Medicatie tegen pijn aan de heupzenuw

Bij ischias heb je meestal acute pijn, die je kan treffen bij zitten, staan of lopen. Lees verder en ontdek welke medicijnen worden aanbevolen om deze kwaal te behandelen.

Er zijn veel soorten medicijnen tegen pijn aan de ischias- of heupzenuw. Deze variëren van veelgebruikte pijnstillers en ontstekingsremmers tot opioïden en corticosteroïden injecties. Natuurlijk moeten deze altijd door een arts voorgeschreven worden.

Daarnaast zijn er andere maatregelen en benaderingen die de medicijnen aanvullen, zoals fysiotherapie, plaatselijke kompressen en oefeningen. Allemaal kunnen ze ook toegepast worden om de bekende en ongewenste ischias te helpen verlichten.

Oorzaken en symptomen van pijn aan de heupzenuw

“Ischias” is de pijn die ontstaat als de gelijknamige zenuw ontstoken raakt, wat op zijn beurt meestal het gevolg is van afknelling of beknelling van de lumbosacrale zenuwwortels.

Mogelijke oorzaken zijn onder andere de volgende:

• Hernia
• Botspoor
• Zenuw- of schede tumoren
• Langdurig een verkeerde houding aanhouden bij het zitten, bijvoorbeeld

Sommige risicofactoren kunnen predisponeren voor of aanleiding geven tot pijn in de heupzenuw. Bijvoorbeeld beroepen die veel druk op de rug uitoefenen (zware lasten dragen) of die ons dwingen langdurig te blijven zitten (chauffeurs, naaisters, kleermakers, kantoorpersoneel).

Anderzijds veroorzaken een zittende levensstijl, zwaarlijvigheid en leeftijd veranderingen in de wervelkolom. Vooral overgewicht kan de belasting van de rug verhogen. Daarnaast behoort diabetes tot de risicofactoren, want deze ziekte vergroot de mogelijkheden van zenuwbeschadiging zoals pijnlijke diabetische neuropathie (Spaanse link).

Wat de symptomen van ischias betreft, straalt de pijn langs de zenuw, die gevoeld wordt aan het uiteinde van de wervelkolom (lendenstreek), in de billen en soms ook achter in de dij. Meestal treft het slechts één kant van het lichaam.

Het kan ervaren worden als een voortdurend stekend of prikkelend gevoel. Bovendien gaat het gepaard met een gevoel van warmte, branderigheid of tinteling, en ook met moeilijkheden om het been te bewegen, te lopen of de rug recht te houden.

De meest gebruikte medicijnen tegen pijn aan de heupzenuw

Pijnstillers en ontstekingsremmers zijn de eerste medicijnen tegen pijn aan de heupzenuw. Als het dan nog niet minder wordt, kunnen krachtigere middelen worden aangeraden.

1. Pijnstillers

Pijnstillers, zoals paracetamol, behoren tot de meest gebruikte pijnstillers voor dit soort kwalen. Volgens studies (Engelse link) vertoont een derde van de patiënten verbetering van de symptomen na 2 weken. En 75% van de gevallen na 3 maanden.

Opgemerkt moet worden dat overmatig gebruik van dit middel bijwerkingen kan veroorzaken. De meest gevreesde is door het geneesmiddel veroorzaakte hepatitis.

2. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s)

Sommige van de medicijnen tegen pijn aan de heupzenuw, zoals ibuprofen en naproxen, hebben een ontstekingsremmende werking. Daarnaast is diclofenac het vermelden waard.

Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s) zijn dus stoffen met antipyretische, ontstekingsremmende en pijnstillende werking. Dit komt door hun vermogen om enzymen te remmen die betrokken zijn bij de synthese van prostaglandinen.

Volgens onderzoek zijn de effecten van het gebruik van NSAID’s onder meer mogelijke gastro-intestinale complicaties, waaronder dyspepsie en gastritis.

