanse link).
Het is een snellere opnameroute dan de onderhuidse. Het effect verschijnt bovendien in ongeveer 15 minuten. Het te injecteren volume is minder dan 15 milliliter en de spuit is twee of vijf milliliter met een medium schuine naald en een groene kleur voor volwassenen.
De meestvoorkomende gebieden voor toediening van dit soort injectie zijn het bovenste buitenste kwadrant van de gluteus, de deltaspier en de vastus lateralis van het been.
Procedure
- Voor het toedienen van deze injecties brengt het medisch personeel een naald rechtstreeks in de spier in een hoek van 90 graden. Ze passen daarna de geladen spuit aan en trekken de zuiger terug om ervoor te zorgen dat ze geen haarvat doorboren.
- Vervolgens laten ze het medicijn langzaam naar binnen gaan, omdat het een pijnlijke route is. Dit komt door het feit dat de spiervezels aan elkaar kleven en loslaten wanneer de vloeistof naar binnen gaat. Hierdoor wordt dus pijn veroorzaakt.
- Het medisch personeel verwijdert vervolgens zowel de spuit als de naald op hetzelfde moment als ze klaar zijn.
De soorten injecties zijn afhankelijk van het medicijn en de situatie
Tot slot, zoals je in dit artikel kunt zien, zijn de toedieningsroutes van parenterale geneesmiddelen veelvoudig en van verschillende factoren afhankelijk. Je bent nu iets beter over deze procedures geïnformeerd en dus weet je de volgende keer dat je naar het ziekenhuis moet precies wat er gaat gebeuren!
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Rimbaud, P. E., & Chavarría, L. R. (2005). Métodos de sujeción y aplicación de inyectables. Bio-Nica.Inf. https://doi.org/10.1016/j.foreco.2008.12.001
- Edwin, P., & Ambulódegui, S. (2012). Manual de Inyectables y Venoclisis. Administracion Parenatal. https://doi.org/10.1109/TCST.2014.2301840
- Serrano-Grau, P., Mascaró-Galy, J. M., Iranzo, P., Navarra, E., & Ferrando, J. (2007). Productos de relleno inyectables en dermocosmética. Tipos y efectos secundarios. Medicina Cutanea Ibero-Latino-Americana.
