Gentherapie om prelinguale doofheid te genezen
Gentherapie zou de oplossing kunnen zijn voor prelinguale doofheid. Deze therapie zou dan het gebruik van cochleaire implantaten kunnen verdringen. De resultaten in sommige dierstudies naar het gebruik ervan waren positief.
Heb je ooit gehoord van gentherapie (Engelse link)? En geldt dat ook voor prelinguale doofheid? Je moet deze twee concepten eerst goed begrijpen om deze nieuwe behandelingsmethode te begrijpen om dit probleem te verhelpen. Dus laten we eens kijken wat deze begrippen inhouden.
Wat is prelinguale doofheid?
Men spreekt van prelinguale doofheid wanneer er sprake is van gehoorverlies aanwezig is bij de geboorte of voordat er sprake van taalontwikkeling is. Het kan gaan om algehele of gedeeltelijke doofheid, dat wil zeggen dat het kind geen vermogen heeft om te horen.
Het probleem is meestal aangeboren en kan daarnaast ook erfelijk zijn. Vaak is dit soort gehoorverlies zo ernstig dat het kind geen taalinformatie via het oor kan verwerken, met of zonder versterking.
Een gewoon gehoorapparaat zal het probleem dus niet kunnen opvangen. 80% van de kinderdoofheid is al bij de geboorte aanwezig. Interessant is dat de meeste dove kinderen worden geboren in gezinnen met een normaal gehoor.
Mogelijk ben je ook geïnteresseerd in het lezen van dit artikel:
Je gehoor laten checken is ook belangrijk
Gentherapie is een nieuw vakgebied in de geneeskunde
Behandelingen gebaseerd op het menselijk genoom (Engelse link) winnen steeds meer aan populariteit bij de genezing van bepaalde ziekten, zoals kanker. Deze therapie bestaat uit de introductie van genen om eventuele afwijkingen in het genoom te corrigeren die ziekten kunnen veroorzaken.
Een gen is een deel van het DNA dat de informatie bevat die nodig is om een specifiek eiwit in het lichaam te synthetiseren. Deze delen van het DNA kunnen bepaalde veranderingen ondergaan, dat wil zeggen mutaties.
Deze mutaties kunnen vervolgens leiden tot de synthese van defecte eiwitten die kunnen resulteren in het ontstaan van ziekten. Gentherapie probeert deze defecten juist te corrigeren.
Gentherapie tracht die defecte genen te vervangen die erfelijke ziekten veroorzaken.
Er zijn echter nog veel openstaande vragen, ook al zijn de tests voor gentherapie bij mensen snel gevorderd. Wetenschappers vragen zich bijvoorbeeld af of therapeutische genen (Spaanse link) zelf ziekten kunnen veroorzaken. Ze vragen zich ook af wat de ethische grenzen van gentherapie zijn.
Huidige behandelingsmogelijkheden voor prelinguale doofheid
Op dit moment kunnen baby’s met prelinguale doofheid alleen gebruik maken van gehoorapparaten. Maar deze zijn niet in alle gevallen een goede oplossing, en daarom hebben sommigen een operatie nodig.
Gehoorapparaten zetten elektrische golven om in geluidsgolven wanneer je ze in je oor plaatst. Dankzij de op maat gemaakte apparaten kunnen mensen ze gemakkelijk aan het oor bevestigen of in het oor plaatsen om de geluidsontvangst te verbeteren.
Veel problemen door doofheid bij de wereldbevolking zijn grotendeels opgelost dankzij gehoorapparaten en cochleaire implantaten.
Mensen die doof of slechthorend zijn zouden zo snel mogelijk na een diagnose een gehoorapparaat voor versterking van de omgevingsgeluiden moeten gaan dragen. Als de bovenstaande methoden de situatie niet verbeteren, heeft iemand mogelijk een cochleair implantaat nodig.
Gentherapie en prelinguale doofheid
Er is veel vooruitgang geboekt in de geneeskunde en onderzoekers vroegen zich af of het mogelijk zou zijn om genbehandelingen toe te passen om doofheid vanuit een heel ander perspectief te behandelen.
Dat wil zeggen, zonder de noodzaak van cochleaire implantaten of gehoorapparaten. Deze technieken worden echter nog bij dieren bestudeerd en nog niet op mensen toegepast.
Er zijn resultaten gepubliceerd van twee onderzoeken waarin dit type gentherapie is toegepast. Onderzoekers lijken interessante resultaten te hebben bereikt voor de behandeling van ernstige gehoorproblemen.
Nu richten ze beide onderzoeken op het probleem van gehoorziekten van uitsluitend genetische oorsprong. Dit probleem treft momenteel meer dan 125 miljoen mensen in de wereld.
Het moeilijke gedeelte van deze behandeling is te wijten aan het feit dat men virussen gebruikt om gezonde genen in het lichaam te introduceren. Het is mogelijk dat deze micro-organismen niet in de cellen van het oor kunnen komen.
Een van de gepubliceerde artikelen legt uit hoe een gen dat een fluorescerend eiwit produceert, met een synthetische variant van een virus in de cellen van het oor van een muis is geïntroduceerd. Een ander positief resultaat is dat er geen bijwerkingen zijn opgetreden bij dit type behandeling.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Lastra, O. L. V. (2006). Terapia génica. Medicina Interna de Mexico.
- Rozalén, J., Ceña, V., & Jordán Joaquín. (2003). Terapia génica. Vectores de expresión. Ambito Farmaceutico.
- Izquierdo, M. (1999). Terapia genica. Revisiones En Cancer.
