6 dingen die je moet weten over osteoporose

Een van de problemen met osteoporose is dat het geen duidelijke symptomen heeft totdat het een vergevorderd stadium bereikt, wanneer er breuken optreden die ons waarschuwen voor de aanwezigheid ervan.

Beoordeeld en goedgekeurd door de arts José Gerardo Rosciano Paganelli.

Geschreven door Carolina Betancourth

Laatste update: 24 augustus, 2022

Osteoporose is een botziekte die kan worden veroorzaakt door botontkalking, een vitamine D-tekort of genetische factoren. Het doet zich voor wanneer interne microstructuren van benige delen slijten. Dit zorgt er namelijk voor dat de dichtheid en ondersteuningscapaciteit ervan vermindert. Lees dit artikel voor meer informatie over osteoporose.

Wanneer osteoporose optreedt, neemt het risico op fracturen toe en doen er zich ​​ontstekingsreacties en ernstige pijnen voor.

Hoewel osteoporose een veelvoorkomende aandoening is bij ouderen, kunnen sommigen er ook vroegtijdig last van krijgen. In de meeste gevallen is dit het gevolg van letsels of gewoonten die de botten aantasten.

Het meest verontrustende feit is dat velen nog steeds niet weten hoe ernstig het kan zijn. Bovendien zijn sommigen zich vanwege de afwezigheid van symptomen, er niet eens van bewust dat ze er last van hebben.

Om deze reden is het essentieel om meer te weten over osteoporose en hoe het zich ontwikkelt. Als een van de risicofactoren op jou van toepassing is, raadpleeg dan je huisarts.

Dingen die je moet weten over osteoporose

1. Risicofactoren

Verzwakking van de botten treedt meestal op vanwege een lage calcium- en vitamine D-absorptie. Dit doet zich vooral voor naarmate we ouder worden.

• Een tekort aan deze voedingsstoffen vermindert de botdichtheid en kan breuken en onomkeerbare schade veroorzaken in het geval van verwondingen of ziektes.
• Deze situatie kan optreden vanwege genetische factoren, hoewel het ook geassocieerd is met de hormonale veranderingen die zich op volwassen leeftijd voordoen.
• Overmatige consumptie van tabak en alcohol beïnvloedt ook de ontwikkeling van osteoporose.
• De daling in de oestrogeenspiegel die zich tijdens en na de overgang voordoet, is een andere gerelateerde oorzaak.
• Ook wordt het risico op osteoporose groter als je lijdt aan anorexia of boulimia.

2. Symptomen

Helaas is deze ziekte een zogenaamde ‘stille vijand’. Dit houdt in dat deze ziekte geen duidelijke symptomen heeft totdat het een ernstiger probleem wordt. Daarom is het zo belangrijk om zoveel mogelijk over osteoporose te weten.

• Vaak vindt detectie pas plaats wanneer iemand een breuk oploopt, nog voordat hij weet dat hij aan de ziekte lijdt.
• Deze breuk kan worden opgelopen zonder dat er zich een significant trauma of letsel voordoet.
• Het is mogelijk om de aanwezigheid van osteoporose te vermoeden wanneer iemand tussen de vijf en acht centimeter korter is geworden.
• Sommige mensen ontwikkelen iets dat bekend staat als ‘kyfose‘. Een aandoening die wordt gekenmerkt door een verergering van de natuurlijke kromming van de wervelkolom.

3. Detectie

Om de ziekte te detecteren, moet een medisch onderzoek genaamd BMD worden uitgevoerd. Dit onderzoek bestaat uit het meten van de botmineraaldichtheid.

• Dit houdt in dat er een röntgenfoto met weinig straling wordt gemaakt. Het maken van de röntgenfoto kost helemaal niet veel tijd en veroorzaakt ook geen pijn.
• Het bestuderen van de ruggengraat en heup kan wijzen op een fractuur.
• Normale röntgenfoto’s van andere botten zijn meestal niet nauwkeurig genoeg om echt aan te kunnen tonen dat er sprake is van osteoporose.

4. Preventie

Hoewel er veel factoren zijn die tot de ontwikkeling van deze aandoening kunnen leiden, is het continu toepassen van gezonde gewoonten doorslaggevend om de risico’s te minimaliseren.

• Het is dus van essentieel belang om een ​​optimale opname van calcium en vitamine D te bevorderen door voedingsmiddelen die deze vitaminen bevatten in je dieet op te nemen.
• Het National Osteoporosis Foundation (NOF) adviseert de inname van 1000 mg calcium per dag voor volwassenen en 1200 mg per dag voor vrouwen ouder dan 50 jaar en mannen ouder dan 70 jaar.
• Daarnaast is het belangrijk om je consumptie van natrium en verzadigde vetten te beperken. Deze stoffen belemmeren namelijk de calciumabsorptie.
• Het is belangrijk om de opname van magnesium te verhogen, omdat ook magnesium helpt om de botdichtheid te behouden.
• Dagelijkse lichaamsbeweging is zeer verstandig, omdat het helpt om botten te versterken en je coördinatie en balans te verbeteren.

5. Medicatie om het probleem tegen te gaan

Momenteel bestaan er verschillende medicijnen om verlies van botdichtheid te bestrijden. Deze medicijnen kunnen daarom ook helpen om ernstige problemen, zoals breuken, te voorkomen.

• Zo bestaan er bisfosfonaten, die botverlies voorkomen door cellen te inactiveren die bekend staan ​​als osteoclasten. Dit zijn cellen die botweefsel absorberen.
• Calcium- en vitamine D-supplementen worden ook aanbevolen, vooral als de absorptie ervan via voedsel moeilijk is.
• Oestrogeenbehandelingen helpen vaak om de ziekte te voorkomen en te bestrijden bij menopauzale vrouwen.

6. Bijwerkingen van de behandelingen

Hoewel geneesmiddelen voor de behandeling van deze ziekte in veel gevallen effectief zijn, is het belangrijk om te weten dat langdurig gebruik ervan in de meeste gevallen bijwerkingen kan veroorzaken.

Tot de mogelijke bijwerkingen behoren:

• Gewrichts- en spierpijn
• Slokdarmschade
• Brandend maagzuur
• Hartritmestoornissen en hartkloppingen

Daarnaast moeten we ook vermelden dat, hoewel ze osteoporose effectief kunnen behandelen, de bovengenoemde geneesmiddelen ook een ‘deadline’ hebben om in werking te treden. Dit betekent dat het na ongeveer drie jaar noodzakelijk is om te analyseren hoeveel deze geneesmiddelen hebben geholpen en welke negatieve effecten ze hebben gehad.

In bepaalde gevallen is het nodig om de medicatie enige tijd te stoppen, omdat langdurig gebruik gevaarlijk is.

De beste manier om met osteoporose om te gaan, is om te doen wat je kunt om het te voorkomen en om zoveel mogelijk over osteoporose te weten te komen. Als je tot de risicogroep behoort, is het daarnaast ook belangrijk om regelmatig je botdichtheid te laten meten.