Hydromorfon - gebruik en bijwerkingen

Hydromorfon is een morfineachtig medicijn wat de pijnstillende kracht en bijwerkingen betreft. Lees verder om er meer over te weten te komen.

Hydromorfon is een semi-synthetisch van morfine afgeleid analgeticum dat 5 keer krachtiger is dan opioïden, maar een kortere werking heeft. Dit medicijn dankt zijn analgetische werking aan de interactie met de μ-opioïde receptoren, aanwezig in zowel het centrale zenuwstelsel als in de gladde spieren.

De toedieningsroute kan zowel enteraal als parenteraal zijn. De binding aan μ-receptoren is de oorzaak van zowel de pijnstillende effecten als de bijwerkingen.

Opioïde analgetica vormen een van de sterkste pijlers van het farmacologische bereik voor de behandeling van matig-ernstige pijn. Vooral als het gaat om acute pijn en pijn als gevolg van een oncologische ziekte.

Klinische onderzoeken bij de behandeling van acute pijn tonen aan dat dit medicijn een analgetische gelijkwaardigheid heeft die vergelijkbaar is met die van andere opioïden.

Er zijn evaluaties geweest met betrekking tot de behandeling van pijn bij kanker en andere opioïden met verschillende formuleringen. Onderzoekers merkten op dat het een morfine-equivalent medicijn is in termen van de pijnstillende kracht en de bijwerkingen.

Als laatste willen we nog noemen dat er echter nog geen gecontroleerde klinische onderzoeken zijn die wetenschappelijk bewijs kunnen leveren over de effectiviteit van het gebruik van hydromorfon bij patiënten die worden behandeld voor chronische pijn niet gerelateerd aan kanker.

Een beetje geschiedenis over hydromorfon

Zoals je hebt kunnen lezen, is hydromorfon een semi-synthetisch medicijn dat is afgeleid van morfine. Wetenschappers in Duitsland syntheticeerden het in 1921.

De eerste resultaten over de klinische effectiviteit kwamen pas in 1926 naar buiten. Het duurde echter tot 1981 voordat ze verschillende farmacokinetische en farmacodynamische onderzoeken deden naar de eigenschappen van dit molecuul.

Farmaceutische bedrijven verkopen dit soort medicijnen onder verschillende merken, presentaties en doseringen. De voorbereidingen voor onmiddellijke vrijgave zijn in sommige landen echter niet beschikbaar.

Hoe werkt hydromorfon in ons lichaam?

Hydromorfon is een krachtige agonist van de μ-opioïde receptoren. En, net als de andere opioïde receptoren, gaan deze gepaard met de G-eiwitten en werken als modulatoren – zowel positief als negatief. Dit zijn voornamelijk de synaptische overdracht die via dit eiwit plaatsvindt.

Hydromorfon verandert de pijndrempel van zenuwuiteinden niet en heeft ook geen invloed op de overdracht van impulsen langs de perifere zenuwen.

De geproduceerde analgesie is te wijten aan de veranderingen die het veroorzaakt in de perceptie van pijn op het niveau van de wervelkolom bij het aansluiten van de bovengenoemde receptoren. Dit medicijn heeft, net als andere opiaten, een zeer hoog analgetisch vermogen.

Bijwerkingen van hydromorfon

Hydromorfon is, zoals alle medicijnen die op de markt worden verkocht, niet vrijgesteld van het veroorzaken van allerlei bijwerkingen.

Onder de meestvoorkomende bijwerkingen die zijn waargenomen bij patiënten die met dit medicijn werden behandeld, kunnen we onder andere de volgende noemen:

• Misselijkheid
• Braken
• Constipatie
• Slaperigheid
• Euforie
• Droge mond
• Vertigo

Wat betreft de ernstige bijwerkingen die aan dit medicijn zijn verbonden, zijn onder meer ademhalingsdepressie en apneu, samen met circulatoire collaps, shock en ademhalings- en hartstilstand.

Conclusie

Hoewel hydromorfon dus pijnstillende en farmacologische kenmerken heeft en de bijwerkingen vergelijkbaar zijn met die van morfine (link in het Engels), zijn er nog steeds controverses over de doses tussen deze twee medicijnen en tussen enterale en parenterale doses.

Momenteel zijn er ook niet veel gepubliceerde gegevens over de kwaliteit van de rol van hydromorfon bij de behandeling van chronische pijn die ontstaat bij een oncologische ziekte. Er moet dus meer onderzoek op dit gebied gedaan worden. Klinische studies zullen de effecten van hydromorfon bij dit type patiënten daarom blijven bestuderen.