De overdraagbaarheid van het coronavirus

Het coronavirus is wereldwijd snel verspreid en het is essentieel om de overdraagbaarheid van deze ziekte te kennen om het risico op besmetting te minimaliseren. Wat moeten we hier aan doen? We zullen het in het artikel van vandaag gedetailleerd uitleggen.

Om te begrijpen hoe de verspreiding van de coronavirus-pandemie kan worden verminderd, is het op dit moment belangrijk om de overdraagbaarheid van het coronavirus te begrijpen. Wetenschappers over de hele wereld zijn in een race tegen de klok bezig om de verspreiding van COVID-19 te vertragen.

Er zijn een aantal verschillende manieren om deze besmettelijke stof aan te vallen, waaronder sociale afstand, handen wassen, preventieve maatregelen, de ontwikkeling van vaccins, enz.

Eén ding is zeker: we moeten onze vijand kennen om hem te verslaan. De kenmerken van elk virus is daarom een van de meest relevante, namelijk de overdraagbaarheid. Virussen zijn deeltjes gevormd door nucleïnezuren omgeven door eiwitten. Ze kunnen zich voortplanten ten koste van de cellen die ze binnenvallen.

Over het algemeen is een virus niet geïnteresseerd in het doden van de host die het binnenvalt. Een effectief virus is een virus dat zich reproduceert zonder dat zijn drager zijn aanwezigheid detecteert. Op die manier kan het virus zich onder andere personen verspreiden voordat het symptomen veroorzaakt die het normale leven belemmeren.

Overdraagbaarheid is dus een sleutelwoord als het om een epidemie gaat. We zullen daarom in het volgende artikel het belang van de overdraagbaarheid van het coronavirus uitleggen, evenals de terminologie die het met zich meebrengt.

Waarom het belangrijk is om de overdraagbaarheid van het coronavirus te begrijpen

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) geven aan dat het gemak waarmee virussen zich van de ene persoon op de andere kunnen verspreiden, kan variëren.

Sommige virussen zijn zeer besmettelijk, terwijl andere minder besmettelijk zijn. Om te begrijpen dat de overdraagbaarheid van het coronavirus het echte gevaar is, zullen we het proces gedetailleerd bekijken.

Het standaard reproductiegetal

Wetenschappers schatten dat het coronavirus bij benadering een RO-getal tussen 2 en 3 heeft. De manier waarop het zich verspreidt, vormt echter een reëel gevaar. Simpel gezegd, het basaal reproductiegetal, of R0, is het gemiddelde aantal nieuwe gevallen dat een besmet persoon in de loop van een besmettelijke periode zal veroorzaken.

Als deze waarde minder is dan 1 eenheid, dan verdwijnt de infectie na een lange periode. Als het echter groter is dan 1 eenheid, dan wordt een constante voortplanting een mogelijkheid. Laten we eens naar een voorbeeld kijken:

• Het basis reproductiegetal van de mazelen (Engelse link) is 15 eenheden (R0: 15)

De waarde geeft aan dat een persoon met de mazelen nog 15 niet-gevaccineerde personen kan infecteren tijdens de tijd dat hij of zij ziek is. Wat betreft de gewone griep, om wat perspectief toe te voegen, is de waarde 1,3.

Experts schatten dat de R0 van het coronavirus (COVID 19) tussen 2 en 3 ligt. De overdraagbaarheid van het coronavirus is dus tweemaal die van de gewone griep.

Het is echter niet zo makkelijk overdraagbaar als de mazelen. Als we al tientallen jaren met ziekten leven met een grotere overdraagbaarheid (zoals de mazelen), wat is dan het echte gevaar van het coronavirus?