3. Spierverslappers

Er zijn verschillende soorten spierverslappers; sommige zijn spasmolytica en andere zijn neuromusculaire blokkers. Tot de meestgebruikte voor de behandeling van ischias behoren onder andere de volgende medicijnen:

• Carisoprodol
• Methocarbamol
• Tizanidine
• Cyclobenzaprine
• Orfenadrine

Hun werkingsmechanisme is nuttig als er spiercontracturen zijn die met ischias gepaard gaan. Ze zijn niet bij alle patiënten werkzaam en worden nooit alleen voorgeschreven, maar worden gecombineerd met pijnstillers.

4. Corticosteroïden

Als de pijn in de heupzenuw erg intens en invaliderend is, zo erg dat de persoon niet meer kan lopen of staan, kunnen corticosteroïden-injecties overwogen worden.

Dit zijn echter gevoelige medicijnen. Ze mogen alleen door een gezondheidswerker worden toegediend.

Wanneer de doses hoog zijn, of de behandeling wordt verlengd, geven ze bijwerkingen (Spaanse link) zoals:

• Ongemak van de maag.
• Vasthouden van vocht.
• Verhoging van de bloeddruk.
• Stemmingswisselingen.
• Geheugenverlies.
• Verandering van gedrag.

5. Opioïden

Opioïden vormen een brede groep van pijnstillende middelen. Wanneer ze in het bloed zijn opgenomen en een wisselwerking aangaan met receptoren, komen er signalen vrij die de waarneming van pijn verminderen.

Er zijn er die van papaver afkomstig zijn en andere zijn synthetisch. Ze kunnen worden ingespoten of oraal toegediend; er zijn zelfs ook pleisters. Onder de medicijnen tegen pijn aan de heupzenuw zijn ook opioïden, zoals de volgende:

• Codeïne
• Tramadol
• Fentanyl

Wat de risico’s van hun gebruik betreft, kunnen we slaperigheid, desoriëntatie, verminderde hart- en ademhalingsfrequentie noemen. Ze kunnen ook verslaving veroorzaken.

6. Anticonvulsiva

Anticolvusiva (zoals gabapentin en pregabalin) worden ook gebruikt om pijn te bestrijden. Men denkt namelijk dat ze de transmissie verstoren van signalen die de beschadigde zenuwen uitzenden.

Ze kunnen echter bijwerkingen geven, zoals misselijkheid, braken, slaperigheid, hoofdpijn, duizeligheid, wazig zien, gebrek aan coördinatie en zelfs leverbeschadiging.

7. Antidepressiva en andere psychotrope middelen

Hoewel hun gebruik op andere doeleinden gericht is, werken antidepressiva (zoals nortriptyline) en verschillende psychotrope middelen (benzodiazepinen) op het zenuwstelsel in, waardoor ze kalmerende effecten hebben en spierkrampen verlichten.

Andere behandelingen en maatregelen tegen pijn aan de heupzenuw

Behalve medicijnen tegen pijn aan de heupzenuw zijn er ook andere maatregelen die we toe kunnen passen. Dit moet je echter altijd met toestemming van de behandelend arts doen. De prognose is meestal positief; de meeste mensen herstellen volledig.

Fysiotherapie wordt aanbevolen om zowel de pijn te verminderen als de mobiliteit te helpen herstellen, en om herhaling te voorkomen. Sessies kunnen bijvoorbeeld worden uitgevoerd in combinatie met de volgende technieken voor thuis:

• Warme kompressen op de plek leggen.
• De pijnlijke plek masseren.
• Rek- en strekoefeningen doen.
• Natuurlijke remedies nemen, zoals ontspannende kruidenthee.

We moeten onmiddellijk medische hulp inroepen als we verschillende van de volgende symptomen ervaren:

• Verminderde gevoeligheid.
• Zwakte of verlies van kracht.
• Urine-incontinentie.
• Koorts zonder duidelijke oorzaak.