Kenmerken van acute infectieuze artritis
Acute infectieuze artritis is een ziekte waarbij ontsteking of zwelling van het synoviaal membraan, een dunne laag die de binnenkant van het vezelige gewrichtskapsel omhult en beschermt, optreedt. Het is een dunne laag die de binnenkant van het fibreuze gewrichtskapsel omhult en beschermt.
Het produceert een speciale stof, de synoviale vloeistof, om deze functies uit te voeren, een soort smeermiddel voor de gewrichten dat verwondingen en slijtage kan verminderen. Er zijn twee soorten artritis te onderscheiden, afhankelijk van de periode waarin het zich ontwikkelt, namelijk:
- Aan de ene kant is er chronische artritis. Dit ontstaat als na behandeling van de oorzaken van de ziekte de aandoening niet verdwijnt en een persoon het probleem de rest van zijn leven blijft houden.
- Aan de andere kant is er sprake van acute artritis als de aandoening na behandeling wel verdwijnt.
Het treft meestal symmetrisch hetzelfde gewricht aan beide kanten van het lichaam. Bovendien kan het andere omliggende inwendige structuren zoals botten en kraakbeen aantasten.
Symptomen van acute infectieuze artritis
In het algemeen kan een persoon een aantal symptomen of veranderingen ervaren die met deze ziekte gepaard gaan. Enkele van de meest voorkomende problemen zijn onder andere:
- algehele vermoeidheid.
- verlies van eetlust.
- koorts die varieert in intensiteit.
- af en toe rillingen.
- intense pijn of ongemak in de gewrichten.
- zwelling of ontsteking van de getroffen gebieden met een roodachtige tint (meer dan normaal).
- droge mond (vooral ‘s morgens) of rode ogen.
- een gevoel van gevoelloosheid in de gewrichten dat ‘s morgens toeneemt.
Bekijk ook dit artikel:
3 remedies van kurkuma voor reumatoïde artritis
Oorzaken van septische artritis
De infectieuze stoffen die deze ziekte veroorzaken kunnen direct werken, waarbij de ziekteverwekker zich in het gewricht bevindt. Ze kunnen echter ook indirect zijn, waarbij het schadelijke micro-organisme een infectie is begonnen in een ander lichaamsdeel. Vervolgens verspreidt deze zich dan naar de genoemde structuren.
In beide gevallen zal het immuunsysteem van de patiënt tegen die infectie optreden door een groot aantal leukocyten te produceren en naar het gebied te verplaatsen. Dit is meestal de oorzaak van de gewrichtsontsteking.
Er zijn ook nog andere indelingen naar gelang van het soort infectieuze stoffen die de ziekte veroorzaken. Zo kunnen er de volgende soorten onderscheiden worden:
- Bacteriële artritis, die wordt veroorzaakt door gonokokken, streptokokken, of stafylokokken. In het algemeen behoort infectieuze artritis tot deze categorie.
- Virale artritis is een aandoening die wordt veroorzaakt door bepaalde soorten virussen, zoals het parvovirus B19, rode hond, of hepatitis (B en C).
- In zeldzame gevallen ontstaat het door infectie met een parasiet of schimmel.
Diagnose van acute infectieuze artritis
Over het algemeen zal het medisch team een reeks medische procedures uitvoeren om deze aandoening te identificeren en zo andere aandoeningen met gelijksoortige kenmerken uit te sluiten. Bijvoorbeeld:
- Fysiek onderzoek. Hierbij controleren specialisten de symptomen die de patiënt kan voelen. De medische geschiedenis en eventuele achtergrondinformatie worden ook bestudeerd.
- Een synoviale-vloeistofanalyse. Hierbij neemt men een kleine hoeveelheid van deze stof af voor laboratoriumonderzoek om de aanwezigheid van ziekteverwekkers te bevestigen of uit te sluiten.
- Er kunnen ook andere routineonderzoeken zoals bloed- of urineonderzoek worden uitgevoerd.
Wellicht ben je ook geïnteresseerd in dit artikel:
De meestgestelde vragen over artritis
Behandeling van acute infectieuze artritis
Het doel van de behandeling is om de veroorzakende infectie te elimineren en eventuele symptomen te verminderen. De behandeling zal dus het volgende inhouden:
- Een arts zal antibiotica voorschrijven als de infectieuze artritis veroorzaakt wordt door bacteriën.
- Hij of zij kan niet-steroïde anti-inflammatoire middelen (NSAID’s) en analgetica (om de pijn of het ongemak te verlichten) voorschrijven.
- Als alternatief kan hij of zij het aangetaste gewricht immobiliseren (bijvoorbeeld door het aanmeten van een spalk).
- Tenslotte kan ook fysiotherapie worden aanbevolen om de kracht en de bewegingsmogelijkheden van het gewricht te herstellen.
Deze maatregelen worden vaak in combinatie gebruikt waardoor er een verbetering in de toestand van de patiënt optreedt en de kwaliteit van leven verbetert word.
Een complexe pathologie
Ten slotte willen we herhalen dat patiënten met infectieuze artritis een vroege diagnose en een tijdige behandeling nodig hebben. Als dit niet gebeurt, kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om zo snel mogelijk een arts te raadplegen bij de aanwezigheid van een van de bovenstaande symptomen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
-
García P, Irribarra L, Ramírez V, Cervilla V, De La Barra R, Montiel F, et al. (2000). Rendimiento del estudio microbiológico en el diagnóstico de la infección osteoarticular. Revista chilena de infectología, 17(2), 101-108.
-
Matos T, Fernández S, Gómez, M, Sebastián M, Martínez, F, Lozano J. (2011). Osteomielitis y artritis séptica. In Sociedad Española de Infectología Pediátrica (eds). Protocolos de infectología (pp. 205-220). Ergon Madrid.
-
Saavedra-Lozano J, Calvo C, Carol R, Rodrigo C, Núñez E, Obando I, et al. (2015). Documento de consenso SEIP-SERPE-SEOP sobre el tratamiento de la osteomielitis aguda y artritis séptica no complicadas. In Anales de Pediatría (Vol. 82, No. 4, pp. 273-e1). Elsevier Doyma.
