Wat is een ontremd-sociaalcontactstoornis bij kinderen?

Een ontremd-sociaalcontactstoornis (OSCS) wordt gekenmerkt door een overdreven vertrouwen in vreemden. Dit kan tot gevaarlijke situaties leiden, vooral als het om kinderen gaat. Ontdek de meestvoorkomende symptomen, oorzaken en behandelingen.

Heb je ooit van een ontremd-sociaalcontactstoornis (OSCS) bij kinderen gehoord? Deze stoornis verwijst naar een gedragspatroon bij kinderen die actief vreemdelingen benaderen en er zonder enig gevoel van voorzichtigheid of angst mee omgaan. In een aantal gevallen houdt deze aandoening verband met attention deficit hyperactivity disorder (ADHD).

In het volgende artikel zullen we het over de symptomen en oorzaken van deze aandoening hebben. We zullen ook over enkele behandelingsopties voor deze aandoening praten die uitsluitend kinderen treft.

Ontremd-sociaalcontactstoornis bij kinderen

Hoe deze aandoening te herkennen

Allereerst zijn dit enkele van de veel voorkomende symptomen (Engelse link) die bij het opsporen en diagnosticeren van deze aandoening bij kinderen kunnen helpen:

• Het kind toont geen angst of verlegenheid bij het ontmoeten van een nieuw iemand.
• Hij of zij toont een actieve houding ten opzichte van vreemden, alsof hij of zij contact met een vertrouwde vriend heeft. Het kind zal vreemden gewillig omhelzen.
• Kinderen met deze aandoening hebben er geen probleem mee om met iemand mee te gaan die ze niet kennen. Ze doen dat bovendien zonder toestemming van ouders of verzorgers te vragen.

Zoals je je kunt voorstellen, lopen kinderen die aan deze aandoening lijden dagelijks een groot risico, gezien hun bereidheid om met vreemden mee te gaan. Ze kunnen het bovendien moeilijk vinden om op emotioneel niveau contact met hun leeftijdsgenoten en familieleden te maken.

Wanneer moet je met een arts overleggen?

Wanneer een kind buitensporige interesse en vertrouwen in vreemden toont, dan kunnen we de aanwezigheid van deze aandoening vermoeden. Stel jezelf de volgende vragen om te bepalen of je een arts moet raadplegen:

• Zoekt je kind steun, troost en gezelschap van vreemden in plaats van zich tot ouders, familieleden en leerkrachten te wenden?
• Heeft hij of zij een te sociale en aanhankelijke houding ten opzichte van vreemden?
• Gaat je kind bij aankomst op een nieuwe plek uit de buurt van ouders en verzorgers?
• Is je kind geneigd om vreemden zeer persoonlijke vragen te stellen?

Wat heeft OSCS met ADHD te maken?

Volgens een aantal psychiatrische specialisten kan een ontremd-sociaal contactstoornis bij kinderen gemeenschappelijke factoren met ADHD hebben. Het is echter belangrijk om het verschil tussen de twee te kennen.

De gemeenschappelijke grond tussen deze twee stoornissen is een buitensporige en ongepaste vriendelijkheid jegens vreemden. Tegelijkertijd brengen beide stoornissen problemen met zich mee om in sociale relaties grenzen te stellen. ADHD wordt echter niet met een gebrek aan gehechtheid in de vroege levensfasen geassocieerd.

Wat is de oorzaak van een ontremd-sociaalcontactstoornis?

Deskundigen geven aan dat dit soort gedrag te maken heeft met getuige zijn van traumatische gebeurtenissen of het hebben van een ongestructureerde gezinssituatie. In een aantal gevallen wijzen experts op een gebrek aan aandacht voor het kind tijdens de vroege levensfasen, inclusief de hele jonge jaren.

Dit gebrek aan gehechtheid kan later tot een ontremd-sociaalcontactstoornis bij kinderen leiden. Andere factoren kunnen echter ook tot deze aandoening leiden, zoals het vanaf jonge leeftijd in weeshuizen of opvangcentra wonen.

Hoewel een gebrek aan aandacht in de vroege kinderjaren de kansen van een kind om OSCS te ontwikkelen vergroot, ondervonden niet alle kinderen die de stoornis ontwikkelden, verwaarlozing. In feite wordt de stoornis ook met onstabiele of inconsistente gezinsomgevingen geassocieerd en met traumatische gebeurtenissen.

Is een ontremd-sociaalcontactstoornis te behandelen?

Ontremd-sociaal contactstoornis kan op psychologisch niveau worden behandeld zodra een specialist zowel het kind als zijn of haar familie evalueert. De specialist kan vervolgens een geïndividualiseerde behandeling instellen.

De behandeling is er altijd op gericht om het kind zich in zijn of haar dagelijkse omgeving op zijn gemak te laten voelen. En het kan betrekking hebben op activiteiten zoals spelen en tekenen. Het doel is om het gezin te ondersteunen, het begrip van de stoornis te vergemakkelijken en de ouder-kindband te versterken.

Wanneer begint het kind tekenen van verbetering te vertonen?

Therapie is het belangrijkste behandelingsmiddel, zowel in de kindertijd als in de adolescentie. En natuurlijk, hoe eerder een kind een diagnose krijgt, hoe gemakkelijker het zal zijn om de aandoening te behandelen.

Het is echter onmogelijk om te zeggen hoe snel kinderen erin zullen slagen om een gezonde en positieve ontwikkeling op sociaal en emotioneel niveau te bereiken en zich in hun directe omgeving verzorgd en beschermd te gaan voelen. De duur van de behandeling zal daarom afhankelijk van elk kind variëren en ook van zijn of haar leeftijd.