6 tekenen dat je kind zich emotioneel benadeeld voelt

Stel je voor dat je geen liefde ontvangt van de belangrijkste mensen in je leven. Wel, op die manier beginnen kinderen zich emotioneel benadeeld te voelen. Wees dus een liefdevolle ouder en laat je kinderen voelen hoe waardevol ze voor je zijn.

Kusjes, knuffels, strelingen en advies zijn tekenen van affectie die ouders hun kinderen moeten laten zien om te voorkomen dat kinderen zich emotioneel benadeeld gaan voelen.

Over het geheel genomen draagt affectie aan kinderen tonen bij aan hun gezonde psychosociale ontwikkeling.

De ontwikkeling van kinderen is bijna volledig afhankelijk van de ouders en andere verantwoordelijke volwassenen. Dat geldt niet alleen vanuit het economisch of educatief standpunt, maar ook vanuit het emotionele of psychologische perspectief.

Een ouder die affectie, liefde en begrip toont is misschien wel de grootste beloning voor kinderen. Dergelijke feedback zal hen in staat stellen om in een gezonde omgeving op te groeien en gewoontes te ontwikkelen die nabootsen hoe het er thuis aan toe ging.

Veel kinderen ervaren echter een gebrek aan genegenheid. Dat komt meestal door:

• hun familie
• hun directe omgeving

Wanneer dit gebeurt verschijnen er tekenen dat een kind zich emotioneel benadeeld voelt.

Die tekenen hebben bovendien een rechtstreekse invloed op hun gedrag.

Wat zijn de tekenen dat je kind zich emotioneel benadeeld voelt?

Wanneer ze nog jong zijn hebben kinderen tekenen van genegenheid nodig van de mensen die het dichtst bij hen staan. Dat hebben ze nodig om zich geliefd en beschermd te voelen.

Als de kinderen opgroeien, krijgen de ouders minder de neiging hebben om tekenen van genegenheid te tonen.

De lange werktijden en de hectische moderne levensstijl zorgen ervoor dat volwassenen af en toe een deel van hun gezinsverplichtingen lijken te vergeten. Dat houdt ook in dat ze hun kinderen minder gebaren van liefde geven die hen eraan herinneren hoe belangrijk ze zijn.

Een gebrek aan affectie zorgt ervoor dat kinderen zich voortdurend eenzaam of in de steek gelaten voelen. Het verzwakt ook de communicatie tussen ouders en kinderen en kan gevolgen hebben voor hun gevoel van eigenwaarde.

Om te ontdekken of je kind meer genegenheid nodig heeft, moet je je bewust zijn van de volgende problemen:

• Je kind is ‘onrustig’ en heeft problemen in de omgang met andere mensen.
• Het gaat altijd in de verdediging en reageert heel alert op wat er om hem of haar heen gebeurt.
• Je kind heeft last van stress.
• Je kind heeft een zwak immuunsysteem als gevolg van hoge stressniveaus.

Laten we eens wat dieper ingaan op enkele van de symptomen.

1. Ongehoorzaamheid

Kinderen die zich emotioneel benadeeld voelen, zullen meer behoefte aan aandacht hebben.

Om weer het middelpunt van de aandacht te worden hebben kinderen de neiging om de bevelen van hun ouders te negeren en ongepast gedrag te vertonen, zoals driftbuien en huilen op openbare plaatsen.

Kinderen die liefde en aandacht van hun ouders willen, maken vaak heibel. Als ze hun doel niet bereiken, zullen ze intenser en vaker ongehoorzaam zijn. De typische tekenen van ongehoorzaamheid bij kinderen zijn:

• agressiviteit
• woede
• overdreven lachen
• impulsiviteit
• plotselinge stemmingswisselingen

2. Agressiviteit

Wanneer kinderen agressief zijn, is het het beste om naar hen te luisteren en belang te hechten aan wat ze hebben te vertellen. Op die manier voelen ze zich gewaardeerd en hebben ze genoeg vertrouwen om te zeggen waar ze zich zorgen over maken.

3. Onzekerheid

Door het emotionele vacuüm en een gebrek aan affectie gaan kinderen zich vaak onzeker voelen. Dat zorgt ervoor dat ze bang worden voor de interactie met andere mensen.

Omdat ze zich niet veilig voelen en voortdurend onzeker zijn over hun fysieke welzijn, gaan ze altijd in de verdediging en reageren ze heel alert op wat er in hun omgeving gebeurt. Daarom is wantrouwen een duidelijk teken dat er iets niet goed gaat.

4. Angst

Kinderen met een tekort aan affectie die niet door een specialist worden behandeld, kunnen een gevoel van leegte en wantrouwen ontwikkelen. Helaas zal dat gevoel in alle relaties van het kind aanwezig zijn wanneer het opgroeit, tenzij dit op de juiste wijze wordt aangepakt.

Angst voor verwaarlozing wordt al op jonge leeftijd verworven als kinderen niet de genegenheid krijgen die ze nodig hebben van hun ouders en familieleden. Ze komen bovendien niet gemakkelijk van dit patroon af.

Normaal gesproken is het noodzakelijk om met het kind naar een familiepsycholoog of therapeut te gaan. Die kan hen helpen hun angst te overwinnen en de relatie tussen ouders en kinderen te versterken.

5. Slechte schoolprestaties

Kinderen die zich emotioneel benadeeld voelen kunnen leerstoornissen en een gebrek aan motivatie om huiswerk af te werken ontwikkelen. Volgens verschillende psychologen zouden kinderen met een emotionele achterstand ook taalproblemen en slechte schoolprestaties kunnen hebben.

Deze kinderen:

• doen er meestal langer over dan andere kinderen om taalbeheersing te ontwikkelen.
• hebben minder ontwikkelde sociale vaardigheden.
• laten hun emoties niet zien.
• ontwijken meestal aan elke vorm van affectie met hun omgeving.

6. Hechting aan elektronische apparaten

Sommige ouders kiezen ervoor om de ‘digitale nanny’ voor hun kinderen te laten zorgen. Deze neiging om kinderen bezig te houden elektronische apparaten (zoals de televisie) zorgt echter voor een onpersoonlijke opvoedingsmethode.

Helaas worden zelfs jonge kinderen al vaak omgeven door een technologische zeepbel die de menselijke interactie verzwakt.

Conclusie

• Een gebrek aan affectie bij kinderen leidt tot vaak een grote angst om hun dierbaren te verliezen. Helaas leidt dat ertoe dat het kind altijd waakzaam is tegenover wat er rond hem of haar heen gebeurt.
• Jonge kinderen die opgroeien in een huis met een gebrek aan affectie blijven soms in een staat van permanente angst. Ze zijn altijd op zoek naar emotionele relaties die voldoen aan hun behoeften om zich geliefd en veilig te voelen.
• Een gebrek aan affectie kan eveneens leiden tot onzekerheid, die wordt gekenmerkt door emotionele onrijpheid, egoïsme en identiteitsproblemen.
• Wanneer kinderen opgroeien in een omgeving zonder liefde, hebben ze problemen met het onderhouden van stabiele interpersoonlijke relaties en hebben ze vaak grote conflicten op het gebied van normen en waarden.
• Het is noodzakelijk om te onthouden dat kinderen behoefte hebben aan voortdurende uitingen van affectie en aandacht. Tekenen van genegenheid zijn bepalend voor de vorming van hun persoonlijkheid en de ontwikkeling van hun hersenen.
• Onthoud echter ook dat aandacht en liefde schenken niet hetzelfde is als je kind verwennen en altijd zijn zin geven. In die gevallen kan het evengoed gedragsstoornissen gaan ontwikkelen.