Het liegen van tieners - een zeer gevreesd scenario
Het liegen van tieners is een van de dingen waar ouders zich het meest zorgen over maken. Er zijn veel redenen waarom iemand zou kunnen liegen. Over het algemeen zijn ouders bang om ermee om te gaan vanwege de complexiteit van een jongere die door de puberteit gaat.
De eerste vragen
Wat is liegen precies? Is het niet de waarheid vertellen? Of deze verbergen? Moet er een zekere vijandigheid zijn om de waarheid niet te vertellen, zodat we overwegen om iemand op een leugen te confronteren? Wat gebeurt er als het de ouders zijn die liegen?
Zijn er grote leugens en leugens om bestwil? Of hebben ze allemaal dezelfde waarde, zelfs de meest onbeduidende en onschadelijke? Deze en andere vragen stellen we ons vaak voor als we met een scenario worden geconfronteerd waarin leugens mogelijk zijn.
Soms verschijnen ze voor ons op een versluierde manier en bij andere gelegenheden liggen de leugens van tieners gewoon klaar, wachtend om op de een of andere manier naar binnen te sluipen.
Liegen van tieners – de rol van de ouder
Waarom kunnen ouders niet met hun kinderen over dit probleem praten? Hoe kunnen ze voorkomen dat ze liegen? Net zoals kinderen niet uit kool worden geboren, zijn leugens ook niet natuurlijk. Sterker nog, ze bepalen vooral een richting.
Tijdens de kindertijd verwarren kinderen de realiteit vaak met fantasie en laten ze hun fantasie de vrije loop. Je zou kunnen zeggen dat hun verhalen niet helemaal waar zijn.
De motivatie is onschuldig en dit type spel zal verdwijnen als het kind ouder wordt. De problemen beginnen wanneer het kind begrijpt dat ze door te liegen een secundair voordeel kunnen krijgen.
Misschien ook interessant om te lezen:
5 tips die je helpen achterhalen of iemand liegt
Het liegen van tieners – mogelijke scenario’s
Liegen is vaak het gevolg van strenge beperkingen met betrekking tot uitjes en toestemming van de ouders. Of misschien zijn ze alleen te wijten aan schuldgevoelens als gevolg van moeilijkheden zoals schoolcijfers of het ‘per ongeluk’ vinden van een sigaret in hun rugzak.
Susana Molina Martin (2010) wijst erop dat: “Zoals in elk ontwikkelingsstadium wordt het gedrag van adolescenten door fysieke, psychologische en sociale factoren bepaald.”
Educatieve centra maken een periode door van aanpassing aan de nieuwe vormen van interactie die zich in de relaties van een student met hun omgeving voordoen.
In haar onderzoek beschrijft de auteur het simulatie- of schijngedrag tijdens de puberteit en analyseert het als gevolg van de overlevingsbehoeften van het kind in hun samenleving.
Wanneer moet ik me zorgen maken over het liegen van een tiener?
Wanneer liegen af en toe gebeurt, dan zou je je niet al te veel zorgen moeten maken. Zorg er wel voor dat je enkele tekenen kunt herkennen, zodat dit soort gedrag de uitzondering is en niet de regel. Je moet ingrijpen als liegen een gewoonte wordt.
Waarom in de puberteit?
De puberteit is het stadium waarin iemand naar zijn identiteit zoekt. Een zoektocht naar autonomie en onafhankelijkheid, die hen van hun ouders onderscheidt. Er zijn veel gevallen waarin de wensen van een tiener niet met die van hun ouders overeenkomen. Dit is dus het perfecte scenario voor het ontstaan van leugens.
Conclusie
Het liegen van tieners kan aantonen dat een jongere zijn weg nog moet vinden (Engelse link) en geeft hem daardoor een identiteit. Laten we benadrukken dat de door leugens ontwikkelde snelkoppelingen vaak gemakkelijke manieren lijken om iets ongemakkelijks te doen. Ze zijn echter kortstondig en kunnen daarom schadelijk blijken te zijn.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Molina Martín, Susana, & Inda Caro, Ma de las Mercedes, & Fernández García, Carmen Ma (2010). ¿MENTIRA, SIMULACIÓN O ENGAÑO? UNA PERSPECTIVA DESDE LA ADOLESCENCIA.. Revista Española de Orientación y Psicopedagogía, 21(1),109-120.[fecha de Consulta 9 de Enero de 2020]. ISSN: 1139-7853. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=3382/338230784010
-
Martín, S. M., Caro, M. D. L. M. I., & García, C. M. F. (2010). ¿ Mentira, simulación o engaño? una perspectiva desde la adolescencia. REOP-Revista Española de Orientación y Psicopedagogía, 21(1), 109-120.
-
National Research Council. (2011). The science of adolescent risk-taking: Workshop report. National Academies Press.
- Arvelo Arregui, L. (2003). Función paterna, pautas de crianza y desarrollo psicológico en adolescentes: Implicaciones psicoeducativas. Acción Pedagógica.
- Santrock, J. W. (2003). Psicología del desarrollo en la adolescencia. In Psicología.
-
Engels, R. C., Finkenauer, C., & van Kooten, D. C. (2006). Lying behavior, family functioning and adjustment in early adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 35(6), 949-958.