De incubatietijd en asymptomatische dragers

Op het nieuws heb je tegenwoordig waarschijnlijk verschillende verklaringen gezien, zoals: ‘Ja, ik heb het coronavirus, maar ik heb het geluk dat ik geen symptomen heb.‘ Deze gevallen zijn echter een tweesnijdend zwaard:

• Statistisch weten we dat 80% van de gevallen van een infectie met het coronavirus milde symptomen vertoont. Deze personen hebben geen ziekenhuisopname nodig.
• In China testten 43.000 mensen positief voor COVID-19 zonder duidelijke symptomen te hebben.
• De incubatietijd ligt tussen de 5 dagen en 3 weken met een gemiddelde van 7 dagen. Hoewel uit rapporten is gebleken dat de dragers de ziekte tijdens de incubatieperiode kunnen verspreiden, is dit niet de belangrijkste besmettingsperiode.

Deze gegevens zijn zeer hoopvol op individueel niveau. Het is mogelijk voor mensen met een laag risico om de ziekte op te lopen zonder het zelfs maar te merken. Dit is duidelijk goed nieuws voor die personen.

Het is echter zeker geen goed nieuws voor leden van de kwetsbare groepen waarmee ze contact hebben. Een toestand van relatieve gezondheid tijdens de ziekteperiode verhoogt de overdraagbaarheid van het virus.

De effectiviteit van het onopgemerkt blijven

Het coronavirus veroorzaakt niet bij elk individu ernstige symptomen en daarom is het zo gevaarlijk. Aangezien het vaak onopgemerkt blijft, kan het erin slagen om meer mensen in de risicogroepen te bereiken.

Als mensen ernstig ziek worden zodra ze de ziekte oplopen, dan moeten ze onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen. Indirect minimaliseert dit de mogelijkheid dat ze andere individuen blootstellen. Het is daarom waarschijnlijk dat de R0 van het veroorzakende virus minder dan 1 is.

Vanuit een ziekenhuisbed kunnen zieke mensen zich niet verplaatsen, laat staan hun normale leven leiden. Dit maakt het voor hen erg moeilijk om de infectie zelfs naar één andere persoon te verspreiden.

En dit is waar de effectiviteit van het coronavirus een rol speelt. Veel dragers kunnen hun normale leven voortzetten. Ook al hebben ze last van hoest, hoofdpijn of lichte koorts.

Wie is er op een gegeven moment niet naar de supermarkt geweest, zelfs niet als ze zich ziek voelden? Het is een heel normale gewoonte. Hierdoor kan het virus zich echter verplaatsen in de deeltjes die we produceren wanneer we hoesten of niezen.

Hierdoor wordt het virus overgedragen aan anderen, van wie sommigen een groter risico lopen op het ontwikkelen van complicaties. Dit is de sleutel tot het succes van het coronavirus. Het stelt schijnbaar gezonde mensen in staat om hun normale leven te leiden en zo het maximale aantal individuen te infecteren.

Het belang van detectie

Om deze reden is er de afgelopen dagen zoveel nadruk gelegd op het aantal sneldetectiekits. In het ideale geval zou elk persoon die in contact is geweest met een ziek persoon moeten worden getest…of ze nou wel of geen symptomen vertonen. Om logische redenen is dit proces erg moeilijk. De ziekte verspreidt zich snel en tijd en middelen zijn beperkt (Engelse link).

Op dit moment komen daarom alleen degenen in aanmerking voor een test die persoonlijke blootstelling aan de ziekte kunnen bewijzen of degenen die duidelijke symptomen vertonen en in contact zijn geweest met iemand die positief is getest.

Dit is het echte motief achter de noodzaak van burgerlijke verantwoordelijkheid. We weten niet zeker of we niet aan het virus zijn blootgesteld, maar we kunnen de kans op besmetting minimaliseren door onze huizen zo min mogelijk te verlaten.

Het echte gevaar van het coronavirus is dus niet het sterftecijfer (dat is 4%, grotendeels onder ouderen). Het echte gevaar waar we naar kijken is eerder de overdraagbaarheid van het coronavirus. Het is daarom zo belangrijk om op dit moment het contact met andere mensen te minimaliseren.