Diagnose van posterieure corticale atrofie
Posterieure corticale atrofie is een neurodegeneratieve aandoening die het gezichtsvermogen van iemand beïnvloedt. Mensen verliezen hun gezichtsvermogen in zijn geheel of gedeeltelijk. Geheugenverlies is ook een symptoom dat vaak voorkomt. In het artikel van vandaag zullen we deze aandoening bekijken en je laten zien hoe je het tijdig kunt diagnosticeren.
Sommige onderzoeken geven aan dat deze aandoening vaak niet vroeg genoeg wordt gediagnosticeerd. De reden is omdat het visuele symptomen veroorzaakt, en mensen vaak een oogarts raadplegen in plaats van een neuroloog.
De fasen van posterieure corticale atrofie
Medische studies onthullen een reeks fasen van posterieure corticale atrofie. Idealiter moeten deze symptomen zo snel mogelijk met een neuroloog worden besproken om de behandeling direct te starten.
- Geleidelijke problemen met het gezichtsvermogen: iemand kan schaduwen zien of zijn gezichtsvermogen soms helemaal verliezen. Het falen van het gezichtsvermogen is zo progressief en traag dat het geen aandacht trekt, totdat het veel erger wordt.
- Afwezigheid van een oogheelkundig ziektebeeld: als iemand naar een oogarts gaat, kan die arts de aandoening die tot het verlies van het gezichtsvermogen leidt niet identificeren. Daarom zal de persoon die eraan lijdt een normaal leven blijven leiden totdat de symptomen verergeren.
- Klein geheugenverlies: naarmate de aandoening verergert, zal er een klein geheugenverlies zijn dat door sommigen als normaal wordt beschouwd. Naarmate de ziekte vordert zullen deze problemen met het geheugen verergeren.
- Begin van dementie: een persoon met deze aandoening zal hypometabolisme en hypoperfusie vertonen, wat kan worden gedetecteerd dankzij een test die gebruik maakt van een neuroimaging-onderzoek. Onthoud dat dementie echter ontstaat wanneer de ziekte al redelijk ver gevorderd is.
Ontdek ook:
Het verschil tussen dementie en Alzheimer
Diagnose
Zoals je kunt zien zijn de symptomen van posterieure corticale atrofie erg langzaam maar gestaag progressief. Daarom kan het zijn dat tegen de tijd dat iemand naar een neuroloog gaat, het al te laat is.
Als je dus merkt dat je gezichtsvermogen achteruit gaat, in combinatie met een licht geheugenverlies, aarzel dan niet om naar een specialist te gaan.
De eerste test om posterieure corticale atrofie te diagnosticeren is een bloedtest. Door deze test kan een specialist vitaminetekorten detecteren, naast andere bevindingen. Daarna zal een arts een compleet oogheelkundig onderzoek uitvoeren.
Diagnostische tests houden hier echter niet op. Om twijfel weg te nemen, zullen er andere neurologische tests zijn, zoals MRI’s en tomografieën. Als alles erop wijst dat je mogelijk posterieure corticale atrofie hebt, dan zijn er verschillende behandelingen waar je uit kunt kiezen.
Behandeling van posterieure corticale atrofie
Als je de diagnose krijgt voor deze aandoening, zijn er twee mogelijke behandelingen die je kunt volgen. Het is belangrijk om te weten dat geen van deze behandelingen de ziekte kan genezen. Het is dus een degeneratieve ziekte.
Het spelen van spelletjes is een goede vorm van therapie, omdat het de progressie en symptomen van posterieure corticale atrofie kan helpen verminderen.
De eerste behandeling omvat het gebruik van medicijnen om symptomen te behandelen die kunnen optreden als gevolg van deze aandoening. De medicijnen zorgen voor minder angstgevoelens en verbeteren een eventuele aanwezige depressie.
Een patiënt kan ook cognitieve therapie ondergaan om de vaardigheden die niet zijn aangetast te behouden en het verlies ervan uit te stellen. Patiënten kunnen ook fysiotherapie krijgen, iets dat deze omstandigheden kan helpen verbeteren.
Deze twee behandelingsopties zijn vooral gericht op het verbeteren van iemands kwaliteit van leven en behandelen alleen hun symptomen. Het doel hier is om de verslechtering van hun vaardigheden en hun vermogen uit te stellen. Dit kan helpen om de angst en depressie die met deze ziekte gepaard kunnen gaan te verlichten.
Wanneer je twijfelt, praat met een arts
We willen je door middel van dit artikel bewust maken van de symptomen van posterieure corticale atrofie. Daardoor kun je de eerste symptomen herkennen en je arts zo snel mogelijk raadplegen. Zoals eerder vermeld, zal een vroege diagnose een groot verschil maken. Maak je geen zorgen, er is hulp beschikbaar.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Caixeta, Leonardo Ferreira, Taleb, Alexandre Chater, Ghini, Bruno Galafassi, Soares, Vânia Lúcia Dias, Caixeta, Victor de Melo, & Vargas, Ciro. (2013). Posterior cortical atrophy – a prototypical case of dementia beginning with visual symptoms: case report. Arquivos Brasileiros de Oftalmologia, 76(5), 314-316.
- Carvajal Castrillón, Julián, Aguirre, Daniel Camilo, & Lopera, Francisco. (2010). Perfil clínico y cognitivo de la atrofia cortical posterior y sus diferencias con la enfermedad de Alzheimer esporádica tardía y familiar precoz. Acta Neurológica Colombiana, 26(2), 75-86. Retrieved March 31, 2019, from http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0120-87482010000200004&lng=en&tlng=es.
- Custodio, N., Alva-Diaz, C., Becerra-Becerra, Y., Montesinos, R., Lira, D., Herrera-Pérez, E., … & Valeriano-Lorenzo, E. (2016). Rendimiento en pruebas cognitivas breves, de adultos mayores con demencia en estadios avanzados, residentes de una comunidad urbana de Lima, Perú. Revista Peruana de Medicina Experimental y Salud Pública, 33, 662-669.
- Delgado D, Carolina, & Donoso S, Archibaldo. (2009). Atrofia cortical posterior. Revista médica de Chile, 137(11), 1482-1487. https://dx.doi.org/10.4067/S0034-98872009001100012
