Het geheim van een goede ouder en opvoeder
Het geheim van een goede ouder zijn zit hem niet in het geloven van alles wat je kinderen zeggen. Het kan voor jou als ouder en opvoeder lijken dat alles goed gaat met je kinderen. Ze kunnen spelen dat ze eerlijk en open tegen je zijn, maar het is aan jou om te kijken of alles wat ze zeggen ook echt waar is.
Hoe vaak heeft een ouder gezegd: “Ik wist niet dat mijn kind slecht was” of “Het leek allemaal prima te gaan?” Dit geeft het probleem weer dat in de hedendaagse maatschappij maar al te vaak voorkomt. Men kijkt niet verder dan de buitenkant.
Geheimen van kinderen
Je zult, zelfs als goede ouder, nooit alles van je kinderen weten en begrijpen. En zeker niet als zij door een moeilijke fase gaan zoals de puberteit.
Meestal is het probleem dat ze zich niet veilig genoeg voelen om te vertellen wat er aan de hand is. Dat betekent dus niet dat ze je niet vertrouwen. Het lijkt veel makkelijker om het met hun vrienden te bespreken.
Misschien komt dit omdat ze van dezelfde leeftijd zijn. Jij als ouder bent immers al een paar jaar bij je kindertijd vandaan.
Dit is de reden waarom het heel belangrijk is dat je niet alles gelooft wat ze zeggen. Je weet niet of ze de waarheid spreken. Ze zullen misschien zeggen: “Alles gaat prima.” Maar ondertussen bewaren ze het geheim dat ze gepest worden op school.
Misschien zegt je zoon wel tegen je dat je op moet houden met zeuren en dat alles in orde is, maar ondertussen denkt hij: “Ik maak me zorgen om mijn lichaam en over wat anderen er over zullen zeggen.”
Kinderen hebben vele geheimen. Daarom is het belangrijk dat je het belang van goede communicatie niet aan de kant schuift. Zelfs als je kinderen eerlijk en open met je lijken te communiceren.
Wantrouwen is de moeder van de veiligheid
Zoals Aristophanes zei: wantrouwen is de moeder van de veiligheid. Dit betekent niet dat je over alles de controle moet hebben en houden, maar het betekent wel dat je op moet letten.
Het is niet ingewikkelder dan het niet uitzetten van je innerlijke ouderlijke intuïtie. Helaas zijn er vele momenten waarop je intuïtie je in de steek laat. Dit kan gebeuren doordat je je zorgen maakt of door bepaalde gedachtes.
Het kan ook komen doordat je denkt dat andere verantwoordelijkheden belangrijker zijn.
Veel ouders geven hun eigen problemen voorrang. Alsof deze problemen belangrijker zijn dan de problemen van hun kinderen. Daardoor keren zij hun kinderen de rug toe.
Ze denken dat hun boosheid, stemmingswisselingen en de neiging om zich af te zonderen kinderachtig zijn, maar in werkelijkheid zijn het zeer belangrijke signalen waar je aandacht aan moet schenken.
Misschien ook interessant:
Kinderen die weigeren om groenten te eten
Je bent als goede ouder een begeleider en een adviseur
De manier waarop jij een relatie aangaat met je kinderen, zal hun toekomst bepalen. Je kunt hen niet vandaag negeren en maar hopen dat ze dat niet doen met hun eigen kinderen. Je kunt hen niet verwijten dat ze bepaalde problemen voor zichzelf houden als je niet duidelijk laat merken dat je naar hen wilt luisteren.
Een ouder die zijn kind een shirt met lange mouwen ziet dragen als het warm is, moet goed opletten. Je kunt als goede ouder geen oogje dichtknijpen als zoiets duidelijk ongewoons gebeurt.
Maar het is wel gemakkelijker om een oogje dicht te knijpen en net te doen of je niks in de gaten hebt. Waarom nog meer problemen opzoeken? Het is makkelijker om door te gaan terwijl je onwetend bent, maar bedenk wel dat de gezondheid van je kind in gevaar kan zijn.
Deze situatie kan zich in vele aspecten van je leven voordoen. Je gaat de strijd niet aan met je angsten. Je houdt je doof voor dingen die je niet wilt horen.
Maar deze manier van doen is alleen maar een manier om jezelf voor de gek te houden. Later zul je waarschijnlijk zeggen: “Ik wist niet dat het zo slecht ging.”
Een goede ouder is niet dom. Ze weten precies wat er aan de hand is met hun kinderen. Het is iets anders om het te willen zien. Om te onderzoeken en om geïnteresseerd te zijn. Of om precies het tegenovergestelde te doen.
Zelfs als je kinderen niet met je willen praten, moeten ze weten dat je er bent om hen te steunen. Zelfs als ze je de rug toekeren. Ze moeten weten dat je er bent op het moment dat het misgaat.
Het kan moeilijk zijn om hen te laten zien dat we weten dat er iets niet goed gaat. Om met hen te praten zonder dat ze boos worden en beginnen te schelden. Het zal een lang en moeilijk proces zijn, maar uiteindelijk zullen ze je dankbaar zijn.
Negeer en bagatelliseer hun problemen niet. Je kinderen niet op hun woord geloven, zou het geheim van iedere ouder moeten zijn.
Uitgelichte afdeling met dank aan © wikiHow.com
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
-
Bornstein, M. H., & Lansford, J. E. (2010). Parenting.
-
Črnčec, R., Barnett, B., & Matthey, S. (2010). Review of scales of parenting confidence. Journal of Nursing Measurement, 18(3), 210-240.
-
Vance, A. J., & Brandon, D. H. (2017). Delineating among parenting confidence, parenting self-efficacy and competence. ANS. Advances in nursing science, 40(4), E18.