Wat zijn intracardiale injecties precies?

Intracardiale injecties zijn een medische techniek die aan noodsituaties is voorbehouden. Het brengt medicatie rechtstreeks in het hart.

Intracardiale injecties zijn een manier om in noodsituaties medicijnen toe te dienen. Een noodsituatie is elke situatie die een onmiddellijk of potentieel risico op overlijden voor iemand inhoudt. In deze gevallen kun je de medicatie rechtstreeks in het hart toedienen, het gaat rechtstreeks de bloedbaan in en werkt onmiddellijk.

De meestvoorkomende gevallen waarin artsen deze injecties gebruiken, zijn tijdens een hartstilstand. Ze zijn erg effectief, omdat ze niet hoeven te worden opgenomen. Op die manier kunnen ze meteen gaan werken. Er is geen wachttijd en 100% van de dosis is nuttig.

Door de wachttijd over te slaan, is er bovendien geen variatie tussen patiënten van dezelfde grootte en leeftijd. Hierdoor kunnen artsen de juiste hoeveelheid berekenen en deze snel en nauwkeurig toepassen. Dit is erg handig als een patiënt bewusteloos is en de doktoren geen belangrijke informatie over hen kunnen vinden.

Hoe voeren artsen intracardiale injecties uit?

De eerste stap bij het uitvoeren van deze techniek is om een steriele naald van minimaal 10 centimeter lang voor te bereiden. Het is belangrijk dat hij deze maat heeft en niet kleiner, omdat het rechtstreeks in het hart moet gaan.

Zodra je de naald hebt, vul je deze met de dosis die je wilt toedienen. Zoek vervolgens de intercostale ruimtes van de patiënt. De intercostale ruimte is het gebied tussen de ene rib en de andere. Ze zijn meestal gemakkelijk te vinden, maar als de patiënt zwaarlijvig is, dan is het moeilijker, omdat het moeilijk is ze duidelijk te onderscheiden.

Wanneer je de vierde linker intercostale ruimte vindt of de ruimte tussen de vierde en vijfde rib, dan moet je de denkbeeldige lijn volgen die deze met het borstbeen aan de linkerkant verbindt. Dat is ongeveer waar het hart zit.

Steek ten slotte de spuit in die ruimte en laat de bolus met de medicatie los. Ondanks de technische problemen bereikt het medicijn de hartspier en helpt het het hart te kloppen als het stopt. Dit is overigens een aan specialisten voorbehouden handeling.

Welke medicatie gebruiken artsen voor intracardiale injecties?

De meestvoorkomende medicatie is zonder twijfel adrenaline. Artsen gebruiken meestal 0,1% adrenaline, omdat het de concentratie is waarmee je hartactiviteit kunt starten zonder ernstige bijwerkingen te hebben.

Bovendien is het belangrijk om te onthouden dat alles wat artsen aan het hart toedienen, onmiddellijk werkt. Een hogere dosis zou daarom dodelijk zijn. Adrenaline staat ook als epinefrine bekend.

Het is een van de krachtigste activatoren van het sympathische zenuwstelsel (Engelse link). Het hart begint volgens de signalen die het systeem verzendt te kloppen. Je kunt daarom, door het sympathische zenuwstelsel te veranderen, ook de elektrische activiteit van het hart veranderen.

Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat intracardiale injecties van adrenaline tot vijf minuten na een hartstilstand de kans op overleving verhogen. Het is echter niet altijd effectief. Dit komt omdat timing in dit soort noodsituatie belangrijk is. Het overlevingspercentage is daarom direct gerelateerd aan hoe snel je de injectie toedient.

Wanneer kan deze techniek het beste worden gebruikt?

Tijdens een hartmassage mag je geen intracardiale injecties gebruiken. Het is het beste om hartmassages apart van injecties te doen. Op die manier bereikt het medicijn de hartspier volledig. Op deze manier kun je de kans op een hartinfarct verkleinen.

Ischemie is het proces dat cellen doorlopen wanneer ze sterven, omdat het bloed ze niet bereikt en ze niet kan voeden. Dit proces vindt bij veel hartproblemen plaats. De meestvoorkomende vorm is een hartinfarct, ook wel bekend als een hartaanval.

Wanneer iemand een hartstilstand krijgt, stopt het hart met het pompen van bloed naar de rest van het lichaam en beginnen cellen te sterven. Vervolgens moet je medicijnen in het hart injecteren om dit proces te stoppen.

Vervolgens kan de bloedtoevoer weer op gang komen. Ten slotte moeten nogmaals we duidelijk maken dat alleen gecertificeerde medische professionals deze techniek mogen gebruiken.