Hoe geef je een gewelddadige partner aan?

Breek uit je routine van huiselijk geweld. Echte liefde gaat niet gepaard met enige vorm van mishandeling, en je verdient beter. In dit artikel krijg je een aantal tips over hoe je iemand die je mishandelt aan kunt geven.
Hoe geef je een gewelddadige partner aan?

Geschreven door Raquel Lemos Rodríguez

Laatste update: 24 augustus, 2022

Het aangeven van een gewelddadige partner lijkt makkelijk als het iemand anders overkomt. Als het jou overkomt, kun je allerlei excuses maken voor je partner. Deze excuses weerhouden je ervan om de gezonde beslissing te nemen om een einde aan de relatie te maken. Vandaag geven we je een aantal tips om je te helpen bij het verlaten van een gewelddadige partner.

Hoe geef je een gewelddadige partner aan?

Vandaag de dag zijn er veel mogelijkheden en middelen beschikbaar om een gewelddadige partner bij de politie aan te geven. Veel mensen zijn echter nog steeds terughoudend om dit daadwerkelijk te doen. In dit artikel laten we je vier tips zien om jezelf en je kinderen te beschermen tegen huiselijk geweld.

1. Bel 112

Een vrouw is aan de telefoon met haar hand voor haar gezicht

Heb je vragen, of zit je vast in een gewelddadige relatie? Weet je niet wat je moet doen? Aarzel niet om 112 te bellen als je te maken hebt met geweld. Dit is een nummer waarmee je in noodgevallen de politie of ambulance kan bereiken, en om hulp kan vragen.

Je kunt ook het meldpunt voor huiselijk geweld bellen, Veilig Thuis. Deze organisatie is op nummer 0800-2000 24 uur per dag, zeven dagen per week bereikbaar. Deze nummers zijn beide gratis. De mensen aan de lijn vertellen je wat je moet doen, waar je heen moet en bieden je emotionele ondersteuning.

2. Leun op gezonde familie, vrienden en deskundigen

Als je met een gewelddadige partner leeft, wil je dat meestal niet erkennen. Misschien heb je het al wel gehoord van je vrienden, familie of deskundigen (zoals een therapeut). Misschien heeft iemand je wel al verteld dat deze persoon niet goed voor je is en dat je hem of haar moet verlaten. Diep vanbinnen weet je ook wel dat ze gelijk hebben, maar toch…

Iemand die van je houdt, wil vaak het beste voor je. Hetzelfde geldt voor de hulp van deskundigen. Ze proberen je ogen te openen voor wat je niet kunt of niet wilt zien. Vergeet niet dat je nooit alleen bent. Er is een heel netwerk van mensen die voor je zorgen en bereid zijn je te helpen, of het nu gaat om familie, vrienden of deskundigen in de buurt.

3. Denk aan je kinderen

De schaduwen van een ruziënd koppel en een kind

Vaak realiseer je je niet hoe schadelijk dit soort situaties zijn voor je kinderen. Dit is iets waar artikelen over kindermisbruik vaak duidelijk over zijn. De excuses die je maakt vanwege de liefde die je partner beweert voor je te hebben, leiden er echter vaak toe dat je het lijden van je kinderen over het hoofd ziet.

Je kinderen worden misschien niet zelf mishandeld. Het is echter zeer traumatisch voor een kind om te zien of te horen hoe iemand zijn of haar moeder verbaal of lichamelijk aanvalt. Dus als je twijfelt over het melden van je gewelddadige partner, vraag jezelf dan het volgende af:

  • Is dit de omgeving waarin ik wil dat mijn kinderen opgroeien?
  • Ben ik gelukkig in deze dagelijkse situatie?
  • Waarom geef ik toestemming om in deze giftige relatie te blijven, die schadelijk is voor mijn kinderen?
  • Geef ik echt meer om mijn partner dan om mijn kinderen?

