Legenestsyndroom: eenzaamheid in je huis

Hoewel je wanneer je kinderen uit huis gaan last kunt krijgen van het legenestsyndroom, begrijp je tegelijkertijd ook dat deze stap goed is voor hun eigen welzijn en dat dit proces nu eenmaal bij het leven hoort.

Heb je je weleens alleen gevoeld? Als je een ouder bent, dan heb je misschien al moeten ervaren hoe het is als je kinderen volwassen worden en het huis moeten verlaten. Misschien heb je die eenzaamheid en angst wel eens gevoeld, die ook wel het legenestsyndroom genoemd wordt.

Al je emoties en gevoelens worden beïnvloed door wat er om je heen gebeurt. Niet alleen je werkomgeving of je familie, maar ook de mensen met wie je dagelijks te maken hebt spelen hier een belangrijke rol in.

Je zou inderdaad kunnen zeggen dat mensen in het algemeen in dit geval erg belangrijk zijn, aangezien voornamelijk mensen verantwoordelijk zijn voor de emoties die je ervaart.

In het geval van ouders zullen hun kinderen uiteindelijk allemaal het nest moeten verlaten.

Ouders zijn zich hier van bewust, maar toch is het wanneer het moment eindelijk daar is moeilijk om geconfronteerd te worden met de eenzaamheid in huis. Een huis dat dan veranderd is en voor deze ouders vol herinneringen zit.

Legenestsyndroom en verlies

Het legenestsyndroom kan in één woord worden samengevat: verlies. Het verliezen van de kinderen die besloten hebben om hun eigen weg te gaan, om op zichzelf te gaan wonen of in een andere stad te gaan studeren of gewoon om hun eigen leven te leiden en een gezin op te bouwen.

Het is mogelijk dat vooral de moeders in dit geval last hebben van gevoelens van eenzaamheid in huis. Zij hebben hun kinderen maanden in zich gedragen en voelen zich daardoor misschien meer verbonden met hen.

Hierdoor spelen kinderen een hele belangrijke rol in het leven van hun moeders, die zich extreem verantwoordelijk voelen voor alles wat hen kan overkomen.

Plotseling kijk je als moeder in de kamer van je kinderen en zie je dat hun bed leeg is. Je hoeft je niet meer druk te maken over hoe laat ze thuis zullen komen en je hebt ook niet meer de kans om even vaak met ze te praten.

Alles is veranderd en dit maakt jou als ouder verdrietig. Veel moeders ontwikkelen hierdoor een bepaald soort gedrag dat hun kinderen hen gaan verwijten, zoals hen elke dag bellen bijvoorbeeld.

Dit is echter vrij normaal – als moeder verlang je gewoon terug naar dat dagelijkse contact. Maar nu is alles veranderd.

Deze situatie is voor alleenstaande ouders nog veel moeilijker. Als je als ouder onderdeel uitmaakt van een stel, dan kun je het legenestsyndroom veel makkelijker verdragen. Wanneer je alleen bent is dat gevoel van eenzaamheid echter veel groter.

Desondanks is dit een situatie die je uiteindelijk moet accepteren en die je op een positieve manier onder ogen moet leren komen. Verdriet en verlangen zijn normaal. Ook al is het moeilijk, het is tijd om te accepteren dat je kuikentjes het nest hebben verlaten.

De huidige situatie van de jongere generatie

Het legenestsyndroom wordt op een negatieve manier versterkt door de huidige situatie waar jongeren nu in moeten leven. Veel reeds oudere kinderen zijn nog steeds niet uit huis gegaan.

Werkeloosheid, onzekere werkomstandigheden, een gebrek aan motivatie of het gemak van gewoon thuis wonen zorgen ervoor dat ouders het idee krijgen dat hun kinderen hun hele leven bij hen zullen blijven.

Als er wel een baan beschikbaar is, is het vaak zo dat deze baan ver van huis is – soms zelfs in een heel ander land. Dit maakt ouders die niet voorbereid zijn op deze plotselinge situatie nog verdrietiger.

Wanneer kinderen hun eigen leven creëren en zelf een gezin opbouwen ver weg van hun ouders, dan is het voor de ouders vaak nog lastiger om te weten dat ze hierdoor niet voor hun kleinkinderen kunnen zorgen en dat het moeilijker zal zijn om een band met ze op te bouwen.

Over het vertrek van je kinderen heen komen

Het is zeker zo dat de relatie die ouders met hun kinderen hebben bepalend is voor in welke mate de ouders last krijgen van het legenestsyndroom.

Zoals we hiervoor ook al zeiden, is het voor alleenstaande ouders het lastigst. Desondanks kunnen ook alleenstaande ouders de eenzaamheid van het legenestsyndroom overwinnen.

• Accepteer de situatie: soms hebben mensen de neiging om zich te verzetten tegen een situatie die ze niet meer in staat zijn op te lossen. Toch is het tijd om te accepteren dat je kinderen hun eigen leven zijn gaan leiden.
• Richt je op je partner: als je een partner hebt, dan kan het zijn dat je deze gedurende de jaren een beetje hebt verwaarloosd omdat je alleen maar bezig was met je kinderen. Daarom is het nu weer tijd geworden om dingen met je partner te gaan doen en je relatie weer meer aandacht te geven.
• Blijf niet thuis zitten: of je nu alleen bent of een partner hebt, het is tijd om een paar gezonde sociale hobby’s op te pakken. Ga leuke dingen doen met je vrienden, ga een eindje wandelen of onderzoek nieuwe leuke activiteiten die je kunnen helpen om je eenzaamheid te vergeten wanneer je altijd maar thuis komt in een leeg huis.

Het is moeilijk om met het legenestsyndroom om te gaan. Vergeet echter niet dat het slechts een fase is waar elke ouder op een gegeven moment doorheen moet gaan.