Over een schuldgevoel heen komen: meer dan onze littekens

Onze littekens zijn sporen die lessen op ons hebben achtergelaten. Maar we zijn veel meer dan dit en we hoeven niet door hen te worden gedefinieerd. Dit komt omdat je van je fouten hebt geleerd.

Velen van ons dragen onze littekens alsof ze een zwaar gewicht zijn. Dit is een gewicht dat je verleden erg aanwezig maakt. Het overweldigt je waardoor je angstig wordt.

We vergeten dat we niet onze littekens of fouten uit het verleden zijn. We zijn niet het schuldgevoel wat we op een bepaald moment kunnen hebben gevoeld.

Je bent veel meer dan je fouten, maar je wilt het niet toegeven. Wanneer je dit ontkent, lijd je onder het gewicht van een schuldgevoel en je hebt het al opgegeven.

Wat zijn fouten?

• ‘mislukking’
• ‘je bent niet waardig’
• ‘niemand zal je aardig vinden’

In werkelijkheid kunnen fouten die je maakt ervoor zorgen dat er wonden verschijnen die dan jouw wonden worden.

Sommige van onze littekens moeten niet opnieuw geopend worden. Maar ze zouden een teken moeten zijn dat je hebt geleerd van de fouten die je hebt gemaakt.

We gaan keer op keer terug naar het verleden, meer dan we zelf geloven, om oude wonden te openen. Dit zijn wonden die we nooit hebben laten genezen.

We voelen ons slecht over wat er in het verleden is gebeurd. Maar het heden is belangrijker, niet wat veel mensen al vergeten zijn en wat we al hadden moeten verwerken.

Maar hoe verwerk je een situatie die zo’n stempel op je heeft gedrukt? Leer ervan en ontken het niet. Houd deze wond niet open.

We moeten deze ervaring een deel van onze littekens laten worden. Dit betekent dat we die littekens nooit meer zullen openen omdat we de les hebben geleerd.

Soms is dit echter niet het geval. Het grootste probleem komt dan voort uit het feit dat we ons schuldig voelen.

Een schuldgevoel opent onze littekens

De waarheid is dat je je nergens schuldig over hoeft te voelen. Alles wat we deden in die tijd was omdat we ons zo voelden, het wilden doen of dat het zo gebeurd is.

Dus, als iets slecht is afgelopen, wat kun je dan nog doen? Als je teruggaat, leer er dan van. Je kunt altijd iets leren van wat je doormaakt.

Het maakt niet uit hoe erg het was of hoe groot het struikelblok was.

Een schuldgevoel weerhoudt je er niet van om de bladzijde om te slaan en om verder te gaan. Het weerhoudt je ervan om te zien wat er in het verleden is gebeurd als een ervaring. In plaats daarvan brengt het zich naar het heden, zodat je het beleeft in een tijd waar het niet hoort.

Als je dit doet, dan identificeer je je met iets wat je niet bent. Je identificeert jezelf met iets wat is geweest. Is er een manier om hiervan af te komen?

1. Waar komt dit schuldgevoel vandaan?

Om je littekens te definiëren, moet je analyseren waar het schuldgevoel vandaan komt.

• Het meest waarschijnlijke is dat het afkomstig is van verschillende overtuigingen die de situatie omringen die je hebt doorgemaakt. En ze laten je het vanuit een heel negatief perspectief zien.
• Je kunt over deze vraag op papier schrijven. Je kunt de teugels loslaten, zodat dit allemaal een vorm, mooie woorden en meer heeft.

Laat je gevoelens door je woorden praten.

2. Realiseer het verschil tussen schuld en verantwoordelijkheid

• Schuld komt door iets negatiefs te doen. Bijvoorbeeld je partner bedriegen met een ander.

Deze schuld veroorzaakt echter terugkerende gedachten, zelfkastijding, klaagzangen en terug willen kunnen gaan en veranderen wat er is gebeurd.

• Aan de andere kant werkt verantwoordelijkheid anders. Het laat schuld achter en omvat het feit dat je moet herstellen wat je hebt gedaan.

Dit betekent bijvoorbeeld dat je de fout accepteert evenals de consequenties die daarop kunnen volgen (zoals dat je partner de relatie zal beëindigen).

Dankzij verantwoordelijkheid leer je van fouten die je maakt. Maar met een schuldgevoel zitten we vast en kunnen we niet vooruit. Als gevolg daarvan voel je je jarenlang vreselijk vanwege iets wat je al had moeten verwerken.

Nu weet je dat onze littekens ons niet definiëren. In plaats daarvan laten ze ons zien hoe we ons gedragen en reageren wanneer we met verschillende situaties in het leven worden geconfronteerd.