Weet jij wat huwelijksmunten zijn?

Een van de unieke momenten van bepaalde traditionele bruiloften is de uitwisseling van. De betekenis is echter heel anders dan vroeger. Blijf lezen om meer te weten te komen over de geschiedenis en traditie achter deze gewoonte.

Bruiloften zitten ​​vol met symbolen die beloften, verlangens en eenheid vertegenwoordigen. Een van deze symbolen zijn huwelijksmunten, die worden beschouwd als een weergave van materiële en spirituele voorspoed voor een echtpaar.

Huwelijksmunten hebben een waardevolle betekenis die verder gaat dan alleen het uitwisselen van enkele munten. Door het gebruik van huwelijksmunten overhandigt de bruidegom zijn rijkdom aan zijn bruid en geeft ze deze aan hem terug. Door deze handeling te verrichten, ontvangt het paar ook de zegen voor hun huwelijk en hun nakomelingen.

Net zoals een ring trouw en eeuwigheid symboliseert, vertegenwoordigen huwelijksmunten het feit dat men vanaf dat moment alles met elkaar deelt. “Wat van mij is, is van jou en dat van jou is van mij.” Huwelijksmunten vertegenwoordigen ook een verlangen naar toekomstige rijkdom en geluk.

Wat zijn huwelijksmunten ?

Bij de traditie van huwelijksmunten uitwisselen wordt gebruik gemaakt van dertien munten. Daarvan zijn 12 munten van goud en eentje van zilver. Ze worden door een kind in een mand naar het altaar gebracht. Na de ringceremonie geven getuigen ze aan de bruidegom en de bruid.

Ze zijn soms een geschenk van de getuige aan de bruidegom, maar dit is een meer moderne traditie. Er zijn ook mensen die op zoek zijn naar andere symbolen in plaats van munten zoals:

• sieraden
• bloemen
• een kaars

In sommige gevallen kiest het echtpaar voor munten uit een ander land die een speciale betekenis voor hen hebben. Bijvoorbeeld omdat hun familie daar vandaan komt. Het kan ook zijn omdat ze van plan zijn om daar in de toekomst te gaan wonen.

De uitwisseling van huwelijksmunten

Na het uitwisselen van ringen zegent de priester de huwelijksmunten en vervolgens overhandigt de bruidegom ze aan zijn bruid. Deze uitwisseling wordt begeleid door de volgende woorden: “Ontvang deze munten als een belofte van Gods zegen en een teken van de rijkdommen die we zullen delen als echtpaar.”

Dan geeft de bruid ze terug aan de bruidegom met dezelfde woorden. Ten slotte zegent de priester op dit punt het paar en hun bezittingen. Je kunt ook huwelijksmunten bij een burgerlijk huwelijk uitwisselen, hoewel dit dan zonder de zegen van een priester zal gebeuren.

De oorsprong van huwelijksmunten

Het woord ‘Arrhae’, oftewel huwelijksmunten, heeft een lange weg van evolutie afgelegd. Deze evolutie is begonnen tijdens het paleolithische tijdperk van de Syriërs.

Op dat moment, 1400 na Christus bestond de ‘Erabatu’ uit de belastingen die door gezinnen werden betaald. Het woord evolueerde naar het Griekse ‘Arrabon’. Dit was een kledingstuk dat achterbleef als aankoopgarantie.

Ten tijde van het Romeinse rijk kenden ze het aanvankelijk als ‘Arrhabo’. In de teksten van Plautus tijdens de 2e eeuw voor Christus was Arrhabo een belofte van betaling. Deze werd gedeponeerd als garantie.

Later gebruikte Gaius Pliny, procureur van Rome van 70 tot 72 na Christus het woord Arrhae al. Daarmee verwees hij naar de garanties van de handel.

Huwelijksmunten in de middeleeuwen

Arrhae werd ook gebruikt als een commerciële term tijdens de late middeleeuwen in Spanje ten tijde van de Visigoten. Deze term werd gebruikt in koop- en verkoopcontracten voor de aanbetaling die de koper voorafgaand aan de aankoop als onderpand had achtergelaten.

Binnen deze commerciële contracten werd beschreven wanneer een vader zijn dochter aan de bruidegom zou overdragen.

In het begin van de middeleeuwen was het huwelijk een legale handelsovereenkomst die beschreven werd in een contract. De vader van de bruid stemde ermee in de voogdij over zijn dochter aan de aanbidder te geven in ruil voor een bruidsschat.

Dit document heette ‘Desponsiato’ waar later het woord verloving uit ontstond. Tegelijkertijd werd een Arrhae-certificaat ondertekend. Daarin werden de activa gespecificeerd die werden overgedragen aan de bruid.

Dit gebeurde vaak zonder de toestemming van de vrouw, die meestal jonger was dan 18 jaar. Over het algemeen wist ze niet eens wie de toekomstige echtgenoot was.

Na het Desponsiato-contract en het arrhae-certificaat, als de vrouw oud genoeg was om kinderen te krijgen, werd de bruiloft gevierd. Na verloop van tijd werd deze ceremonie een religieuze handeling vanwege de invloed van de kerk. In die tijd bleven de huwelijksmunten deel uitmaken van de traditie.

De religieuze oorsprong

De tradities van de katholieke kerk komen veelal uit het Oude Testament. In Genesis gaf Abraham gouden vaten, kleding en gouden oorringen aan Rebecca. Hij deed dit als een teken voor haar van het aangaan van een huwelijk met zijn zoon Isaac.

Daarom zegt de priester tijdens bruiloften: “De alomtegenwoordige God die Abraham, uw dienaar, verordende om de Arrhae aan Isaac en Rebekka te geven als een teken van heilig huwelijk.”

Waarom zijn er 13 munten?

De oorsprong van de 13 munten eenheid is onduidelijk. Het boek van prelaten en priesters uit de 19e eeuw geven aan dat het getal in het Oude Testament genoemd staat.

De verklaring is dat Jacob, zoon van Isaac en kleinzoon van Abraham, 12 kinderen had die de 12 stammen van Israël hebben gesticht. Daarom zijn er 13 huwelijksmunten: 12 plus één, namelijk God.

Anderen geloven dat het aantal uit de Arabische traditie voortkomt. Het is één munt voor elke maand van het jaar, plus een munt voor de armen om de overvloed te delen.

Je huwelijksmunten kiezen

Nu je alles over huwelijksmunten hebt geleerd, weet je dat ze een heel belangrijk onderdeel zijn van sommige traditionele bruiloften. Als je ervoor kiest om deze traditie in ere te houden moet je ze goed kiezen. Ook moet je er een speciale betekenis aan geven.

De meeste juwelierszaken hebben verschillende soorten huwelijksmunten . Je kunt echter ook origineel zijn en huwelijksmunten kiezen die jouw waarden vertegenwoordigen.