Wat is diagnostische peritoneale lavage?

Peritoneale lavage is een medische procedure die zeer nuttig is bij het diagnosticeren van ziekten die met de buikholte verband houden.

Over het algemeen gebruikt een medisch team de term ‘diagnostische peritoneale lavage’ om naar een veel voorkomende medische procedure te verwijzen.

Het bestaat uit het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek van de buik die voor diagnoses nuttig kan zijn. Op dezelfde manier kunnen artsen het voor bepaalde klinische aandoeningen ook therapeutisch gebruiken.

Peritoneale lavage omvat een zeer betrouwbaar medisch onderzoek. Bovendien produceert het een minimale hoeveelheid valse positieven of andere fouten.

Ze gebruiken het meestal samen met andere diagnostische medische beeldvorming zoals:

• een CT-scan (geautomatiseerde tomografie)
• een MRI (Magnetic Resonance Imaging)

Het buikvlies

Het buikvlies bestaat uit een dun en zeer resistent membraan dat zich om de buikholte bevindt. De twee lagen sluiten aan op:

• het externe gedeelte van de ingewanden (visceraal peritoneum).
• de binnenkant van de buik (pariëtale peritoneum).

Dit omvat de buikholte, die een kleine hoeveelheid vloeistof opslaat. Daardoor neemt de wrijving of frictie tussen de verschillende lagen af, omdat het als een smeermiddel werkt.

Meestal bieden deze structuren ondersteuning en bescherming voor de organen in de buik. Hun taken kunnen echter beïnvloed worden als de buikholte als gevolg van ziekte of trauma een verandering heeft ondergaan.

Procedure diagnostische peritoneale lavage

Ten eerste is het belangrijk om op te merken dat artsen niet altijd diagnostische peritoneale lavage aanbevelen. Als de patiënt bijvoorbeeld talloze buikoperaties heeft ondergaan, dan is dit niet het beste diagnostische hulpmiddel.

Factoren zoals obesitas, zwangerschap, een ernstige staat van cirrose en bloedstollingsproblemen kunnen ook van invloed zijn op de geschiktheid van de patiënt om deze procedure te ondergaan.

Dat gezegd hebbende, zullen we de procedure eens nader bekijken.

• Eerst zullen het medische team en het verplegend personeel alle benodigde materialen voor interventie voorbereiden. Ze moeten ook de gebruikelijke hygiënische regels volgen en de procedure aan de patiënt uitleggen.
• Voordat ze met de diagnostische peritoneale lavage beginnen, zullen ze een blaaskatheter en neussonde inbrengen. Dit is om de betrouwbaarheid van de test te waarborgen.
• Daarna moeten ze het toekomstige incisiegebied desinfecteren. Vervolgens moeten ze de juiste anesthesie toepassen. Dit is zodat de patiënt geen ongemak tijdens deze techniek zal ervaren.
• Vervolgens maken ze een incisie met een scalpel door verschillende weefsellagen om het buikvlies te bereiken. Door afstandhouders te gebruiken, krijgt men een beter zicht op het membraan. Ze moeten ook aandacht besteden aan de hemostase om te voorkomen dat het bloed de blootgestelde buikholte overstroomt.
• Daarna maken ze een kleine incisie in het buikvlies.
• Ze brengen via de opening een peritoneale dialysekatheter in. Eenmaal ingebracht, moet een spuit aan de katheter worden bevestigd om de afzuiging uit te voeren.
• Als er vervolgens bloed, ontlasting, gal, urine en/ of darmvloeistof aanwezig zijn is het resultaat positief en zal men een laparotomie uitvoeren.

Spoeltechniek

Soms krijgt men niet het gewenste resultaat. Als dat zo is, dan zal het medische team een zoutoplossing in de holte toedienen. Vervolgens laten ze de vloeistof zich verspreiden.

Na een paar minuten wachten, laten ze de holtevloeistof op natuurlijke wijze weglopen (met behulp van de zwaartekracht). Op deze manier kunnen ze een reeks monsters krijgen. Vervolgens kunnen ze dit op het oog beoordelen of voor analyse naar een gespecialiseerd centrum zoals een laboratorium sturen.

Afhankelijk van de resultaten kan men de oorzaak van de buikproblemen bepalen. Ze kunnen ook testen uitvoeren om inwendige afbeeldingen van de buik te krijgen. Op deze manier kunnen ze de diagnose vergemakkelijken.

Na de procedure plaatsen ze een stevig verband dat boven de wond wordt geplaatst. Dit is om de genezing te bevorderen en mogelijke complicaties of infecties te voorkomen.