4. Onderneem actie om een gewelddadige partner aan te geven

De vierde tip over hoe je een gewelddadige partner aan moet geven, is om actie te ondernemen, net zoals je anderen zou adviseren om dat te doen. Hoe zou je je gedragen als je zus of beste vriendin zich in een vergelijkbare situatie bevond? Zou je ze niet zeggen dat ze weg moeten gaan en hun partner moet aangeven? Dat zou je zeker doen zonder dat je erover na hoeft te denken.

Natuurlijk is het makkelijker om de schade te zien als het anderen overkomt. Het is dus essentieel om de hulp en steun van je familie, vrienden en deskundigen te vragen. Het zal je helpen om een ander perspectief te krijgen.

Lijdt niet in stilte

Stop een gewelddadige partner

Hoewel er steeds meer meldingen van huiselijk geweld zijn, nemen de daadwerkelijke aanklachten af. Hoe vaak brengt iemand zijn partner ernstig letsel toe, of doodt hij zelfs zijn geliefde zonder dat er een melding van eerdere conflicten is? Hoeveel vaak heb je gehoord van gevallen waarin kinderen de gevolgen van huiselijk geweld tussen hun ouders ondervinden?

Angst, gebrek aan kennis en geweld maken het erg moeilijk voor een slachtoffer om actie te ondernemen. De gemeenschappelijke strategie van een gewelddadig persoon is ook om zijn of haar partner te isoleren van gezonde contacten. Ze leiden hen weg van familie, vrienden of iedereen die hen bewust kan maken van wat er aan de hand is.

Als je de tekenen van huiselijk geweld bij iemand anders opmerkt, is het belangrijk om niet de andere kant op te kijken. Meld het. Doe dit zelfs als de mishandelde persoon het afwijst, omdat hij of zij zich er vaak niet eens bewust van is. Vaak blijven ze dus in angst leven en hun lage zelfvertrouwen weerhoudt hen ervan om een standpunt in te nemen.

We hopen dat dit artikel je ervan bewust heeft gemaakt dat er hulp om je heen is. Stop met het maken van excuses zoals “ik weet niet wat ik moet doen” of “niemand zal me helpen.” Er is echt hulp voor je. Zoek het op.

Als jij en je kinderen mishandelt worden, vraag dan om hulp. Het verlaten van een giftige situatie zal een wereld blootleggen waar rust en geluk echt zijn, en ook binnen je bereik. Ze zullen werkelijkheid worden, als je begint met actie te ondernemen en voor jezelf opkomt.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Arce-Rodríguez, Mercedes B.. (2006). Género y violencia. Agricultura, sociedad y desarrollo3(1), 77-90. Recuperado en 31 de marzo de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1870-54722006000100005&lng=es&tlng=es.
  • Fernández-González, Liria, Calvete, Esther, & Orue, Izaskun. (2017). Mujeres víctimas de violencia de género en centros de acogida: características sociodemográficas y del maltrato. Psychosocial Intervention26(1), 9-17. https://dx.doi.org/10.1016/j.psi.2016.10.001
  • González Sala, Francisco, & Gimeno Collado, Adelina. (2009). Violencia de Género: Perfil de Mujeres con Ayuda Social. Psychosocial Intervention18(2), 165-175. Recuperado en 31 de marzo de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1132-05592009000200007&lng=es&tlng=es.
  • Otero, Ivana Beatriz. (2009). Mujeres y violencia: El género como herramienta para la intervención. Política y cultura, (32), 105-126. Recuperado en 31 de marzo de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0188-77422009000200006&lng=es&tlng=es.
  • Recio, R. S., Alberola, E. G., & Guarné, C. I. F. (2016). Prevención de la violencia contra las mujeres: políticas y actuaciones en materia de violencia de género. Informació Psicològica, (111), 35-50.
  • Teléfono 016 – 016 online – Delegación del Gobierno contra la Violencia de Género. Retrieved 12 December 2020, from https://violenciagenero.igualdad.gob.es/informacionUtil/recursos/telefono016/home.htm

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.