Wat is een bronchoscopie en wat is het doel?

Een bronchoscopie duurt meestal tussen de 30 en 60 minuten, maar het is een proces dat enige voorbereiding en vervolgens herstel vereist, in ieder geval een paar uur. In dit artikel gaan we dieper in op de indicaties en bijbehorende risico's.

Een bronchoscopie is een diagnostische test die artsen sinds het einde van de 19e eeuw gebruiken. Het laat de luchtwegen zien tot aan de grootste bronchiën. Bovendien kan het ook worden gebruikt om bepaalde pathologieën te behandelen.

Deze techniek is in de loop van de tijd aanzienlijk verbeterd. Artsen voerden het onderzoek in het begin uit met een stijve stalen buis. Tegenwoordig gebruiken ze echter een soepele en flexibel buis die veel gemakkelijker te hanteren is.

Bronchoscopieën zijn een van de fundamentele pijlers in de pulmonologie en worden zeer vaak gebruikt om bepaalde informatie te achterhalen. Daarom leggen we in dit artikel alles uit wat je moet weten over de techniek en hoe deze wordt uitgevoerd.

Wat is een bronchoscopie?

Een bronchoscopie, zoals we in de inleiding hebben aangegeven, is een procedure die de visualisatie van de luchtwegen mogelijk maakt. Artsen voeren dit onderzoek uit om bepaalde aandoeningen van de luchtwegen te diagnosticeren of te behandelen.

Hiervoor gebruiken ze een bronchoscoop. Dit is een buis van ongeveer 60 centimeter lang en wordt via de mond ingebracht. Deze buis heeft een camera aan het uiteinde waarmee je de binnenkant van de luchtwegen kunt kijken door op een scherm te laten zien wat de camera opneemt.

Naast een camera stelt de bronchoscoop artsen in staat om andere hulpmiddelen in het gebied te brengen. Bijvoorbeeld om weefselmonsters te nemen of om een lichaamsvreemd voorwerp uit de luchtwegen te halen.

Momenteel wordt meestal de flexibele bronchoscoop met camera gebruikt. Het de kan minder toegankelijke delen van de bronchiën bereiken en maakt meer beweging mogelijk.

Artsen maken in bepaalde situaties echter nog steeds gebruik van de starre bronchoscoop. Vooral in gevallen van bloeding of wanneer er een groot vreemd lichaam in de luchtwegen zit. Voordat de starre bronchoscoop wordt ingebracht wordt de patiënt eerst onder algehele narcose gebracht.

Wat zijn de indicaties voor een bronchoscopie?

Bronchoscopieën zijn onderzoeken die artsen vaak gebruiken om een mogelijke longziektes te diagnosticeren. Dit is de reden waarom ze het meestal uitvoeren bij mensen met luchtwegsymptomen zoals:

• hoesten
• moeite met ademhalen
• tekenen van infectie

Het wordt over het algemeen gebruikt wanneer andere diagnostische tests de oorzaak van de onderliggende pathologie niet hebben gevonden. Daarnaast is het belangrijk om te benadrukken dat het ook een therapeutisch hulpmiddel is. De belangrijkste indicaties hiervoor zijn onder andere:

• Obstructieve lichaamsvreemde voorwerpen uit de luchtwegen verwijderen.
• Afnemen van long- of bronchiaal weefsel: dit is nuttig bij het opsporen van de oorzaak van een infectie of het stellen van een histologische diagnose.
• Diagnose van kanker: volgens een studie gepubliceerd in de Cuban Journal of Military Medicine (Spaanse link) is het beste moment om een bronchoscopie uit te voeren wanneer artsen kanker vermoeden.
• Stoppen van bloedingen: door middel van laser- of elektrocauterisatietechnieken.
• Om luchtwegen te vergroten die vernauwd kunnen zijn.

Hoe verloopt de procedure?

Een bronchoscopie is geen hele aangename techniek voor de patiënt. De procedure zelf duurt meestal tussen een half uur en een uur. Het vereist daarnaast ook tijd voor de voorbereiding en daaropvolgende hersteltijd. De totale tijd is dus flink wat langer.

Om complicaties en ongemak voor de patiënt te voorkomen, voeren artsen starre bronchoscopieën uit onder algemene anesthesie. In andere gevallen dienen artsen alleen kalmeringsmiddelen toe voor mentale kalmte en spierontspanning.

