Hoe weet ik of ik kwik in mijn lichaam heb?

Het probleem met kwik is dat veel alledaagse producten het bevatten. Zelfs bepaalde soorten voedsel. Het is daarom belangrijk om er zo min mogelijk van binnen te krijgen. Zo voorkom je vergiftiging.

Kwik is een metaal dat van nature in kleine hoeveelheden in de omgeving voorkomt. Blootstelling aan dit metaal, zelfs in kleine hoeveelheden, kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken.

Volgens de WHO is kwik één van de tien producten of groepen chemicaliën die een ernstig probleem voor de volksgezondheid vormen. Kwikvergiftigingen zijn meestal te wijten aan werkzaamheden.

Kwik is te vinden in allerlei gebruiksvoorwerpen zoals:

• batterijen
• thermometers
• accu’s
• lampen

Gelukkig worden er al maatregelen genomen om de hoeveelheid kwik in bepaalde producten te verminderen of om andere producten te gebruiken die geen kwik bevatten.

Ontdek in dit artikel de meestvoorkomende vergiftigingsverschijnselen, evenals de richtlijnen om dit te voorkomen en uit het lichaam te verwijderen.

Hoe weet ik of ik kwik in mijn lichaam heb?

De symptomen die kwik veroorzaakt bij mensen en de ernst ervan hangt af van de hoeveelheid waaraan iemand is blootgesteld en de wijze waarop. Je kunt problemen krijgen met:

• De zintuigen: zoals horen, zien en spreken.
• Je hersenen: bijvoorbeeld een gebrek aan coördinatievermogen, veranderde perceptie of geheugenproblemen.
• De huid: onder meer verkleuringen aan vingers en tenen, roze wangen of een ontstoken, schilferige huid.
• Je bloedsomloop: zoals een verhoogde hartslag, hoge bloeddruk, overmatig zweten of verhoogde speekselproductie.
• Overige zaken, zoals slapeloosheid of nierfalen.

Een hoog kwikgehalte wordt geassocieerd met de volgende ziekten en aandoeningen:

• De ziekte van Parkinson
• De ziekte van Alzheimer
• Acrodynie
• Het syndroom van Hunter-Russell
• Minamataziekte

Hoe kan ik het voorkomen?

Wees voorzichtig met koudwatervissen

Het regelmatig eten van grote hoeveelheden koudwatervissen is één van de meestvoorkomende oorzaken van kwikvergiftiging. Vermijd daarom dat je te veel eet van de volgende vissoorten:

• Zalm
• Tonijn
• Koningsmakreel
• Zwaardvis

Sterker nog, de Spaanse voedsel- en warenautoriteit raadt vrouwen en kinderen jonger dan 3 aan om deze vissoorten met mate te eten. Probeer in plaats hiervan om sardientjes, ansjovis, en gewone makreel te eten. Zalm is veilig, zolang het gaat om wilde zalm of kweekzalm. Witvis is ook een goede metaalvrije optie.

Natuurlijk, biologisch voedsel en minder vervuiling

Helaas komt kwik zowel in de bodem, het water als de lucht voor. Het is daarom lastig om kwik helemaal buiten ons lichaam te houden. Wat je wél kunt doen is natuurlijke, biologische voedingswaren te eten, zowel vlees als groente. Woon je in de stad? Probeer dan te ontsnappen aan de luchtvervuiling door schonere lucht op te zoeken.

Andere bronnen van kwik

Onthoud dat er veel alledaagse bronnen van kwikvergiftiging bestaan, zoals:

Kwikthermometers

Digitale thermometers zijn tegenwoordig erg populair, maar je kunt oude kwikthermometers nog steeds tegenkomen. Ze dragen het risico mee dat, als ze breken, je in directe aanraking kan komen dit zware metaal.

Spaarlampen

Hoewel kwik vandaag de dag steeds meer uit alledaagse producten wordt gehaald zijn spaarlampen en tl-lampen een uitzondering. Als eentje breekt en je de stoffen die vrijkomen inademt, dan kan dit gevaarlijk zijn.

Tandvullingen

Wist je dat veel tandvullingen van almagaan gemaakt zijn? Deze bevatten kwik en, doordat deze zich in je mond bevinden, kun je gaandeweg kwik binnenkrijgen. Het eten van zuur of erg warm voedsel kan dit proces versnellen. Wil je van deze vullingen af? Laat dit dan doen door een tandarts die hierin bekwaam is. Anders is het risico op vergiftiging nog hoger.

Hoe kan ik kwik uit mijn lichaam krijgen?

Het probleem met kwik is dat het zich ophoopt in je lichaam. Het verwijderen ervan gaat langzaam en daardoor moeizaam. Een natuurlijke behandeling zou plaats moeten vinden onder begeleiding van een gespecialiseerde arts.

De behandeling voor blootstelling aan organisch kwik bestaat meestal uit medicijnen die chelatoren worden genoemd. Deze verwijderen kwik uit het bloed en beschermen de hersenen en de nieren.

Het type blootstelling bepaalt welke andere tests en behandelingen nodig zijn. De behandeling kan bestaan uit:

• Actieve kool, oraal of via een slangetje door de neus naar de maag, als kwik oraal ingenomen werd.
• Nierdialyse.
• Medicatie om de symptomen te behandelen.

Er zijn ook gespecialiseerde artsen die de reiniging van zware metalen uitvoeren door bepaalde stoffen intraveneus te inoculeren. Hoewel de behandeling lang en vervelend is, biedt deze meestal goede resultaten.

Ten slotte zijn er dokters die gespecialiseerd zijn in het verwijderen van zware metalen via een infuus. Deze behandelt duurt weliswaar lang en is niet bepaald prettig, maar biedt meestal wel goede resultaten.