Non-Hodgkinlymfoom: alles wat je moet weten

Non-Hodgkinlymfoom kan zeer algemene symptomen veroorzaken, zoals koorts en gewichtsverlies. Lees er meer over in dit artikel.

Non-Hodgkinlymfoom is een vorm van kanker die ontstaat in de cellen van het lymfestelsel, met name de lymfocyten. Dit type kanker wordt zo genoemd om het te onderscheiden van de andere groep lymfomen, de Hodgkinlymfomen.

Het belangrijkste verschil tussen Hodgkinlymfoom en non-Hodgkinlymfoom is de vorm en kenmerken van de cellen die zich vormen. Wanneer we echter spreken van non-Hodgkinlymfoom, verwijzen we ook naar een groep die verschillende subtypes tumoren kent.

Volgens de laatste statistieken zijn deze tumoren verantwoordelijk voor 4% van alle kankersoorten bij mensen. Volgens schattingen hebben het afgelopen jaar ongeveer 77.000 mensen de diagnose non-Hodgkinlymfoom gekregen, zowel volwassenen als kinderen.

Hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen, neemt de incidentie toe na de leeftijd van 65 jaar. In dit artikel leggen we alles uit wat je moet weten over non-Hodgkinlymfoom.

Wat is een non-Hodgkinlymfoom?

Een non-Hodgkinlymfoom is zoals we al zeiden een vorm van kanker die ontstaat vanuit de lymfocyten. Lymfocyten zijn cellen van het immuunsysteem die infecties en andere vormen van aanvallen op ons lichaam helpen bestrijden.

Alle lymfomen kunnen overal in het lichaam ontstaan waar er lymfoïde weefsel is. Dit weefsel is voornamelijk aanwezig in de lymfeklieren en het beenmerg, maar we kunnen het ook vinden in:

• het spijsverteringskanaal.
• de thymus.
• enzovoort.

De term non-Hodgkinlymfoom omvat veel verschillende soorten subtypes van tumoren. De meest gebruikte classificatie is goedgekeurd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Ze worden geclassificeerd (Engelse link) op basis van het type cel waaruit ze afkomstig zijn, maar ook op basis van hun uiterlijk of celmarkeringen.

Zoals we al hebben aangegeven, heeft deze vorm van kanker een hogere incidentie met het stijgen van de leeftijd. Er zijn echter ook veel gevallen in de kindertijd en adolescentie. Bovendien treft het beide geslachten bijna in gelijke mate, hoewel er iets meer gevallen zijn bij mannen.

Wat zijn de symptomen?

Het non-Hodgkinsyndroom kan moeilijk te diagnosticeren zijn omdat, wanneer het symptomen veroorzaakt, deze zeer algemeen zijn. Er zijn niet veel specifieke tekenen van dit type kanker. Bepaalde waarschuwingssignalen kunnen echter wel argwaan wekken.

Het is normaal dat het gebied waar de tumor zich bevindt groter wordt, dus het is belangrijk om het lymfestelsel te kennen. Er kunnen vergrote lymfeklieren in de lies of hals zijn, of de lever of milt kan voelbaar zijn.

Daarnaast is er meestal sprake van koorts, gewichtsverlies en vermoeidheid. Wanneer de tumor zich op een bepaalde locatie bevindt, kunnen symptomen worden veroorzaakt door de compressie van een ander orgaan of andere structuur. Wanneer de milt bijvoorbeeld groeit, veroorzaakt dit soms rugpijn.

Als het lymfoom zich in de borstholte bevindt, kan het hoesten of ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Om deze reden is het altijd belangrijk om volledige lichamelijke onderzoek en de noodzakelijke tests uit te voeren.

Hoe wordt non-Hodgkinlymfoom behandeld?

Men moet rekening houden met veel factoren bij de behandeling van een non-Hodgkinlymfoom. Het hangt er vooral vanaf of de tumor langzaam of snel groeit. Langzaam groeiende lymfomen hebben meestal een betere prognose.

Als de tumor vroeg wordt gediagnosticeerd terwijl deze nog laaggradig en niet erg agressief is, is de behandeling meestal gebaseerd op bestraling. Wanneer het echter snel groeit, wordt meestal voor een combinatiebehandeling met chemotherapie gekozen.

Dit type kanker heeft een overlevingspercentage van meer dan 60% na 5 jaar (Engelse link), inclusief de verschillende subtypen. Een vroege diagnose is echter erg belangrijk. Raadpleeg daarom altijd een arts als je een verandering opmerkt.