Een centrale veneuze katheter: alles dat je moet weten
Het aanleggen van centrale veneuze katheter is een chirurgische procedure die tot doel heeft de ader van een extremiteit of de nek bloot te leggen. Het probeert een canule te introduceren die kort kan zijn of die de vena cava of het rechter atrium kan bereiken.
De toegang bestaat uit een geïmplanteerde veneuze toegangspoort die artsen een veilige en permanente toegang tot een ader van een patiënt biedt. Daarom bevelen experts een centrale veneuze katheter aan bij patiënten die een canule in hun ader nodig hebben en waar percutane vasculaire toegang onmogelijk is.
Medische professionals gebruiken het vaak bij patiënten die continue toediening van injecteerbare medicijnen nodig hebben, zoals bijvoorbeeld patiënten die chemotherapie krijgen.
Voordelen van een centrale veneuze katheter
Een centrale veneuze katheter is een open chirurgische procedure. Bij dit proces opent de medische professional de toegang tot de cefalische ader. Het kan zeer gunstig zijn voor de patiënt vanwege de volgende kenmerken:
- Artsen kunnen lange katheters introduceren met directe visualisatie van de ader.
- Op deze manier kunnen ze chemotherapie, totale parenterale voeding (TPV) of ook hypertone oplossingen toedienen.
- Ze kunnen de kathetertip in het midden van de ader plaatsen.
- Met behulp van de katheter kan de arts de centrale veneuze druk registreren.
- Deze katheters kunnen lange tijd op hun plaats blijven, zelfs meerdere jaren als de situatie daar om vraagt.
Het is ook belangrijk om te vermelden dat, aangezien de professionals de punt in een grote ader of het rechter atrium kunnen plaatsen, ze ook de ontwikkeling van sclerose en flebitis kunnen voorkomen.
Beide aandoeningen kunnen zich ontwikkelen wanneer de noodzakelijke vloeistoffen via de bloedbaan, de perifere ader, worden gebracht, met behulp van korte katheters.
Lees ook:
Een percutane endoscopische gastrostomie
Het aanleggen van een centrale veneuze katheter
Het eerste probleem om te overwegen voor de juiste uitvoering van de techniek is de positie van de patiënt. Deze hangt af van de plaats waar de arts de centrale veneuze katheter wil plaatsen.
Als het gaat om volwassenen, kiezen artsen meestal het anteromediale deel van de arm. Of, om het in lekentaal te zeggen, net boven de elleboog. Het doel is hier om de centrale veneuze katheter in de basiliek-ader aan te brengen. Andere veelvoorkomende plaatsen zijn daarnaast:
- De halsaders van de nek.
- De cefalische ader in de deltopectorale groeve.
- De grote dijbeenader.
Als de patiënt een kind is, concentreert het proces zich meestal op de vena saphena. Dit betekent één centimeter boven en voor de binnenste of mediale malleolus van de enkel.
Het is essentieel om op te merken dat, als de toestand van de patiënt dit toelaat, de chirurg de procedure altijd moet uitleggen en toestemming moet krijgen voordat hij begint.
Nadat de plaats is gekozen waar de arts de procedure zal uitvoeren, plaatst men de patiënt in de juiste positie. Als de medische professional de centrale veneuze katheter in de arm of deltopectorale groeve gaat plaatsen, zullen ze de arm in de goede positie brengen en de arm vervolgens vastzetten.
Daarnaast moeten de professionals altijd de juiste kleding dragen, die bestaat uit een haarnetje, een medisch gezichtsmasker, een steriel schort en handschoenen.
Dit artikel kan je ook interesseren:
De Foley-katheter: gebruik en techniek
Complicaties
Over het algemeen zijn de complicaties van deze techniek het gevolg van de chirurgische procedure. De chirurgische risico’s zijn dus gerelateerd aan de katheter in situ of postoperatieve risico’s, die meestal optreden tijdens postoperatieve zorg. De meestvoorkomende chirurgische complicaties zijn onder andere:
- Onvermogen of moeilijkheden bij het identificeren of kanaliseren van een ader.
- Veneuze scheur of arteriële laesies – in dit geval kunnen er echt ernstige gevolgen zijn.
- Aderruptuur, blauwe plekken of arteriële ligatie.
- Moeite met het verplaatsen van de katheter.
Bovendien zijn er mogelijke postoperatieve complicaties, gebaseerd op de plaatsing van de katheter in de ader. Deze kunnen optreden door een gebrek aan adequate zorg of omdat de katheter langere tijd in het lichaam aanwezig is. De risico’s zijn als volgt:
- Veneuze trombo-embolie.
- Flebitis – dit probleem doet zich soms voor wanneer de katheter zich langere tijd in de ader bevindt.
- Ophoping van pus op de incisieplaats – dit is meestal te wijten aan geïnfecteerde hematomen die in het ergste geval kunnen leiden tot de ontwikkeling van gegeneraliseerde sepsis.
Daarom is goede postoperatieve zorg van fundamenteel belang. Professionals raden bijvoorbeeld onder meer aan om de katheter met steriel gaas vast te pakken. Op deze manier wordt de kans op bacteriële kolonisatie zo veel mogelijk vermeden. Ook blijft de katheter zo op zijn plaats gefixeerd tijdens het hanteren of wanneer de patiënt wordt verplaatst.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Selene Aideé, V. F., José Ángel, B. C., Jesús, T. J., José Luis, J. C., Wulfrano, R. A., & Eduardo E, M.-J. (2012). Modelo biológico no vivo para la enseñanza de la técnica de venodisección en alumnos de pregrado de la carrera de medicina. Cir. Gen.
- Rojas, G., Gerson, R., & Lázaro, M. (1992). Acceso vascular con catéteres Broviac-Hickman. Rev. Inst. Nac. Cancerol. (Méx.).
- Cabrera, C., Méndez, M., Fierro, F., Molina, I., Niño, J., & Beltrán, J. (2011). Catéteres parcialmente implantables en niños con enfermedades onco-hematológicas. CIRUPED.