Behandeling van ontstoken neusamandelen bij baby's

Ontstoken neusamandelen is een veelvoorkomende pathologie bij pasgeborenen en kinderen, het treedt op als er een ontsteking in het weefsel is en verdwijnt meestal tijdens de volwassenheid. Een bacteriële infectie is de meest voorkomende oorzaak van deze aandoening.

Ontstoken neusamandelen of adenoïditis bij is een ziekte die wordt gekenmerkt door een ontsteking in de grootte van de adenoïden (massa lymfoïde-weefsel nabij de neusgaten) in verhouding tot de grootte van de nasopharynx van baby’s.

Het veroorzaakt onder andere een verstopte neus. Volgens pediatrische bronnen (Engelse link) is de belangrijkste oorzaak een besmettelijke episode. Ontstoken neusamandelen heeft karakteristieke symptomatologie en komt relatief vaak bij baby’s voor.

Toch is het essentieel om te weten wanneer je een arts voor een mogelijke behandeling moet raadplegen wanneer je deze aandoening vermoedt. Lees verder om er meer over te weten te komen.

Wie is vatbaar voor ontstoken neusamandelen?

Voordat we op het onderwerp ingaan, laten we het over de bevolkingsgroep hebben die de grootste kans loopt om er last van te krijgen. De verschillende medische onderzoeken (Engelse link) leveren de volgende gegevens op:

• De prevalentie van ontstoken neusamandelen bij baby’s is moeilijk te kwantificeren, omdat het meestal met andere klinische beelden, zoals een bijholteontsteking wordt geassocieerd.
• De hoogste morbiditeit (kans op het krijgen van de ziekte) is volgens wetenschappelijke studies (Spaanse link) tussen de leeftijd van één en negen jaar oud.
• Het adenoïdweefsel begint vanaf de leeftijd van zes en zeven jaar te atrofiëren en blijft tijdens de puberteit in omvang afnemen. Het is daarom een kenmerkende ziekte bij baby’s en kinderen.

Zoals je kunt zien, is dit een pathologie die door de leeftijd van een persoon beïnvloed wordt. Ontstoken neusamandelen zijn niet een van de belangrijkste oorzaken van een verstopte neus bij volwassenen.

Kenmerken van ontstoken neusamandelen

Zoals we hierboven al zeiden, manifesteert deze pathologie zich als een zwelling van het adenoïde weefsel, een plek net achter de neus die deel uitmaakt van het lymfestelsel. Deze structuur reageert op infecties door ziektekiemen en bacteriën op te sluiten, zodat ze niet in de bovenste luchtwegen terechtkomen.

Adenoïden zijn functioneel bij zuigelingen en kinderen, maar volgens bovengenoemde bronnen bereiken ze op zevenjarige leeftijd de maximale groei.

Vanaf dat moment beginnen ze af te nemen tot het punt dat ze bijna verdwenen zijn tegen de tijd dat het kind volwassen is. Dit komt omdat we naarmate we ouder worden nieuwe immuunmechanismen ontwikkelen.

We moeten het verschil tussen acute en chronische adenoïditis benadrukken (Spaanse link). Hoewel dit concept niet door alle bibliografische bronnen gestandaardiseerd lijkt te zijn. Adenoïdweefsel kan tijdelijk ontstoken raken tijdens een infectieperiode, wat te verwachten is. Als de adenoïden echter geïnfecteerd raken, dan kan het klinische beeld chronisch worden.

De Amerikaanse National Library of Medicine (Spaanse link) meldt dat infecties de meest voorkomende oorzaak van acute adenoïditis zijn. Allergische processen of irritatie door maagacidose kunnen echter een rol spelen. De bacteriën die het meest met dit klinische beeld geassocieerd worden zijn:

• Haemophilus Influenza B
• Streptococcus pneumoniae
• Streptococcus pyogenes
• Staphylococcus aureus

Merk tenslotte op dat herhaalde adenoïditis tot adenoïde hypertrofie leidt. In dit geval kan chirurgische verwijdering van het weefsel nodig zijn (Engelse link), omdat het na infectie niet kleiner wordt.

Symptomen

Pediatrische portalen, zoals Kidshealth (Spaanse link), geven een overzicht van de symptomen van deze ziekte bij zowel zuigelingen als kinderen. Enkele van de meestvoorkomende symptomen zijn:

• Droge mond en slechte adem
• Gebarsten lippen
• Neusafscheiding
• Oorproblemen
• Luidruchtige ademhaling
• Terugkerende neus- of sinusinfecties

Al deze symptomen zijn te wijten aan het onvermogen van een pasgeborene om goed te ademen. Gezwollen weefsel zorgt ervoor dat de lucht in de bovenste luchtwegen stroomt, zodat de baby door zijn mond begint te ademen.

Behandeling van ontstoken neusamandelen bij baby’s

De sleutel tot het behandelen van ontstoken neusamandelen bij baby’s is afwachten. Het heeft geen zin om antibiotica aan een pasgeborene met een allergische reactie te geven. Merk op dat het uit de boze is om de patiënt zelf te diagnosticeren. Je moet een kinderarts raadplegen en deze kan verschillende maatregelen nemen:

• Virale infecties hebben meestal geen behandeling nodig. In feite verdwijnt dit type pathologie van de bovenste luchtwegen meestal na 5 tot 7 dagen, althans volgens een aantal wetenschappelijke bronnen (Engelse link).
• Een aantal bacteriële infecties heeft antibiotica nodig. Amoxicilline is bijvoorbeeld een van de meest gebruikte medicijnen (Spaanse link) en leidt meestal in ongeveer 48 tot 72 uur tot verbetering.
• Nasale steroïde sprays of antihistaminica zijn de beste keuze als je een allergische reactie vermoedt.
• Veranderingen in het voedingspatroon van de baby en advies van een pediatrische voedingsdeskundige zouden voldoende moeten zijn om de symptomen van brandend maagzuur en zure reflux te verlichten (Spaanse link).

Nogmaals, als de patiënt niet op de behandeling reageert en ademhalingsproblemen blijft hebben die de kwaliteit van leven verminderen, dan kan er een adenotomie nodig zijn (verwijdering van de adenoïden). Dit chirurgische proces vormt voor de meeste zuigelingen geen risico.

De rol van de kinderarts

Dit is een veelvoorkomende ziekte die vaak met andere pathologische processen van de bovenste luchtwegen wordt geassocieerd. Raadpleeg daarom een kinderarts als je baby ademhalingsmoeilijkheden, halitose, droge mond, huilen en voortdurend ongemak heeft.

Houd er bovendien rekening mee dat episodes die door bacteriële infecties worden veroorzaakt, zich ook met malaise en koorts kunnen manifesteren. Het is om deze reden dat je een arts moet raadplegen als je een van deze symptomen opmerkt.