Runnorexia of een hardloopverslaving

Een hardloopverslaving kan de kwaliteit van leven van mensen aanzienlijk schaden. In dit artikel lees je hoe je de symptomen van dit probleem kunt herkennen en behandelen.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Andrés Carrillo.

Laatste update: 11 augustus, 2022

Hardlopen is positief, omdat het de bloedsomloop, de cerebrale zuurstofvoorziening verbetert en helpt om een adequate body mass index te behouden. Het obsessief doen is echter schadelijk voor je gezondheid. In dit artikel gaan we zien waar het bij runnorexia of een hardloopverslaving, om draait.

Elke activiteit kan voor mensen een probleem worden, zelfs voor diegenen die oorspronkelijk bedoeld waren om de kwaliteit van leven te verbeteren. Niets dat te veel wordt gedaan, is gezond. In het leven moeten we een evenwicht bewaren.

Wat is runnorexia?

Hoewel het een fysieke activiteit is die gericht is op het verbeteren van de esthetiek en de algehele gezondheid, kan overmatig hardlopen voor een aantal mensen een ernstig probleem worden. Runnorexia of een hardloopverslaving is als een gedragsafhankelijkheid gedefinieerd.

Mensen die regelmatig beginnen te sporten, doen dit om hun kwaliteit van leven te verbeteren. Ze kunnen uiteindelijk een pathologische afhankelijkheid van de activiteit opwekken.

In het geval van runnorexia is het probleem dat iemand het doel om te gaan hardlopen volledig verliest. Ze doen het niet langer voor de gezondheidsvoordelen van lichaamsbeweging, maar ze proberen alleen een irrationeel verlangen te bevredigen dat tijdelijk plezier oplevert.

Sociale invloed vormt een van de belangrijkste risicofactoren voor het verwerven van gedragsverslavingen. Iemand die bijvoorbeeld niet tevreden is met zijn fysieke verschijning, wordt door schoonheidsstereotypen beïnvloed, die hij agressief zal proberen te bereiken.

Hoe kun je het herkennen?

Net als bij andere soorten verslavingen, is de belangrijkste indicator voor het herkennen van runnorexia of een hardloopverslaving de frequentie waarmee iemand de activiteit uitvoert. In gevallen waar het hardlopen dagelijks plaatsvindt, als een soort ritueel, wordt aan de prevalentie-indicator voldaan.

Natuurlijk zal het ook nodig zijn om het belang te erkennen dat mensen eraan hechten. Iemand die bijvoorbeeld geen trainingsdag kan missen zonder zich verdrietig te voelen, zou aan de indicator voor irrationeel gedrag voldoen.

In dezelfde lijn is een ander teken dat hardlopen een probleem wordt, de intensiteit van het gedrag. Intense gevallen doen zich voor wanneer iemand niet kan stoppen, zelfs als hij een of ander ongemak ervaart. Een voorbeeld hiervan is hardlopen zonder van een blessure hersteld te zijn.

Overtraining is niet hetzelfde als een hardloopverslaving. In het geval van iemand die overtraind, kan dit aan angst voor enige concurrentie te wijten zijn. Wat er met runnorexia gebeurt, is dat het niet met het nastreven van een doel overeenkomt, maar met de noodzaak om het gedrag constant en irrationeel vast te houden.

Wat zijn de tekenen van runnorexia om op te letten?

De indicatoren van een verslaving zijn meestal in termen van vrij duidelijke symptomatologie aanwezig. Rekening houdend met het feit dat het in dit geval een gedrag is, laten we eens kijken wat de meest voor de hand liggende tekenen zijn:

• Obsessie: iemand verliest zichzelf in zijn hardlooproutine tot het punt dat hij het niet kan vermijden om het dagelijks te doen.
• Hardlopen heeft negatieve gevolgen op de belangrijke levensgebieden: werk, studie, gezin.
• Onvermogen om de controle te behouden.
• Ontkenning: het is moeilijk voor een verslaafde om te accepteren dat ze vanwege het verslavende gedrag een probleem vormen.

Wat zijn de fysieke en sociale gevolgen?

We kunnen de negatieve gevolgen van een hardloopverslaving in twee aspecten onderverdelen. Deze aspecten van ruunorexia of een hardloopverslaving zijn de volgende:

• Lichamelijk: van spierblessures tot extreem massaverlies.
• Sociaal: verwaarlozing van belangrijke relaties met familie en vrienden.

In een aantal gevallen nemen mensen afstand van hun naaste sociale kring die hen een beetje verstand over hun verslaving proberen aan te praten. De fysieke en sociale gevolgen die mensen met een verslaving hebben, hebben altijd gevolgen voor hun familie en vrienden.

Hoe runnorexia of een hardloopverslaving te overwinnen

Om een gedragsverslaving te overwinnen, moet je accepteren dat je een probleem hebt. Vanaf dat moment kunnen mensen beginnen met het proces van ontgifting van hun gedrag. In die zin moeten ze nieuwe gewoonten verwerven die geleidelijk terrein zullen winnen.

Bij een hardloopverslaving kan psychologische zorg nodig zijn (Spaanse link). Cognitieve gedragstherapie is in dergelijke gevallen het meest gebruikelijke type behandeling, omdat het vrij goed werkt om de mentale schema’s die de verslaving in stand houden, te herstructureren.

De steun van familie en vrienden kan het verschil tussen succes en mislukking bij het overwinnen van verslavingen maken. Wanneer degenen die dicht bij het individu staan, kunnen begrijpen dat hun geliefde met een verslaving te maken heeft, zouden ze moeten proberen geen oordeel te vellen.

De beste manier om ondersteuning te bieden, is door het met begrip te doen, waardoor de getroffen persoon zich begrepen en gesteund voelt. Het probleem mag echter niet worden gebagatelliseerd. Zinnen als “je moet gewoon stoppen, je kunt het” of “het kan niet zo moeilijk zijn om te stoppen met hardlopen” zijn contraproductief.

Aanbevelingen om hardloopverslaving of runnorexia te voorkomen

Een aantal ideeën om runnorexia of een hardloopverslaving te voorkomen, gaan uit van zelfperceptie, dat wil zeggen dat iemand een gezond zelfbeeld heeft. Dit principe is op het feit gebaseerd dat een goed gevoel van eigenwaarde gezonde gewoonten voor zelfzorg bevordert.

Experts raden aan om het gevoel van eigenwaarde te vergroten door een objectieve evaluatie te maken van de dingen waar we trots op zijn. Ten slotte is het belangrijk om voorzichtig te zijn met de manier waarop we onze routines structureren.

Het is bijvoorbeeld geen goed idee om strikt te zijn bij het ontwikkelen van een oefenplan. Het beste is om rustdagen te hebben als we andere dingen kunnen doen die ook nuttig zijn.