Wat zijn de gevolgen van een hoog urinezuurgehalte?

Een hoog urinezuurgehalte veroorzaakt niet noodzakelijkerwijs symptomen, maar het verhoogt wel het risico op zowel hart- en vaatziekten als nieraandoeningen. Het dieet is een fundamentele pijler van de behandeling. Leer er in dit artikel meer over.

We gaan het vandaag over de gevolgen van een hoog urinezuurgehalte hebben. Een hoog urinezuurgehalte wordt in medische termen hyperurikemie genoemd. Het gebeurt wanneer het lichaam het urinezuur produceert na het metaboliseren van moleculen die purines worden genoemd. We krijgen purines via voedsel binnen zoals vlees, ansjovis of lever.

Een hoog urinezuurgehalte is een aandoening die een groot deel van de bevolking treft. Mensen associëren het vaak rechtstreeks met jicht, een syndroom dat door ontstekingen in de gewrichten wordt gekenmerkt. Hyperurikemie kan echter veel andere gezondheidsproblemen veroorzaken.

De incidentie van deze situatie neemt toe, omdat we momenteel niet zo gezond eten als we zouden moeten. Hoewel is aangetoond dat er een grote genetische invloed is, weten specialisten dat voedsel een grote rol bij dit probleem speelt.

In dit artikel leggen we alles uit wat je over het hebben van een hoog urinezuurgehalte moet weten. Het is belangrijk om de mogelijke gevolgen te kennen om ons bewust te zijn van onze keuzes en meer zorg voor onze levensstijl te dragen.

Wat zijn de oorzaken van hoog urinezuurgehalte?

Zoals we al hebben vermeld, is het hebben van een hoog urinezuurgehalte vaak aan het eetpatroon gerelateerd. Het hebben van een onevenwichtig dieet, zeer rijk aan rood vlees, zeevruchten en vis, zorgt ervoor dat de concentratie ervan stijgt. Specialisten koppelen daarnaast ook een hoge inname van alcohol aan dit gezondheidsprobleem.

Dit zijn echter niet de enige factoren die van invloed zijn. Volgens recente studies (Spaanse link) lopen mannen meer risico om aan deze aandoening te lijden dan vrouwen. Interessant is dat langdurige intensieve lichamelijke inspanning er ook voor kan zorgen dat je urinezuur stijgt.

Op dezelfde manier zijn er bepaalde gezondheidsproblemen waarmee artsen het associëren, zoals diabetes of nierziekte. Behandeld zijn met chemotherapie voor een vorm van kanker kan dit probleem ook veroorzaken.

Wat zijn de gevolgen van een hoog urinezuurgehalte?

De meeste mensen hebben vanwege jicht van urinezuur gehoord. Veel mensen associëren dit gezondheidsprobleem simpelweg met pijn in hun grote teen. Mensen zijn zich echter totaal niet bewust van alle gevolgen die een hoog urinezuurgehalte kan hebben.

Belangrijk om te weten is dat artsen deze stof in verband brengen met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Een hoog urinezuurgehalte veroorzaakt een afname van stikstofmonoxide (Spaanse link). Het is een essentiële factor voor onze bloedvaten om te verwijden en voor een correcte doorbloeding.

Wanneer stikstofmonoxide afneemt, dan worden de slagaders stijver en is het gemakkelijker om een vasculair probleem te ontwikkelen. Zo neemt onder andere het risico op hypertensie en aderverkalking toe.

De waarheid is dat de meeste patiënten die aan deze aandoening lijden, geen symptomen hebben. Dit maakt de situatie nog ingewikkelder omdat de patiënt het probleem pas opmerkt wanneer er al schade aan de bloedvaten of organen zoals de nieren is.

Nierziekte

De nieren filteren urinezuur uit het bloed en scheiden het uit via de urine. Wat er gebeurt, is dat wanneer de concentraties erg hoog zijn, er nierstenen kunnen ontstaan. Deze stenen kunnen pijnklachten geven en schade aan het orgaan veroorzaken.

Jicht en een hoog urinezuurgehalte

Jicht is een syndroom dat optreedt doordat urinezuurkristallen in de gewrichten worden afgezet en deze beschadigen. Gewrichtspijn is het meest voorkomende symptoom. Meestal treft het de grote teen. Naast pijn kan het gewricht opzwellen en rood zijn. Naarmate jicht vordert, verliest het gewricht mobiliteit. Veel mensen ervaren aanhoudend ongemak.

Hoe diagnosticeren artsen het?

Gewoonlijk veroorzaakt hyperurikemie geen symptomen. In feite schatten specialisten dat bijna 7% van de mannen het heeft. Artsen kunnen de urinezuurconcentratie echter met een eenvoudige bloedtest controleren. Zelfs als er nog geen symptomen zijn, kun je dus preventieve maatregelen nemen om complicaties te voorkomen. Verbeter bijvoorbeeld je eetpatroon.

Als de patiënt enige vorm van manifestatie in de gewrichten heeft gevoeld, dan halen artsen gewoonlijk synoviale vloeistof uit de gewrichten voor analyse. Ze gebruiken ook röntgenfoto’s, echografie en andere technieken om de diagnose te bevestigen.