Meestal ligt de patiënt op een brancard of operatietafel. Tijdens het uitvoeren van dit onderzoek moeten de hartslag en het zuurstofniveau te allen tijde worden gecontroleerd. De arts of de endoscopie-deskundige kan de bronchoscoop door mond inbrengen. Dit word langzaam en voorzichtig gedaan waarbij plotselinge bewegingen vermijden worden.

In sommige gevallen wordt ook een ander buisje ingebracht waardoor een zoutoplossing wordt toegediend. Hiermee wordt het slijm in de luchtwegen verwijderd en kunnen artsen betere weefselmonsters verkrijgen. Soms, zoals we eerder vermeldden, introduceren de artsen stents in om de luchtweg open te houden.

Zodra ze het doel van de procedure hebben bereikt, moeten de artsen de bronchoscoop verwijderen. Om dit te doen, trekken ze voorzichtig aan de buis en verwijderen deze stukje voor beetje.

Aanbevelingen voordat je een bronchoscopie ondergaat

In de meeste gevallen is dit een geplande procedure die vaak poliklinisch wordt gedaan. Daarom is het voor de voorbereiding belangrijk om rekening te houden met alle aanbevelingen van de arts.

• Over het algemeen moeten patiënten die bloedverdunners gebruiken een paar dagen voor de ingreep anticoagulantia vermijden omdat het een ingreep is met een klein risico op bloedingen.
• Patiënten moeten zich met een vertrouwd persoon aan hun zijde in gemakkelijke kleding in het ziekenhuis melden.
• Hoewel niet alle gevallen een algemene narcose vereisen, kan de medicatie om de patiënt te kalmeren hen sloom en duizelig maken. Daarom raden we aan dat iemand de patiënt na de operatie begeleidt.

Tijdens de procedure

In de meeste gevallen is geen algehele narcose nodig, dus de patiënt die dit onderzoek ondergaat is meestal wakker en kan de artsen helpen hun werk te doen. Daardoor kan de arts vragen stellen.

Na de procedure

Na de bronchoscopie is het belangrijk om gedurende enige tijd te rusten en onder controle van een verpleegkundige te blijven. In de uren na het onderzoek kunnen in bepaalde gevallen complicaties zoals bloedingen optreden. Daarom is het essentieel dat de patiënt enige tijd onder observatie blijft.

Bovendien neemt in deze periode het effect van de verdovingsmiddelen af. Gewoonlijk zal de patiënt rond deze tijd ongemak en gevoelloosheid in de keel beginnen te voelen. Artsen raden ook aan om in de uren na de bronchoscopie niets te eten of te drinken. Dit advies is bedoeld om verslikking te voorkomen.

De meeste mensen ervaren na afloop wat keelpijn of hoesten. Als de patiënt echter moeite heeft met ademhalen, bloed ophoest of koorts heeft, is het absoluut noodzakelijk om een arts te raadplegen.

Risico’s van het ondergaan van een bronchoscopie

Net als elke andere medische ingreep brengt ook dit onderzoek bepaalde risico’s met zich mee. Echter, complicaties zijn zeldzaam (Spaanse link). In feite komen deze meestal voort uit de narcose in plaats van uit de techniek zelf.

Kinderen ondergaan vaak bronchoscopieën. Dit komt omdat het gebruikelijk is dat ze kleine voorwerpen inslikken die vast komen te zitten in de luchtwegen. Daarnaast is het belangrijk om te benadrukken dat, volgens een studie gepubliceerd in Pediatric Surgery, experts deze techniek als veilig en met grote diagnostische kosteneffectiviteit in die levensfase beschouwen (Spaanse link).

Volgens de Mayo Clinic zijn de mogelijke risico’s van deze ingreep bloedingen, een klaplong en koorts. Bloedingen zijn meestal zelfbeperkend: ze hebben de neiging om vanzelf op te lossen. Een klaplong kan optreden wanneer de bronchoscoop een stukje van de long doorboort en lucht zich om de long heen verzamelt.

Bronchoscopieën zijn een essentiële techniek in de pulmonologie

Bronchoscopieën zijn relatief eenvoudige onderzoeken die grote diagnostische en therapeutische voordelen bieden. Deze procedure veroorzaakt zelden complicaties en in de meeste gevallen voeren artsen het uit zonder algehele narcose.

Het is een van de belangrijkste technieken als het gaat om de diagnose van kanker. Het is ook erg handig in de kindergeneeskunde, omdat kinderen vaak kleine voorwerpen binnenkrijgen die vast komen te zitten in hun luchtwegen. Bovendien stellen bronchoscopieën artsen in staat steeds meer behandelingen uit te voeren.