Leer alles over myasthenia gravis

Myasthenia gravis zorgt er meestal dat patiënten onder andere hun gezichtsuitdrukkingen verliezen. Lees in dit artikel alles over deze ziekte.

Myasthenia gravis, ook wel afgekort tot MG, is een auto-immuunziekte gekenmerkt door de zwakte van vrijwillige spieren. Deze ziekte veroorzaakt een reactie waarbij het immuunsysteem de spierreceptoren waardoor ze kunnen bewegen aanvalt.

Dit betekent dat deze aanvallen de verbinding tussen de zenuwen en de spieren onderbreekt, waardoor ze niet goed kunnen werken.

De term myasthenia gravis komt uit het Latijn en betekent ‘ernstige spierzwakte’. Het treft ongeveer 1 op de 5.000 mensen. Hoewel het zich op elke leeftijd kan manifesteren, komt het vaker voor rond de leeftijd van 40 jaar bij vrouwen en na de leeftijd van 50 jaar bij mannen.

Het is een zeer invaliderende en complexe ziekte die nog steeds niet kan worden genezen. Bepaalde behandelingen kunnen echter helpen de symptomen te verlichten. In dit artikel leggen we alles uit wat je moet weten over deze ziekte.

Alles over myasthenia gravis

Om deze ziekte te begrijpen, moeten we eerst begrijpen hoe spieren werken. Spieren ontvangen chemische signalen van de zenuwen. Normaal gesproken, wanneer we een vrijwillige beweging maken, komen deze stoffen vrij in de zenuwuiteinden. Deze stoffen werken in op de spierreceptoren en de beweging vindt plaats met de gewenste kracht en precisie.

Myasthenia gravis beschadigt echter het immuunsysteem en dat valt op zijn beurt deze spierreceptoren aan. Hierdoor kunnen de chemische stoffen de spieren niet activeren, wat zwakte en vermoeidheid veroorzaakt.

Deze spierzwakte verergert na een periode van activiteit. Myasthenia gravis beïnvloedt meestal spieren die zich in het hoofd bevinden en bewegingen regelen zoals:

• de gezichtsuitdrukking
• kauwen
• slikken

Daarnaast kan deze aandoening ook de spieren van de ademhaling beïnvloeden, want vervolgens diverse problemen op kan leveren. Dit kan uiteindelijk levensbedreigend zijn.

Symptomen

Zoals we hierboven al vermeld hebben, is spierzwakte het belangrijkste symptoom van deze ziekte net als bij het syndroom van Guillain-Barré. Deze zwakte verergert als een spier herhaaldelijk wordt gebruikt en verbetert na het nemen van rust.

Helaas worden de symptomen meestal na verloop van tijd erger en kunnen ze binnen een paar jaar na het verschijnen van de eerste ziekteverschijnselen behoorlijk ernstig worden.

Hoewel het verschillende spiergroepen kan beïnvloeden, zijn de spieren en functies die het vaakst worden getroffen onder andere:

• De oogspieren. De meeste mensen die aan myasthenia gravis lijden hebben zichtproblemen zoals dubbelzien. Ze hebben vaak ook problemen met hangende oogleden.
• Spieren die spraak aansturen. Veel patiënten hebben moeite met praten. Ze hebben ook een nasaal klinkende, zachte stem.
• Het slikproces. Deze ziekte beïnvloedt eenvoudige bewegingen zoals kauwen of slikken. Dit betekent dat er een risico bestaat op verslikking en verstikking bij het drinken en bij het eten van voedsel.
• Gezichtsuitdrukkingen. Patiënten met myasthenia gravis kunnen vaak niet meer glimlachen zoals ze vroeger konden.

Bovendien kan zwakte zich manifesteren in de ledematen of in de spieren van de nek. Wanneer dit gebeurt, verandert dit het vermogen van de patiënt om te lopen. Het kan ook moeilijk zijn om het hoofd in een natuurlijke positie te houden. Dat is de reden waarom het hoofd van deze patiënten de neiging heeft om opzij te vallen.

De diagnose van myasthenia gravis

Om myasthenia gravis te diagnosticeren, moet de arts eerst alle symptomen en de medische geschiedenis van de patiënt kennen. Vervolgens moet er een grondig lichamelijk onderzoek plaatsvinden. Ook zijn er tal van aanvullende tests nodig om de diagnose te bevestigen.

Artsen zullen bijvoorbeeld waarschijnlijk een neurologisch onderzoek uitvoeren om diverse functies te controleren waaronder:

• spierkracht
• spiertonus
• reflexen
• coördinatie

Bloedonderzoek biedt ook zeer nuttige informatie voor de diagnose. Zoals we al hebben uitgelegd, is het een auto-immuunziekte. Daarom kunnen meestal specifieke antilichamen in het bloed van de patiënt worden aangetoond. De artsen kunnen ook andere tests uitvoeren zoals:

• De ijs-test, wat een nuttig onderzoek is als de patiënt een hangend ooglid heeft. De arts plaatst ongeveer twee minuten een coldpack op het ooglid. Vervolgens analyseert hij of er beweging is in het gebied.
• Repetitieve zenuwstimulatie. Bij deze test worden elektrische impulsen naar de zenuwen gestuurd om te bepalen of ze de spier stimuleren.

Conclusie

Myasthenia gravis is een complexe ziekte die wordt gekenmerkt door spierzwakte. Het kan verschillende delen van het lichaam beïnvloeden, zoals de ogen, gezichtsspieren en de ademhalingsspieren.

Het is een ernstige ziekte die uiteindelijk het leven van de patiënt in gevaar kan brengen. Er is ook nog steeds geen curatieve remedie of behandeling voor myasthenia gravis beschikbaar.

Daarom is het essentieel om naar een arts te gaan als je symptomen opmerkt. Alleen dan kan men de meest geschikte behandeling voorschrijven en opstarten om de symptomen zo goed mogelijk onder controle te houden.