Alles over tussentijds vaginaal bloedverlies

Tussentijds vaginaal bloedverlies is de vaginale bloeding die tussen de menstruaties door optreedt. Als dit gebeurt, dan moet je je arts raadplegen om een tijdige en nauwkeurige diagnose te krijgen. Lees verder om erachter te komen waarom dat zo is.
Alles over tussentijds vaginaal bloedverlies
Isbelia Esther Farías López

Geschreven en geverifieerd door de filosoof Isbelia Esther Farías López.

Laatste update: 09 augustus, 2022

Heb je last van tussentijds vaginaal bloedverlies? Als dat zo is, dan moet je weten waarom de bloedingen verschijnen en wat de beschikbare behandelingen zijn.

Tussentijds vaginaal bloedverlies, is het soort vaginale bloeding dat tussen de menstruaties door plaatsvindt, het staat ook als metrorragie bekend. Een normale menstruatie duurt meestal ongeveer 3 tot 7 dagen.

Afhankelijk van de vrouw, zijn er 24 tot 35 dagen zonder bloeding. Metrorragie is dus elk verlies van vaginaal bloed tijdens de periode waarin er geen bloedverlies zou moeten zijn.

Wat is tussentijds vaginaal bloedverlies?

Studies tonen aan dat metrorragie (Spaanse link) een van de meestvoorkomende oorzaken is van een vaginale bloeding bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het is ook een van de meestvoorkomende oorzaken van bloedarmoede.

Het komt uit de baarmoeder als er geen biologische pathologieën of zwangerschap zijn. Het is daarom niet eenvoudig om de oorzaak te achterhalen. Het soort tussentijdse vaginale bloeding dat geen specifieke oorzaak lijkt te hebben, zoals zwangerschap, staat bekend als metrorragie.

Wat zijn de oorzaken?

Vrouw met een tussentijdse bloeding

Een tussentijdse vaginale bloeding kan van verschillende pathologieën en problemen het gevolg zijn. Het goede nieuws is dat er behandelingen voor zijn. De meestvoorkomende oorzaken zijn onder andere:

  • Endometriumhyperplasie. Dit is wanneer het baarmoederslijmvlies (het slijmvlies dat de baarmoeder bekleedt) groter wordt en bloedingen veroorzaakt. Het is meestal aan een hoog oestrogeengehalte en een laag progesterongehalte te wijten.
  • Cervicitis: een ontstoken baarmoederhals.
  • Vleesbomen en poliepen. Dit zijn tumoren die in de baarmoeder groeien. De meeste zijn echter goedaardig.
  • Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s), zoals chlamydia of gonorroe.
  • Vaginale opening beschadigingen die als gevolg van trauma, geslachtsgemeenschap, infectie, genitale wratten en poliepen kunnen ontstaan.
  • Hypothyreoïdie, hormonale veranderingen en andere aandoeningen die met de menstruatie verband houden.
  • Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (wanneer het embryo zich buiten de baarmoeder implanteert).
  • Een miskraam gaat meestal samen met weefsel en krampen.
  • Menopauze. Een bloeding kan het gevolg zijn van vaginale droogheid, veroorzaakt door een drastische afname van oestrogenen.
  • Hormonen bij oestrogeenbehandelingen en het gebruik van anticonceptiepillen of het spiraaltje.
  • Misbruik van antistollingsmiddelen.

Een arts moet bloed in de urine of het rectum uitsluiten om metrorragie te diagnosticeren. Dat wil dus zeggen, dat het bloedverlies vaginaal bloedverlies moet zijn.

Diagnose van tussentijds vaginaal bloedverlies

Vrouw voor controle bij de arts

In het geval van onregelmatige bloedingen, is het belangrijk om naar de gynaecoloog te gaan en de juiste onderzoeken te ondergaan. Een arts kan bloed en andere soortgelijke tests aanvragen om andere problemen geleidelijk uit te sluiten en een juiste diagnose te stellen.

Een bloedtest controleert bijvoorbeeld de hormoonspiegels van iemand, terwijl een echografie de baarmoeder onderzoekt. Daarnaast kunnen ze door middel van een uitstrijkje seksueel overdraagbare aandoeningen uitsluiten.

Onderzoek naar dit onderwerp (Spaanse link) heeft ook benadrukt dat metrorragie met obesitas verband houdt. Ze moeten organische pathologieën uitsluiten (onder meer vulvaire, vaginale, cervicale, vleesbomen, poliepen, bekken tumoren) om een succesvolle klinische diagnose te stellen.

Wat is de behandeling voor tussentijds vaginaal bloedverlies?

De behandeling van tussentijds vaginaal bloedverlies hangt af van de oorsprong. Dat wil zeggen, de arts zal het bepalen nadat hij de oorzaak heeft vastgesteld. Je arts kan bepaalde hormonen voorschrijven, zoals oestrogenen of progesteron, als de oorzaak met de menopauze te maken heeft.

Een arts kan bovendien de methode of het medicijn wijzigen als de bloeding het gevolg is van het gebruik van een spiraaltje of een andere anticonceptiemethode. Ze kunnen ook medicijnen voorschrijven voor de behandeling van seksueel overdraagbare aandoeningen, indien dat van toepassing is.

Ook kan er een operatie nodig zijn als poliepen, miskraam, tumoren of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap de oorzaak van het tussentijds vaginaal bloedverlies zijn. De medische literatuur vermeldt ook dat de behandeling ervoor op de volgende drie doelen gericht is:

Artsen raden vrouwen aan om hun menstruatiecyclus bij te houden en eventuele onregelmatigheden op te merken. Deze informatie maakt het voor een specialist gemakkelijker om problemen of ziekten op te sporen en ze vroegtijdig te behandelen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Barón González de Suso, L., Piris Borregas, S., & García Rebollar, C. (2013). Metrorragia persistente en los primeros ciclos menstruales. Pediatria de Atencion Primaria. https://doi.org/10.4321/s1139-76322013000100007
  • Carolina Schulin-zeuthen, D. P., & Carolina Conejero, D. R. (2011). Trastornos Menstruales Y Dismenorrea En La Adolescencia Menstrual Disorders and Dysmenorrhea in Adolescents. Revista Médica Clínica Las Condes. https://doi.org/10.1016/S0716-8640(11)70391-1
  • Fernandéz, M. (2017). El ciclo femenino.
  • Giordano, M. G. (1992). Ciclo menstrual. Femina.
  • Hemorragia uterina anormal: enfoque basado en evidencias. Revisión sistemática. (2007). Revista Med de La Facultad de Medicina.
  • Montejo Rodriguez, R., González Soroo, M. D., Muruzábal Torquemada, J. C., & Martínez Montero, J. (2002). Protocolo diagnóstico de la metrorragia. Medicine – Programa de Formación Médica Continuada Acreditado. https://doi.org/10.1016/s0304-5412(02)70815-9

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.