Alles wat je over beenmergoedeem moet weten

Beenmergoedeem is een ontstekingsproces in de botten. Het veroorzaakt vaak pijn tijdens het sporten, vaak gedurende langere tijd. Wil je hier meer over weten? Lees dan verder!

Beenmergoedeem is een ontstekingsproces dat gewoonlijk in het trabeculaire bot optreedt. Met andere woorden, het komt voor in de interne sponsachtige component van de botten.

De oorzaken variëren van trauma tot degeneratieve ziekten. Het komt soms ook voor bij degenen die zware lichamelijke activiteit beginnen te beoefenen nadat ze een zittend leven hebben geleid.

Het wetenschappelijke tijdschrift Dolor, Investigación, Clínica y Terapéutica (Spaanse link) legt uit dat deze pathologie veel in de klinische praktijk van reumatologie voorkomt.

Dit komt, omdat er een groter gebruik en beschikbaarheid van magnetische resonanties als diagnostische test is. Het wordt daardoor gemakkelijker om dit soort problemen te identificeren. Met dat alles in gedachten, wat zijn dan de kenmerken ervan?

Wat is beenmergoedeem?

Simpel gezegd kunnen we zeggen dat botten uit twee delen bestaan die gemakkelijk te onderscheiden zijn. Een daarvan is het corticale bot, dat van een hard en compact materiaal is gemaakt dat de buitenste laag van het skelet omgeeft. De andere is het trabeculaire bot, een meer sponsachtig weefsel dat de interne skeletstof vormt.

In het trabeculaire bot zit een groot aantal bloedvaten, omdat de botten ook gevoed moeten worden. Volgens een artikel gepubliceerd door de FASTA University of Argentina (Spaanse link), veroorzaakt een ophoping van vocht in het trabeculaire bot botontsteking.

Dit komt vaak voor, omdat de bloedvaten breken en er een bloeding in het bot optreedt. De oorzaak kan ook in de ophoping van ontstekingsvloeistof na een blessure liggen. In ieder geval zou je kunnen zeggen dat beenmergoedeem een soort blauwe plek in het bot is.

Het is echter belangrijk om te begrijpen dat deze aandoening ook in het corticale bot voor kan komen, ook al komt het niet zo vaak voor. Op dezelfde manier is het belangrijk om op te merken dat de kenmerken ervan afhankelijk van de omkeerbaarheid variëren. Deskundigen classificeren het dus in twee grote groepen:

• Voorbijgaand botoedeemsyndroom (TBES): dit is een omkeerbaar ontstekingsproces dat met de behandeling en na verloop van tijd afneemt.
• Osteonecrose: dit veroorzaakt de dood van botvormende cellen (osteocyten). Om deze reden beschouwen experts het als een onomkeerbare aandoening.

Waarom komt beenmergoedeem voor?

Zoals je mag verwachten, is het meeste beenmergoedeem het gevolg van blessures, vallen, hoge fysieke belasting of overbelasting. Toch waarschuwt Reumatología del Hospital General de Elche (Spaanse link) ons dat de oorzaken in veel gevallen niet helemaal duidelijk zijn.

Hoewel de belangrijkste trigger meestal een ernstig letsel is, kunnen microblessures die in de loop van de tijd aanhouden ook beenmergoedeem veroorzaken. Tijdens een race van 10 kilometer, raakt iemand ongeveer 8.000 keer de grond. Dit eist dus zijn tol van zowel de interne botstructuur als de spieren en ligamenten.

Beweging is echter niet de enige trigger. Ziekten zoals artrose, avasculaire necrose (gebrek aan bloedtoevoer), osteoporose of complex regionaal pijnsyndroom bevorderen ook het verschijnen van deze ontsteking. Kortom, alles wat het bot verzwakt, maakt het vatbaarder voor een breuk.

De symptomen van beenmergoedeem

De klinische manifestaties van beenmergoedeem kunnen van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van de ernst waarmee het optreedt. Volgens informatie gepubliceerd in het tijdschrift Clinical Rheumatology (Spaanse link), zijn de belangrijkste symptomen de volgende:

• Een plaatselijke pijn in de aangetaste botstructuur.
• Ongemak bij het aan het werk zetten van het gewonde bot. De pijn neemt tijdens het sporten toe.
• Als de behandeling van de verwonding niet onmiddellijk plaatsvindt, dan wordt de pijn langer, zelfs als de patiënt rust.
• In de meest ernstige gevallen kunnen mensen bij dagelijkse activiteiten zoals wandelen ongemak ervaren.

Vanwege hun aard is het gemakkelijk te raden dat beenmergoedeem vaker in de knieën, de middenvoetsbeentjes van de voet of het hielbeen voorkomt. Toch variëren de symptomen afhankelijk van de botstructuur in kwestie.

Diagnose

Dit type laesie is bij traditionele radiografie niet zichtbaar, dus een MRI is noodzakelijk. Studies tonen ook aan (Spaanse link) dat nieuwe technieken zoals Dual-Energy Computed Tomography (DET), die beelden van de ontbinding van materialen reconstrueert, zeer nuttige hulpmiddelen kunnen zijn als het om het detecteren van botoedeem gaat.

Wat is de behandeling van beenmergoedeem?

Volgens traumatologieprofessionals omvat de behandeling van botoedeem verschillende fasen. De fasen bestaan uit de hieronder genoemde adviezen en behandelingen:

• Rust is een bepalende factor voor optimaal herstel. Om acute symptomen te verlichten, is het gebruik van krukken belangrijk. Het is ook belangrijk om stress en belasting van het bot gedurende minimaal vier weken te verminderen.
• Verschillende medicijnen kunnen ook nuttig zijn. Denk bijvoorbeeld aan pijnstillers om pijn te beheersen, bisfosfonaten, vitamines en andere verbindingen om de botdichtheid te verhogen of iloprost voor vasodilatatie.
• Na de eerste medische stadia is het verstandig om het herstel met fysiotherapie te ondersteunen. Dit kan magneettherapie, thermotherapie, spierontspanning, wateroefeningen en andere technieken zijn.

In de meest ernstige gevallen kan een bezoek aan de operatiekamer nodig zijn. Het is mogelijk om met behulp van meerdere perforaties een decompressie van het ruggenmerg te doen om de vloeistof uit het bot te verwijderen.

Preventieve maatregelen

Zoals het populaire gezegde luidt: ‘voorkomen is beter dan genezen’. We mogen ons lichaam niet meer belasten dan nodig is. Bij extreme fysieke activiteit is de aanwezigheid van een trainer die onze oefeningen controleert ook essentieel.

Tegelijkertijd, als je ongemak na het lopen, rennen of een andere activiteit ervaart, dan moet je naar de dokter gaan. Of het nu om beenmergoedeem, een breuk of een verstuiking gaat, je moet een vroege diagnose krijgen om op tijd in te grijpen en complicaties te voorkomen.