Zuurstoftherapie: wat is het en wat is het doel?

Zuurstoftherapie wordt gebruikt voor de behandeling van chronische respiratoire insufficiëntie. In de afgelopen jaren hebben mensen het echter ook met succes gebruikt voor de cosmetica-industrie.

Zuurstoftherapie is een voorgeschreven behandeling die bestaat uit het toedienen van zuurstof in hoge concentraties. Het doel ervan is om hypoxie of een zuurstoftekort in het bloed en de weefsels te behandelen.

Ook geven deskundigen aan dat het vooral gaat om de behandeling van chronische respiratoire insufficiëntie. In de afgelopen jaren hebben mensen het echter ook met succes gebruikt voor de cosmetica-industrie.

Wat is zuurstoftherapie?

Zuurstoftherapie helpt de zuurstoftoevoer naar de weefsels te verhogen. Het maximaliseert daarvoor de draagkracht van hemoglobine. Het verlicht bovendien het bepaalde kwalen en ziekten zoals chronische bronchitis of COPD. Ook is het een goede oplossing voor hypoventilatie die gerelateerd is aan overgewicht en ernstige astma.

Tegenwoordig gebruikt men deze soort therapie zelfs voor schoonheidsbehandelingen, vooral voor een droge, vette, vermoeide of rimpelige huid. Het levert ook goede resultaten op als het gaat om de vermindering van donkere kringen en huidvlekken.

Zuurstof zorgt in de cosmetica-industrie voor de hydratatie die de huid nodig heeft. Ook stimuleert het de collageenproductie en helpt het de huid er jeugdiger uit te zien. Om te begrijpen hoe dit werkt, is het echter belangrijk om eerst wat meer te weten te komen over zuurstoftherapie.

Soorten

Het gebruik van zuurstoftherapie is essentieel bij de behandeling van chronische respiratoire insufficiëntie. Op dat moment schrijven medische deskundigen het toedienen van zuurstof voor. De meest gebruikte vormen van deze vorm van therapie zijn de volgende:

Normobare zuurstoftherapie

Normobare zuurstoftherapie geeft zuurstof in verschillende concentraties. Normaal gesproken gebeurt dit in een concentratie tussen 21% en 100%. Een van de meest voorkomende toepassingsmogelijkheden zijn neus- of gezichtsmaskers.

Hyperbare zuurstoftherapie

Deze vorm van zuurstoftherapie bestaat uit het toedienen van 100% zuurstof. Bij hyperbare zuurstoftherapie bevindt de patiënt zich in een drukkamer. Voor de toediening wordt een helm of een masker gebruikt.

Het doel van deze therapie is om de zuurstoftoevoer naar de weefsels te verhogen door middel van hemoglobine. Wanneer er veel zuurstof in het lichaam komt, ontstaat er meer druk in de alveolus, waardoor de hemoglobine verzadigd raakt.

Hierdoor neemt de alveolaire zuurstofdruk toe en neemt het werk van de luchtwegen en het hart af. Hierdoor kan het lichaam de zuurstofdruk constant houden.

Mogelijke complicaties

Zoals bij elke behandeling kan zuurstoftherapie complicaties met zich meebrengen. Deze zijn meestal het gevolg van een onvoldoende zuurstofconcentratie. Ze kunnen echter ook worden veroorzaakt door een te lange behandelingstijd.

De symptomen die kunnen optreden zijn onder andere:

• tracheïtis en bronchitis
• verstoorde reiniging van de slijmvliezen
• acuut longletsel
• bronchopulmonale dysplasie

Verder kan de patiënt als gevolg van het inademen van het koude en droge gasmengsel last hebben van droogheid in en scheuren van de slijmvliezen. Ook kan de patiënt last hebben van verminderd transport door de slijmvliezen, retentie en een verhoogde dichtheid van het sputum.

Routes van de administratie

Wanneer patiënten zelf ademen, kan de therapie worden toegepast door middel van neus- en gezichtsmaskers. Enkele van de maskers zijn de volgende:

• Venturimasker. Een venturimasker zorgt voor de exacte zuurstofconcentratie. Tijdens de toediening kan de patiënt niet eten of spreken. Ook kan de patiënt een gevoel van warmte ervaren en kan hij of zij last hebben van huidirritatie.
• Eenvoudig gezichtsmasker. Een zacht plastic apparaat dat de mond en de neus bedekt. Het heeft zijdelingse openingen die de uitgang van uitgeademde lucht mogelijk maken. Het masker blijft op zijn plaats met een elastiek om lekkage te voorkomen.

Een andere manier van toediening is het low-flow systeem. Dit systeem is geschikt voor mensen die minimale zuurstof nodig hebben. Ook het high-flow systeem en de hyperbare kamer kunnen worden gebruikt. Patiënten die niet zelfstandig kunnen ademen, moeten echter wel worden behandeld met een mechanische beademing.

Conclusie

Hoewel deze vorm van therapie een voorgeschreven behandeling is, is het belangrijk om te onthouden dat het niet alleen wordt gebruikt om gezondheidsproblemen op te lossen. Tegenwoordig wordt het zelfs gebruikt bij bepaalde schoonheidsbehandelingen.