Wat is transhumanisme en hoe kan het de toekomst beïnvloeden?

Heb je er ooit over nagedacht wat de volgende evolutiefase van de menselijke soort zou zijn? Het transhumanisme biedt daar een antwoord op.

Transhumanisme is een intellectuele beweging die de natuurlijke grenzen van de mensheid (zoals veroudering, dood en ziekte) in twijfel trekt. Zij pleit ervoor deze te overwinnen door middel van technologie.

Volgens deze beweging staat de mens niet aan het eind van zijn evolutie, maar aan het begin van een andere fase. Maar hoe zal dit mogelijk zijn? Dat leggen we hieronder gedetailleerd uit.

Wat is transhumanisme?

Transhumanisme, of kortweg h+, is een relatief recente denkschool. Het probeert de biologische beperkingen van de mensheid te overwinnen door technologische verbetering van het organisme. In de toekomst stelt het de scheiding van de geest en het menselijk lichaam voor.

Het doel van deze beweging is om alle menselijke vermogens (zowel fysiek als mentaal) te vergroten en te verbeteren, tot het punt dat we intelligenter zullen zijn dan welk genie dan ook. We zullen het vermogen hebben om aangename emoties te voelen en uit te breiden, onaangename te vermijden; en ook veroudering en ziekten te voorkomen.

In die zin zeggen transhumanisten dat de natuur getransformeerd moet worden, te beginnen met het menselijk genoom. Op die manier zouden we een beter leven en maximale ontwikkeling garanderen.

Origine

De vader van het concept zou filosoof en futurist Fereidoun M. Esfandiary zijn, die naar verluidt de term transhuman in 1966 gebruikte tijdens zijn lezingen aan de New School for Social Research in New York. Het woord dook echter al op in een artikel dat de paleontoloog Pierre Teilhard de Chardin in 1951 publiceerde, getiteld Van Prehuman tot Ultrahuman.

Daar schetst Teilhard de evolutie van de mensheid naar een transhumanistische staat, die technologische variabelen omvat zoals een telefoon- en televisienetwerk dat directe afstemming tussen menselijke geesten mogelijk maakt.

Kort daarna, in 1957, publiceerde de Engelse bioloog Julian Huxley een artikel (Spaanse link) waarin hij de term transhumanisme bedacht. De auteur stelt zich daar de overgang voor van een ellendig, pijnlijk en kort leven naar een nieuwe evolutionaire fase van de mens, waarin deze zichzelf als soort overstijgt.

Vervolgens kreeg dit standpunt vanaf de jaren 80 van de vorige eeuw aanhangers. Zo ontstonden de eerste bijeenkomsten onder transhumanistische intellectuelen.

Vervolgens richtten de Europese filosofen David Pearce en Nick Bostrom in 1998 de World Transhumanist Association oftewel Mensheid Plus (H+). Dit is een non-profit organisatie die de discussie bevordert over mogelijke verbeteringen van menselijke vermogens door nieuwe technologieën. Laten we er een paar bekijken.

Transhumanistische technologieën

Transhumanisme tracht zijn doelen te bereiken door technologische vooruitgang op verschillende gebieden. Laten we enkele van de bijdragen ervan leren kennen.

1. Nanotechnologie

Dit is de technologie die probeert materie te manipuleren op nanometerschaal, waarbij de nanometer de meeteenheid is die overeenkomt met een miljardste van een meter.

Binnen het transhumanisme zou dit hulpmiddel een uitstekend middel zijn om medische verbeteringen te bereiken, door middel van moleculaire machines die zich door het organisme zouden bewegen om weefsels te repareren, ziekteverwekkers aan te vallen, kankercellen te vernietigen, enz.

Hoewel deze technologie zich in het vroegste stadium bevindt, hebben deskundigen er hoge verwachtingen van. Daarom is het waarschijnlijk dat het vroeg of laat een keerpunt zal betekenen in de geschiedenis van de geneeskunde.

