Betahistine: indicaties en voorzorgsmaatregelen

Bij het toedienen van betahistine moeten artsen voorzichtig zijn bij patiënten met bronchiale astma en/of een voorgeschiedenis van maagzweren.

Betahistine is een farmaceutische histamine-regulator die al ongeveer 40 jaar wordt gebruikt om duizeligheid te behandelen. Andere indicaties zijn ook bestudeerd, zoals de behandeling van de ziekte van Ménière en benigne paroxismale positieduizeligheid (BPPV).

Het werkingsmechanisme bij de ziekte van Ménière en BPPV is echter niet helemaal duidelijk. Volgens veel experts voorkomt het de verergering van deze aandoening en voorkomt het progressief gehoorverlies. Bij BPPV wordt het gebruikt als adjuvante therapie voor vestibulaire compensatie bij terugkerende gevallen van de ziekte.

Aan de andere kant blijven de oorzaken van de ziekte van Ménière, BPPV en andere soorten perifere duizeligheid een mysterie. Om deze reden kennen experts niet het exacte mechanisme waarmee betahistine of andere geneesmiddelen die deze aandoeningen behandelen, werken.

Wat is vertigo?

Vertigo is geen ziekte, maar eerder een symptoom. Patiënten die eraan lijden, ervaren een vals gevoel van beweging. Het komt redelijk vaak voor en kan het dagelijkse leven van patiënten verstoren.

Zoals we al zeiden, is het momenteel niet goed begrepen waarom dit symptoom optreedt. Deskundigen zijn van mening dat dit type duizeligheid zijn oorsprong vindt in het akoestische labyrint van het binnenoor (Engelse link), en niet in de overeenomstige neuronale verbindingen.

Behandeling voor duizeligheid vereist een multidisciplinaire aanpak die normaal gesproken het volgende omvat:

• Farmacologische behandeling
• Fysiotherapie
• Veranderingen in levensstijl

Hoe zit het met de ziekte van Ménière?

Deze ziekte is een aandoening die het binnenoor van de patiënt aantast. Het gaat om episodes van duizeligheid of draaierigheid en gehoorverlies. Het treft normaal gesproken slechts één van de oren.

De fysiopathologie van deze ziekte omvat een onbalans in vocht, wat leidt tot veranderingen in de lymfedruk in het gebied van het middenoor.

Iemand kan op elke leeftijd de ziekte van Ménière krijgen. Statistieken tonen echter aan dat het meestal voorkomt tussen de vroege volwassenheid en de middelbare leeftijd.

Ondanks dat het als een chronische ziekte wordt beschouwd, zijn er tegenwoordig behandelingen beschikbaar om de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven op lange termijn te verbeteren. Experts denken dat betahistine in dit geval inwerkt op de haarvaten van het binnenoor.

Daarom helpt dit medicijn om de druk in de endolymfatische ruimte te verminderen en helpt het bij de reabsorptie van endolymfevloeistof (endolymfe).

Belangrijkste symptomen

Deze ziekte omvat een reeks signalen en symptomen. We willen de volgende noemen:

• Vertigo. Dit kan misselijkheid veroorzaken.
• Gehoorverlies. Het kan komen en gaan, vooral in het begin. Na verloop van tijd verliezen patiënten meestal ook hun gehoor permanent.
• Tinnitus. Dit is het gevoel van een piep of zoemend geluid in de oren.
• Gevoel van auditieve congestie, of dat het oor verstopt zit.

Na een episode verdwijnen de tekenen en symptomen van deze ziekte echter meestal enige tijd volledig. Na verloop van tijd komen deze episodes ook minder vaak voor.

Hoe werkt betahistine in het lichaam?

Betahistine is effectief vanwege zijn vermogen om het histaminerge systeem van het lichaam te reguleren. Het is een histamine H3-receptorantagonist, evenals een histamine H1-receptoragonist (Engelse link). Het heeft echter bijna geen effect op histamine H2-receptoren.

Als het eenmaal is toegediend, bereikt het het binnenoor en verhoogt het de afgifte van neurotransmitters uit de zenuwuiteinden daar. Als resultaat van zijn interactie met histamine H1-receptoren, produceert het een sterk vaatverwijdend effect in het binnenoor. Op deze manier verbetert het het klinische profiel van perifere duizeligheid.

Waarschuwingen en bijwerkingen van betahistine

Wanneer artsen dit medicijn voorschrijven, moeten ze voorzichtig zijn bij patiënten met bronchiale astma en/of een voorgeschiedenis van maagzweren.

Bovendien mogen zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven geen betahistine gebruiken, aangezien er onder deze omstandigheden geen onderzoeken zijn naar de effecten van dit medicijn.

Met betrekking tot de bijwerkingen van dit medicijn (Engelse link), is het belangrijk om op het volgende te letten:

• Gastro-intestinale problemen.
• Aandoeningen van het zenuwstelsel.
• Immunologische aandoeningen.
• Problemen met huid en onderhuids weefsel.

Conclusie

Betahistine wordt al lange tijd gebruikt om duizeligheid effectief te behandelen. Net als elk medicijn is het echter niet vrij van mogelijke bijwerkingen. Daarom is het belangrijk om altijd de instructies van je arts op te volgen en zelfmedicatie te vermijden.