2. Genetische manipulatie

Dit bestaat uit de genetische manipulatie van de zygote om genen te wijzigen die kwaliteiten of eigenschappen impliceren. Bijvoorbeeld het wijzigen van het DNA van een organisme om het risico op het lijden aan een aangeboren ziekte te voorkomen.

Deze technologie is een van de meest controversiële, omdat ze grote ethische implicaties heeft. Waar ligt bijvoorbeeld de grens van wat modificeerbaar is? Wie krijgt toegang tot dit soort verbetering?

3. Cybernetica

Deze interdisciplinaire benadering houdt zich bezig met op feedback gebaseerde regelsystemen. Het concept is echter populair geworden rond de notie van een cyborg, een entiteit samengesteld uit organische elementen en cybernetische apparaten.

Een van de bekendste voorbeelden in sciencefiction en film is RoboCop, die het organische en het synthetische, het menselijke en het machinale, samenvoegt door middel van prothesen, hersenchips en andere soorten apparaten.

Het lijkt misschien een zeer futuristisch concept, maar in werkelijkheid is de integratie van het lichaam met technologie al geruime tijd geleden begonnen. Bijvoorbeeld met het gebruik van pacemakers om de hartstimulatie te regelen en de juiste hartslag te handhaven.

4. Kunstmatige intelligentie

Dit is een interdiscipline die tot doel heeft intelligente systemen te creëren, waarbij intelligentie wordt opgevat als het vermogen om informatie te manipuleren en om te zetten in iets nieuws. In die zin zijn de vorderingen op dit gebied steeds verrassender. Zodanig, dat we tegenwoordig machines hebben die bepaalde menselijke vermogens weten te overtreffen.

Daarom zijn creaties in kunstmatige intelligentie essentieel om de systemen en machines te bouwen die nodig zijn voor het transhumanisme.

5. Geest-machine fusie

De meest extreme claim van het transhumanisme is het opgeven van ons organische lichaam, waarbij de geest wordt overgedragen aan een machine. Op die manier zouden we voor altijd kunnen leven in een mechanische en digitale eenheid, zoals een computer of een robot.

Dit roept echter een reeks filosofische vragen op die het bespreken waard zijn. Als dit mogelijk zou worden, zou de naar de machine gekopieerde geest dan nog steeds die persoon zijn? Zouden beide versies van de geest die persoon zijn? Als er twee kopieën zouden worden gemaakt, zouden dat dan twee onafhankelijke personen zijn?

Dit is een van de meest vergezochte voorstellen , en tot nu toe is er niets dat ons doet geloven dat het in de toekomst mogelijk zou zijn. De raadsels van het menselijk bewustzijn moeten eerst worden ontrafeld.

Toekomstige implicaties van het transhumanisme

Vandaag de dag is het een realiteit dat de wetenschappelijke en technologische vooruitgang ons als soort vooruit heeft geholpen. Maar op dit punt is het verstandig om stil te staan bij de gevolgen van deze progressieve ontwikkeling voor de samenleving.

Hoewel de aantrekkingskracht van het transhumanisme niet kan worden ontkend, neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg om het grote geheel te evalueren.

We zouden bijvoorbeeld moeten nadenken over en discussiëren over belangrijke vragen als de volgende:

• Wat zouden de gevolgen zijn van nanotechnologische implantaten in de hersenen? Zouden ze onze vrijheid van denken aantasten?
• Hoe zal genetische verandering de volgende generaties beïnvloeden? Zullen degenen die genetisch gemodificeerd zijn in dit overgangsproces een merkbaar voordeel hebben ten opzichte van degenen die dat niet waren?
• Het transhumanisme bepleit de toepassing van technologische verbeteringen voor de hele bevolking, niet alleen voor degenen die het zich kunnen veroorloven. Maar hoe zou gelijkheid bereikt worden?

Transhumanisme is een aantrekkelijk concept voor de menselijke soort, omdat het veel verwachtingen wekt over de voorkombaarheid van ziekte en de dood zelf. In het licht van deze beweringen is het echter relevant om na te denken over de ethiek erachter.